ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ Α. ΣΑΡΤΖΕΤΑΚΗ
1ον Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ
2ον ΔΙΕΘΝΗΣ ΘΕΣΙΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΛΟΓΟΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΕΘΝΙΚΩΣ ΕΠΙΖΗΜΙΟΥ ΑΥΤΟΠΑΓΙΔΕΥΣΕΩΣ
Οι περί τό διεθνές Δικαστήριον τής Χάγης αύταπάτες μας.
Στη μνήμη του Σμηναγού Κωστή Ηλιάκη.
1- Μέ άφορμή το πρόσφατον έπεισόδιον συγκρούσεως δύο μαχητικών άεροπλάνων τής πολεμικής άεροπορίας έλληνικού και τουρκικού ύπεράνω τού Αίγαίου σε περιοχή νοτίως τής Καρπάθου μέ άποτέλεσμα τήν κατάρριψιν άμφοτέρων άλλά τήν άπώλεια μόνον τού Ελληνος σμηναγού Κωστή Ηλιάκη άναζωπυρώθη ή συζήτησις για τό σκόπιμο ή μή της άπιλύσεως τών Ελληνοτουρκικών διενέξεων μέ προσφυγή στό Διεθνές Δικαστήριο τής Χάγης.
Φρονώ ότι μέ τήν άνάμειξι τού Δικαστηρίου αύτού άδηγούμεθα σέ έπιζήμια γιά τα έθνικά μας συμφέροντα αύτοπαγίδευσι. Καί έξηγούμαι :
2- Ηδη μέ τήν ύπογραφή καί από τήν Ελλάδα τού κειμένου Συμπερασμάτων – τού Εύρωπαϊκού – Συμβουλιού – του Ελσίνκι – της 10-12-1999 άποδεχθήκαμε ( Σημεία 4, 9, καί 12 τών Συμπερασμάτων ) τήν —- ύπαρξι —- έκκρεμών συνοριακών διαφορών καί άλλων σχετικών θεμάτων μέ τήν Τουρκία τα όποία καί δεσμευθήκαμε νά έπιλύσουμε μέ διαπραγματεύσεις μέ αύτήν σέ περίπτωσι δέ άποτυχίας τών διαπραγματεύσεων άποδεχθήκαμε τήν προώθησι άκόμη καί μέ πρωτοβουλία μόνου τού Εύρωπαϊκού Συμβουλίου έπιλύσεως τών έν λόγω διενέξεων άπό το Διεθνές Δικαστήριο τής Χάγης.
Είναι ή ΘΛΙΒΕΡΗ ίστορία άπίστευτου ένδοτικότητος στίς τουρκικές έπιδιώξεις καί άφρόνου άπεμπολήσεως στοιχειωδών έθνικών μας συμφερόντων. Η έθνική μας αύτή συνθηκολόγησι συνετελέσθη σέ τρία έπίπεδα :
1ον μέ τήν άναβάθμισι τής Τουρκίας σέ ύποψήφια γιά ένταξι στήν Εύρωπαϊκή Ενωσι Χώρα .
2ον μέ τήν έγκατάλειψη παγίων θέσεων τής έξωτερικής μας πολιτικής και συγκεκριμένως μέ την έκ μέρους μας άποδοχή ότι έκκρεμούν συνοριακές διαφορές μας και άλλα σχετικά θέματα με την Τορκία!!!! και την δεσμευσί μας νά προέλθουμε για την έπίλυσί τους σε διαπραγματεύσεις με αύτήν !!!!!
και 3ον με την αύτοπαγιδευσί μας να άναθέσουμε σε περίπτωσι άποτυχίας των διμερών διαπραγματεύσεων την έπίλυσι όλων αύτών τών διαφορών για << συνοριακές διαφορές και άλλα σχετικά θέματα >> στο διεθνές Δικαστήριο της Χάγης λύσις άκρως έπικίνδυνη και καταστροφική για τα έθνικά μας συμφέροντα . !!!
Πράγματι :
( Α ) Τότε έκρίνετο από το Εύρωπαϊκό Συμβούλιον ή ύποψηφιότης μεταξύ άλλών κρατών και τής Τουρκίας πρός ένταξι στην Εύρωπαϊκή Ένωσι. Την ένταξι αύτή καίτοι δεν συνέτρεχε καμμιά από τις σχετικώς άξιούμενες από τα ίσχύοντα κείμενα των συνθηκών κλπ. που διέπουν την ζωή της Εύρωπαϊκής Ενώσεως προϋποθέσεις έπιθυμούσαν διακαώς οί Εύρωπαίοι έταίροι μας κυρίως οί εξ αύτών << μεγάλοι >> για καθαρά οίκονομικούς λόγους πρός έκμετάλλευσι της άγοράς της γειτονικής μας Χώρας τών 70′ περίπου έκατομμυρίων κατοίκων.
