Για αιώνες οι άνθρωποι του Μεσαίωνα ζούσαν με το φόβο των βαμπίρ. Ωστόσο, ο φόβος τους αυτός εκπροσωπείται απόλυτα με….
Το σώμα βρέθηκε στην περιοχή Κάμερ Προμόσκι, στη βορειοδυτική Πολωνία, κοντά στα σύνορα με τη Γερμανία και πιστεύεται ότι χρονολογείται από τον 16ο αιώνα, αν και η απουσία των προσωπικών ειδών στον τάφο, καθιστά δύσκολη τη χρονολόγηση του.
Ο σκελετός βαμπίρ, ανακαλύφθηκε κατά τη διάρκεια μίας ανασκαφής στο νεκροταφείο δίπλα στην εκκλησία της πόλης. Τα χαρακτηριστικά του θυμίζουν παρόμοιες ταφές βαμπίρ που έχουν βρεθεί στο παρελθόν.
Η πιο προφανής ένδειξη ότι πρόκειται για μία ταφή βαμπίρ, ήταν το παλούκι καρφωμένο στο πόδι του. Πολλά υποτιθέμενα βαμπίρ βρέθηκαν καρφωμένα ή στο έδαφος για να αποτραπεί η ανάσταση τους.
«Αρχικά νομίζαμε ότι είχε μια πληγή στο πόδι» είπε ο Σλαβομιρ Γκόρκα Καμιένσκιε, που ηγήθηκε της ανασκαφής. «Το στόμα βρέθηκε επίσης χωρίς τα δόντια του με ένα κομμάτι τούβλο στη θέση τους, το οποίο υποτίθεται ότι θα σταματούσε το βαμπίρ από το να σηκωθεί και να δαγκώσει νέα θύματα».
Η εύρεση τάφων βαμπίρ δεν είναι ασυνήθιστη και το μεγαλύτερο ποσοστό τους ανακαλύφθηκε τα τελευταία χρόνια στην Πολωνία. Μάλιστα, θεωρείται ότι ταφές αυτού του είδους ήταν συχνές στην περιοχή Κάμιεν Πομόρσκι από τον 13ο έως τον 17ο αιώνα.
Σύμφωνα με κάποιες πεποιθήσεις , οι άνθρωποι που ήταν κακοί κατά τη διάρκεια της ζωής τους θα μπορούσαν να μετατραπούν σε βαμπίρ μετά το θάνατο τους, εκτός αν τους κάρφωναν στο στήθος ένα ξύλινο παλούκι πριν την ταφή.
Μάλιστα, τα υποτιθέμενα βαμπίρ ήταν συχνά διανοούμενοι, αριστοκράτες και κληρικοί. Μετά το θάνατό τους – ή ακόμα και πριν- οι ντόπιοι λάμβαναν μέτρα για να διασφαλίσουν ότι δεν θα αναστηθούν, κόβοντας μέρη του σώματός τους ή αφαιρώντας τα δόντια τους.
