Ξεριζωμός – από το “Μεγάλο μας τσίρκο”
«Χαμένη γη και προσφυγιά, τα πόδια εδώ αλλού η καρδιά, κομμάτια μου ψάχνω να βρω, να κάνω ρίζες να ξανασταθώ, και…..
να φωνάξω με φωνή που να ματώσουν οι ουρανοί, όλοι μας σφάζαν και μας πνίγανε μαζί, εγγλέζοι, γάλλοι κι αμερικανοί.»
Κλαίει η ψυχή μου…
Να μην φύγει κανείς!!! Να πιαστείς με τον διπλανό σου και να σφίξεις γερά, να απλώσουμε απ’ άκρη σ’ άκρη, να γίνουμε φρούριο. Βράχος, σίδερο.
Αν θέλει να μας πάρει ο εχθρός να μας σκοτώσει ΟΛΟΥΣ!!!
Stefania