Αλλά και οί Η.Π.Α. στο πλαίσιο κυρίως προστατευτικής ύπέρ της Τουρκίας μερίμνης των.
Αντιθέτως ή Ελλάς δεν είχε λόγους να έπιθυμή την ένταξι αύτή και μόνο με την σκέψι ότι με την βασικήν έλευθερία διακινήσεως και έγκαταστάσεως που διέπει την ζωή της Εύρωπαϊκής Ενώσεως με την είσδοχή σ’ αύτήν της Τουρκίας η Χώρα μας θα κατακλυσθή από έκατομμύρια Τούρκων άναζητούντων τύχην καλλιτέραν από αύτήν στη Χώρα των ίσως και περισσότερα των κατοικούντων Ελλήνων ώστε ή Ελλάς κυριολεκτικώς να άλωθή και να ξαναγίνη είρηνικώς αύτή την φορά Τουρκική. !!!!!
Και φυσικά είχαμε θεσμικώς με την άξιούμενη όμοφωνία για την σχετική άπόφασι την δυνατότητα να παρακωλύσουμε την ένταξι της Τουρκίας και με μόνη την έπίκλησι της κατ’ έξακολούθησι παραβιάσεως από αύτήν τών κανόνψν του Διεθνούς Δικαίου από δεκαετίες ήδη καθημερινώς.
Συγκεκριμένως με την έπίκλησι ότι οί Τούρκοι παραβιάζουν συστηματικώς την έθνική μας κυριαρχία και παραβαίνουν διεθνείς κανόνες έναερίου κυκλοφορίας καθιερώνουν γκρίζες ζώνες σε έλληνικές νησίδες του Αίγαίου διεκδικούντες με τον τρόπον αύτόν εύθέως ελληνικά μας έδάφη . Συμπεριφέρονται κραυγαλέως άντίθετα προς τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου έναντι της Ελληνικής μειονότητας όσης άπέμεινεν άκόμη στην Χώρα τους ύστερα από συστηματικές διώξεις δεκαετιών κλπ,, κλπ,, έκτός του ότι περαιτέρω έμμένουν στην έγκληματική από άπόψεως Διεθνούς Δικαίου στρατιωτική κατοχή του 40 % περίπου του έδάφους της ένεξαρτήτου Κυπριακής Δημοκρατίας.
Και μάλιστα είχαμε την εύκαιρία άφού τόσο πολύ έπιθυμούσαν οί Εύρωπαίοι έταίροι μας την ένταξι της Τουρκίας να τους έξωθήσουμε έπισείοντες την άρνησί μας σε άντίθετη περίπτωσι όπως πειθαναγκάσουν την Τουρκία νά συμμορφωθή επί τέλους όχι προς ίδικές μας έπιθυμίες άλλά πρός τα έπανειλημμένα ψηφίσματα και άποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας και άλλων όργάνων του Ο.Η.Ε. ώς και του Εύρωπαϊκού Κοινοβουλίου περί άποχωρήσεώς της από την κατεχόμενη Κύπρο καθώς και να παύση την καθημερινή άνομη και άντίθετη προς το Διεθνές Δίκαιο έναντι της Χώρας μας συμπεριφορά της.
Παρά ταύτα έμείς τίποτε από τα έθνικώς αύτά έπιβαλλόμενα δεν πράξαμε. Αντιθέτως αφού έπισήμως διά στόματος τού Υπουργού μας Εξωτερικών είχαμε προαναγγείλει ότι θα γίνουμε χωρίς να ζητάμε τίποτε και χωρίς όρους ή άτμομηχανή για την είσοδο της Τουρκίας είς την Εύρωπαϊκήν Ενωσιν συντελέσαμε όντως με την άξιούμενη όμόφωνη άπόφασι του Εύρωπαϊκού Συμβουλίου χάρις είς την ίδική μας συνεργασία και ύπογραφή στην άναβάθμισι της Τουρκίας στην κατηγορία των ύποψηφίων είς την Εύρωπαϊκήν Ενωσιν Χωρών.
( β ) Τότε έπίσης με το άνωτέρω ΣΗΜΕΙΟΝ 4 των Συμπερασμάτων του το εν λόγω Εύρωπαϊκό Συμβούλιο προέτρεψε τα ύποψήφια για ένταξι στην Εύρωπαϊκή Ενωση κράτη μεταξύ των όποίων και ή Τουρκία όπως επιλύσουν << όλες τις έκκρεμούσες συνοριακές διαφορές και άλλα σχετικά θέματα >>
( έδάφιον 4 ) Πρέπει να σημειωθή ότι το Σημείον αύτό 4 των Συμπερασμάτων του Εύρωπαϊκού Συμβουλίου άφορούσε άποκλειστικώς και μόνον στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις διότι κανένα άλλο από τα ύποψήφια πρός ένταξι στην Εύρωπαϊκήν Ενωσιν κράτη δεν είχε ούτε έχει προβλήματα με τους γειτονές του. Σε κάθε δε περίπτωσιν ώφείλαμε να έπιφυλαχθούμε στο προκείμενο άποκλείοντες για τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις την ρήτρα << έκκρεμουσών συνοριακών διαφορών και άλλων σχετικών θεμάτων >> πράγμα που με περίσσεια άφροσύνης δεν πράξαμε.
Και έτσι με την ίδικήν μας συνυπογραφήν των εν λόγω Συμπερασμάτων ή Ελλάς ένυπογράφως άνεγνώρισε ότι είς σχέσεις μας με την Τουρκία ……. έκκρεμούν συνοριακές διαφορές και άλλα σχετικά θέματα …..!!!!!
……
Δηλαδή ΠΡΩΤΟΝ άποδεχθήκαμε άμφισβήτησι και αύτών των έθνικών μας συνόρων …. !!!!!!
Και άκόμη άποδεχθήκαμε έκκρεμότητα και άλλων σχετικών θεμάτων όταν ήτο και είναι γνωστόν ότι ή Τουρκία θεωρεί ήδη ως τοιαύτα στο μέλλον πιθανόν να προσθέση και άλλα. !!!!
Και έπιδιώκει αφ’ ένός την άναγνώρισι τουρκικής μειονότητας στην Θράκη μας και αφ’ έτέρου την άποστρατικοποίησι των νησιών μας του άνατολικού Αίγαίου.
Επιδιώξεις έθνικώς άπαράδεκτες για την Ελλάδα άφού με την πρώτη μεν σκοπείται άνατροπή και άπί του σημείου αύτού της συνθήκης της Λωζάννης με την όποίαν ή Ελλάς καίτοι ήττημένη άνεγνώρισεν έναντι της νικήτριας τότε Τουρκίας την ύπαρξι μόνον μουσουλμανικής όχι δε τουρκικής μειονότητας διότι οί άπομείναντες είς την Ελλάδα μουσουλμάνοι δεν είναι άναγκαίως και Τούρκοι άλλά συμπεριλαμβάνουν είς ύψηλά ποσοστά και Πομάκους ( εκ του άρχαίου Θρακικού φύλου των Αγριάνων συμπολεμιστών του Μεγάλου Αλεξάνδρου ) και άθιγγάνους με άπώτερο στόχο την δρομολόγησι άξιώσεως τουρκικής συγκυριαρχίας στην Θράκη μας.
Με την δεύτερη δε σκοπείται να μείνουν άπροστάτευτα τα νησιά μας για να γίνουν εύκολώτερη λεία στην έπεκτατική βουλιμία των Τούρκων την όποία και δεν άποκρύπτουν αύτοί άφού πρός ίκανοποίησί της και συνεκρότησαν από πολλών ήδη έτών στην άπέναντι και έγγύτατα των νησιών μας Μικρασιατική άκτή την άποκαλουμένη άπό τους ίδιους Στρατιά του Αίγαίου που συνεπικουρείται και από άκατοντάδες άποβατικά σκάφη.
Και ΔΕΥΤΕΡΟΝ έπί πλέον των άνωτέρω με την ρήτρα περί < έπιλύσεως > δεσμευθήκαμε να προέλθουμε σε ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ με την Τουρκία έπί των εν λόγω < έκκρεμουσών συνοριακών διαφορών και άλλων σχετικών θεμάτων > .
Δηλαδή συμφωνήσαμε να έπανασυζητήσουμε με την Τουρκία και αύτά τα με διεθνείς συνθήκες καθωρισμένα ΣΥΝΟΡΑ ΜΑΣ !!!!!!
( Γ ) Τότε τέλος με το ίδιο ΣΗΜΕΙΟΝ 4 των Συμπερασμάτων του Εύρωπαϊκού Συμβουλίου ……… αύτοπαγιδευθήκαμε……… με το να άποδεχθούμε την προτροπή του πρός τα ύποψήφια για ένταξι στην Εύρωπαϊκή Ενωσι κράτη μεταξύ των οποίων και ή Τουρκία όπως σε περίπτωσι άποτυχίας των διαπραγματεύσεων < μέσα σε λογικό χρονικό διάστημα θέσουν τις έκκρεμούσες διαφορές στό Διεθνές Δικαστήριο > ( έδάφιον 5 ) του Εύρωπαϊκού Συμβουλίου έπιφυλαχθέντος όπως άνασκοπήση την κατάστασι σε σχέσι με αύτές τις διαφορές είδικά όσον άφορά τις έπιπτώσεις έπί της ένταξιακής διαδικασίας και προκειμένου να προωθήση την διευθέτησί τους μέχρι του Διεθνούς Δικαστηρίου το άργότερον ώς το τέλος του 2004 ( έδάφιον 6 ).
Είναι λυπηρώς άξιοσημείωτο ότι η ύποχρέωσις άναθέσεως των έκκρεμουσών διαφορών στο Διεθνές Δικαστήριο κατά τους έν λόγω όρισμούς βαρένει μόνον τα ύποψήφια κράτη έπομένως είς την περίπτωσί μας μόνον την Τουρκία χωρίς δηλαδή και ίδική μας εύχέρεια όπως άδρανούσης ή δυστροπούσης είς αύτό της Τουρκίας με πρωτοβουλία μας συντρεχούσης νομίμου περιπτώσεως έπιληφθή το Διεθνές Δικαστήριο.
Ενώ έάν διετυπούτο τουλάχιστον τοιαύτη εύχέρεια και διά την Ελλάδα θά ήμπορούσαμε να σύρουμε την Τουρκία στο Διεθνές Δικαστήριο για τις άνομες είς βάρος μας παραβάσεις της του Διεθνούς Δικαίου πράγμα που δεν ήμπορούμε να κάνουμε τώρα άφού ή Τουρκία δεν έχει άναγνωρίσει την άρμοδιότητα του Διεθνούς Δικαστηρίου και κάθε ύπαγωγή ύποθέσεώς της σ’ αύτό άπαιτεί προηγουμένως την ύπογραφή συνυποσχετικού στην όποία βεβαίως ή Τουρκία για την κρίσιν άνομημάτων της δεν πρόκειται να προέλθη.
Ετσι και από της πλευράς αύτής …….. άφωπλισθήκαμε. !!!!!!
Η σχετική πρωτοβουλία λοιπόν προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο άγνοηθείσης της Ελλάδος άνετέθη είς την Τουρκίαν !! Και μάλιστα όχι μόνον είς αύτήν . Διότι με την άνωτέρω συνυπογραφήν άνεγνωρίσαμε στο Εύρωπαϊκό Συμβούλιο την δυνατότητα να παραπέμπη ελληνοτουρκικές διενέξεις στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης άκόμη και όταν αύτό στη συγκεκριμένη περίπτωσι έμείς δεν το ΘΕΛΟΥΜΕ !!!
Πλήρης λοιπόν άπεμπόλησι της έθνικής μας ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ίδιετέρως δε ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ. !!!!
Αφού έάν μας άπέμενε κάποια δυνατότης να άντιταχθούμε είς την ύπό της Τουρκίας προσφυγήν είς το Διεθνές Δικαστήριον για συγκεκριμένο θέμα ώς άπαραδέκτως φερόμενον διότι άνάγεται είς άπρόβλητα κυριαρχικά μας δικαιώματα είναι όλοφάνερον ότι την ίδια άντίδρασί μας θα είναι έξαιρετικά δύσκολο να την προβάλουμε και έναντι του Εύρωπαϊκού Συμβουλίου δηλαδή θεσμικώς έναντι όλοκλήρου της ΕΥΡΩΠΗΣ.!!!
Είχα δημοσίως και έπανειλημμένως τονίσει με πόση άφέλεια είχαμε πέσει και προηγουμένως ήδη κατά την επίσημη έπίσκεψι του Ελληνος Πρωθυπουργού στις Η.Π.Α. το 1996 είς την καλοστημένη παγίδα άποδοχής διευθετήσεως της ελληνοτουρκικής διενέξεως για την βραχονησίδα Λίμνια ( Ιμια ) από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Το ίδιο όλίσθημα έπαναλάβαμε με την συνυπογραφή των συμπερασμάτων του άνωτέρω Εύρωπαϊκού Συμβουλίου του Ελσίνκι της 10-12-1999 αύτή την φορά στο άόριστο πλαίσιο όλων των διενέξεων μας με την Τουρκία για έκκρεμούσες συνοριακές διαφορές και άλλα σχετικά θέματα δηλαδή διευρύναμε άορίστως τις ζημιογόνες για τα έθνικά μας συμφέροντα όπως θα καταδειχθή συνέπειές του.
3- Αλλά ή προκειμένη εύθεία άπεμπόλησις ζωτικών έθνικών μας συμφερόντων είχεν άρχίσει ένωρίτερον ήδη με το κοινόν Ελληνοτουρκικόν άνακοινωθέν της Μαδρίτης της 8ης Ιουλίου 1997 .
Πράγματι : Την έπί δεκαετίες θέσι μας ότι δεν έχουμε με την Τουρκία άλλη διαφοράν άπό έκείνην της όριοθετήσεως της ύφαλοκρηπίδος των νησιών μας του άνατολικού Αίγαίου την έχουμε ΕΝΥΠΟΓΡΑΦΩΣ έγκαταλείψει με το έν λόγω σύμφωνόν μας με την Τουρκία .
Διότι με αύτό άνεγνωρίσαμε χωρίς να ύπάρχει κανένας άπολύτως λόγος ότι ή Τουρκία έχει νόμιμά ζωτικά συμφέροντα και άνδιαφέροντα στό Αίγαίο και άκόμη παραιτηθήκαμε άπό κάθε μονομερή χωρίς την ίδική της συγκατάθεσι ένέργεια στο Αίγαίο.!!!
Συγκεκριμένως όπως και κατά το παρελθόν δημοσίως έχω έπισημάνει με το 4ο σημείο του κοινού άνακοινωθέντος της Μαδρίτης της 8ης Ιουλίου 1997 Ελλάς και Τουρκία δεσμευθήκαμε άμοιβαίως σε σεβασμό στα νόμιμα ζωτικά συμφέροντα και ένδιαφέροντα της κάθε Χώρας στο Αίγαίο τα όποία έχουν μεγάλη σημασία για την άσφάλεια και την έθνική κυριαρχία τους . Αλλά οί πάντες γνωρίζουν ότι και το Διεθνές Δίκαιο όταν τα συμφέροντα και ένδιαφέροντα ένός κράτους είναι < νόμιμα > όνομάζονται δικαιώματα και άσκούνται ώς τοιαύτα άνεξαρτήτως έάν έχουν ή όχι μεγάλη σημασία για την άσφάλεια και έθνική του κυριαρχία.
Η έπιλεγείσα έπομένως τότε διατύπωσις σε συνδυασμό μάλιστα με τον όρο < ζωτικά > που ένθυμίζει την άξίωσι της χιτλερικής Γερμανίας για ζωτικό χώρο μόνον την κερκόπορτα της τουρκικής έπεκτατικής βουλιμίας άνοιξε νομίμως πλέον. !!!
Αφού ήμπορεί άνέτως να έρμηνευθή ώς έμμεσος και για πρώτη φορά άπό την Ελλάδα άναγνώρισις δικαιωμάτων της Τουρκίας είς το Αίγαίο ένώ τέτοια δικαιώματά της κατά το Διεθνές Δίκαιο και τις ίσχύουσες Διεθνείς συνθήκες δεν ύπάρχουν. !!!!!!
Το τελευταίο όμως αύτό νομικό για τις Τουρκικές έπιδιώξεις πρόσκομμα έχει άναιρεθή πλέον με την άφρονα ώς άνωτέρω συνυπογραφήν μας σύμφωνα με την άλλή άρχή του Διεθνούς Δικαίου κατά την όποία και άπλά < συμφέροντα > ή < ένδιαφέροντα > δηλαδή και προτού αύτά να καταστούν < δικαιώματα > ήμπορούν να άποτελεσουν άντικείμενο συμβατικής μεταξύ των κρατών δεσμεύσεως. Να λοιπόν πώς με περίσσεια έπιπολαιότητος και άφροσύνης δεσμευθήκαμε.
Με το 5ο πάλι σημείο του ίδίου άνακοινωθέντος με το όποίο συνεφωνήθη έπίσης τότε << δέσμευσι άποφυγής μονομερών ένεργειών στη βάσι του άμοιβαίου σεβασμού και της έπιθυμίας ώστε να άποτραπούν συγκρούσεις όφειλόμενες σε παρεξήγησι >>άπεκλείσαμε την δυνατότητα να μεριμνούμε μόνοι μας χωρίς την άδεια της Τουρκίας άκόμη και για ζητήματα οίκονομικής έκμεταλλεύσεως μέσα στα όρια της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
( π.χ.γεωτρήσεις στά χωρικά μας ύδατα ) ή και για θέματα έθνικής μας κυριαρχίας.!!!
Ετσι ύπενομεύσαμε και αύτήν την δυνατότητα που το Διεθνές Δίκαιον της θαλάσσης μας δίδει της έπεκτάσεως με μονομερή μας δήλωσι της αίγιαλίτιδος ζώνης μας( χωρικών ύδάτων ) στα δώδεκα μίλια αφού τέτοιο ένδεχόμενο έσπευσε ή Τουρκία να άναγάγη σε << αίτία πολέμου >> ( casus belli ) έμείς δε ύποκείμεθα πλέον στην άνωτέρω δέσμευσι να άποτρέπουμε τις συγκρούσεις. !!! Και να σημειωθή ότι ή έπέκτασι των χωρικών μας ύδάτων στα δώδεκα μίλια θά κατέλυε νομικώς άρκετές Τουρκικές άμφισβητήσεις.
Επομένως μόνον άφρόνως μέχρι σήμερα με βλάβη των έθνικών μας συμφερόντων δεν προήλθαμε σ’ αύτήν και μάλιστα έκτοτε , άπό την θλιβερή έκείνη συμφωνία της Μαδρίτης έπαύσαμε άκόμη και την άπλή άναφορά του ένδεχομένου έπεκτάσεως των χωρικών μας ύδάτων σύμφωνα με τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου της Θαλάσσης.!!!
4- Τώρα το μνημονευθέν ύπεράνω της θαλασσίας περιοχής Καρπάθου έπεισόδιο ελληνοτουρκικής άεροπορικής συγκρούσεως το όποίο έκτός άλλων έστοίχισε την ζωή σε ένα σμηναγό μας άπέδειξε κατά τρόπον ψηλαφητώς τραγικόν ότι ή πολιτική μας θωπειών ένδοτικότητος και ύποχωρήσεων έναντι της Τουρκίας τίποτε δεν άποδίδει άντιθέτως μάλιστα γιγαντώνει την είς βάρος μας προκλητικότητα και έπιθετικότητά της . Λογικώς έπομένως θα έπρεπε το εν λόγω έπεισόδιο να νουθετήση τους πάντες και να σημάνη την κοινή έπί τέλους παραδοχή ότι έπιβάλλεται μεταβολή άρδην της στάσεώς μας έναντι της Τουρκίας με όλοσχερή έγκατάλειψιν όλων των ώς άνωτέρω χειρονομιών μας ένδοτικότητας και άφρόνου συνθηκολογήσεως.
Ομως κατά πρωτοφανώς παράδοξο τρόπο παριστάμεθα μάρτυρες του άντιθέτου άκριβώς φαινομένου.!!
Με άφορμή τό άνωρέρω έπεισόδιον άρχισε να καταβάλλεται έργώδης προσπάθεια αύτοενοχοποιήσεώς μας όχι όπως θα έπρεπε για την χαραχθείσα κυρίως με τα Συμπεράσματα του Εύρωπαϊκού Συμβουλίου του Ελσινκι της 10.12.1999 όλεθρία πολιτικήν ένδοτισμού και ύποχωρήσεών μας άλλά άντιθέτως διότι περίπου άθετήσαμε και δεν άνεπτύξαμε περαιτέρω την πολιτικήν αύτήν έθνικής συνθηκολογήσεως. !!!!
Εφθασαν μάλιστα μέχρι σημείου να χλευάζουν ώς << μή σοβαρή >> την έθνική μας θέσι δεκαετιών ύπό όλες τις Κυβερνήσεις ότι το μόνο πρόβλημά μας με την Τουρκίαν είναι αύτό της όριοθετήσεως της ύφαλοκρηπίδος των νησιών μας του άνατολικού Αίγαίου καίτοι ή πολιτική αύτή ήτο και είναι ή μόνη έθνικώς άξιοπρεπής και έπιβεβλημένη.!!!
Και την χλευάζουν τώρα άκόμη και έκείνοι έπί των ήμερών τών όποίων ώς ύπευθύνων ήγετών ήκολουθήθη ή πολιτική αύτή.!! Και όλη ή έκστρατεία αύτή αύτοενοχοποιήσεως άναπτύσεται με κύρια έπωδό ίδίως άπό διάφορα Μ.Μ.Ε. έφημερίδες και ραδιοτηλεοπτικούς διαύλους ότι έπιβάλλεται ή έγκατάλειψι της άκολουθουμένης έπί των έλληνοτουρκικών σχέσεων δήθεν άνένδοτου και άδιεξόδου έξωτερικής μας πολιτικής με έπικέντρωσι στην άναγκη παραπομπής των όλων ένώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγής . Φυσικά ήκολουθήθη και στην περίπτωσιν ή δοκιμασμένη πρακτική δημοσιότητα κάθε μη άρεστής άντιπάλου γνώμης οταν συνέβαινεν ή έπιχειρηματολογία της να είναι πειστικωτάτη και άκαταμάχητος Προφανώς για να μή χαλάση ή σούπα της έπιδιωκομένης άμσρτωλής ποδηγετήσεως της άνυποψιάστου κοινής γνώμης των Ελλήνων.
Μάλιστα ο σχετικός ζήλος έφθασε μέχρι προτάσεως άδιανοήτου – να στέρξουμε όπως στις έπιλυτέες άπό το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης διαφορές μας με την Τουρκία συμπεριλήφθούν και τα << χωρικά ύδατα και ή έκτασί τους >> καθώς και ή << άποστρατικοποίησι των νησιών >> μας άορίστως χωρίς να διευκρινίζεται έάν πρόκειται για όλα τα νησιά μας ή μόνον για τα έναντι των Μικρασιατικών άκτών ( του άνατολικού Αίγαίου ) .
Και είναι ή πρότασις αύτή άδιανόητος διότι ή μεν έκτασι των χωρικών ύδάτων όρίζεται άπό τις διευνείς συνθήκες και τα διεθνή νόμιμα και δεν ήμπορεί να άποτελέση άντικείμενο δικαστικού καθορισμού άφού κάτι τέτοιο θα διήνοιγε το άνεπίτρεπτον ένδεχόμενον άνακαθορισμού τους ,δηλαδή της καταργήσεως ύφισταμένων κανόνων με δικαστικήν άπόφασιν. !!! ή δε άποστρατικοποίησις των νήσων άποτελεί θέμα καθαρώτατα πολιτικό συνδεόμενο άμεσως προς την έθνικήν άσφάλεια της χώρας και την έθνική μας κυριαρχία και έπομένως χωρίς την άφρονα άπεμπόλησι αύτών σε καμμία περίπτωσι δεν ήμπορεί και αύτή να καταστή άντικείμενο κρίσεως του Διεθνούς Δικαστηρίου.
Ομως όχι μόνον για τα σοβαρώτατα αύτά άλλά και ή συνολική δεσμευσί μας ήδη με την συνυπογραφή και άπό την Ελλάδα των Συμπερασμάτων του εύρωπαϊκού Συμβουλίου του Ελσινκι της 10.12.1999 περί ύποβολής των Ελληνοτουρκικών διενέξεων στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης ούσιαστικώς άποτελεί σαφώς έπικίνδυνη και έθνικώς έπιζήμια αύτοπαγίδευσί μας . Και ιδού γιατί :
5- Εν πρώτοις το Διεθνές Δικαστήριον της Χάγης στερείται έν προκειμένω πάσης δικαιοδοσίας .!! Και δεν άποκλείεται έπομένως να κηρύξη την θεσμική του άναρμοδιότητα όπότε το άδιέξοδο θα είναι πλήρες. Και στερείται δικαιοδοσίας διότι κατά το άρθρον 36 & 3 του Καταστατικού των Ηνωμένων Εθνών και το άρθρον έπίσης 36 του Καταστατικού του Διεθνούς Δικαστηρίου αύτό έπιλαμβάνεται της επιλύσεως μόνον νομικών διαφορών. Ηδη δε άπό τών συνθηκών του Λοκάρνο ( 1926 ) ώς νομική διαφορά θεωρείται και νοείται μόνον << ή άμοιβαία άμφισβήτησις νομίμου δικαιώματος
>> .
Είς την περίπτωσι όμως των ελληνο΄-τουρκικών διενέξεων ούτε ή Ελλάς άμφισβητεί < νόμιμο δικαίωμα της Τουρκίας > άφού κανένα νόμιμο δικαίωμα έπί έλληνικών έδαφών δεν προβάλλει ή Τουρκία ( που να άμφισβητή ή Ελλάς ) άλλά ούτε και ή Τουρκία άμφισβητεί τα ύπό της Ελλάδος προβαλλόμενα νόμιμα δικαιωματά της.
Π.χ. στην περίπτωσι της βραχονησίδος ‘Ιμια , ούτε προβάλλει ή Τουρκία νόμιμο δικαίωμα που να άμφισβητή ή Ελλάς , άλλά ούτε και άμφισβητεί το ύπό της Ελλάδος προβαλλόμενο < νόμιμο δικαίωμά > της το βασιζόμενο έπί τών διεθνών συνθηκών είρήνης και ένσωματώσεως της Δωδεκανήσου ( 1947 ) έν συνδυασμώ προς την Ιταλο- τουρκικήν του 1932 άφού ή Τουρκία άντιπαρέρχεται τις διεθνείς αύτές συνθήκες ύποστηρίζουσα μάλιστα διά την χρονικώς δευτέραν του 1947 ότι δεν την δεσμεύει , διότι δεν ήτο συμβαλλομένη και ή ίδια είς αύτήν και προτείνει άπλώς < άνασυζήτησιν > του όλου < προβλήματος > του Αίγαίου, με την διεκδίκησι έκαντοντάδων βραχονησίδων που τις έντάσσει σε < γκρίζες ζώνες > δηλαδή άμφισβητεί εύθέως όλόκληρον τό ύφιστάμενον νομικόν καθεστώς του Αίγαίου.!!!
Με καμμιά έπομένως λογική δεν πρόκειται < άμοιβαία άμφισβήτησις νομίμου δικαιώματος > ό΄ποτε και μόνον θά είχαμε < νομική διαφορά > έπιλυτέα άπό το Διεθνές Δικαστήριο. Αλλωστε με την άνωτέρω έπίσημη τοποθέτησι της Τουρκίας έπί του θέματος έπισημαίνεται έντονώτατα ό πολιτικός καθαρώς χαρακτήρ της διενέξεως.
Ακόμη ή ύπαγωγή μιάς νομικής διαφοράς είς το Διεθνές Δικαστήριο ένέχει άπό μόνη της την άναγνώρισι άμοιβαίως άπό το κάθε μέρος ότι το άλλο μέρος άμφισβητεί τό νόμιμο δικαίωμά του. Ετσι με δεδομένον ότι στις ίδιες ώς άνωτέρω συνθήκες θεμελιούνται ή έθνική μας κυριαρχία έπί όλοκλήρου της Δωδεκανήσου , με το να δεχθούμε την δικαιοδοσία του Διεθνούς Δικαστηρίου π.χ. για την βραχονησίδα Λίμνια ( Ιμια ) είναι σαν να άποδεχόμαστε την άμφισβήτησι άπό την Τουρκία της έθνικής μας κυριαρχίας έπί όλοκλήρου του δωδεκανησιακού νησιωτικού συμλέγματος. !! Και άς μη ξεχνάμε σχετικώς ότι οί Τούρκοι δεν παραλείπουν ,να έπαναλαμβάνουν ,ότι κακώς ήνέχθησαν την ένσωμάτωσι της Δωδεκανήσου είς την μητέρα Ελλάδα. Δεν άποκλείεται έπομένως καθόλου να προβάλουν και την έπιβουλή τους αύτή ώς <έκκρεμούσα > μαζί μας < συνοριακή διαφορά > τους ή ώς <άλλο σχετικό θέμα >.
6- Μέ την αύτοδέσμευσί μας για το Διεθνές Δικαστήριο ,έγκατελείψαμε ,προκειμένου να καθιδρυθή ή άρμοδιότης του την έπίκλησι του πολιτικού χαρακτήρος των ελληνο-τουρκικών διενέξεων . Ετσι όμως άπωλέσαμε την δυνατότητα να έπισημαίνουμε διαρκώς ότι ή Τουρκία με τις άξιώσεις της άντιστραεύεται την ύφισταμένην κατάστασιν ( το status guo )της περιοχής πράγμα το όποίον και την περιάγει σε δυσμενεστάτη θέσι, διότι και ό χάρτης των Ηνωμένων Εθνών και όλες οί έκτοτε διεθνείς συνθήκες που θεσπίζουν το άπαραβίαστον των ύφισταμένων συνόρων ,ρητώς άπαγορεύουν. Οπότε με τέτοια σταθερώς τηρούμενη ίδική μας πολιτική και δεν θα άπομένη είς την Τουρκία έάν θελήση να έμείνη στις άξιώσεις της σε βάρος μας ,άλλη όδός άπό τον πόλεμον. Τον όποίον και βεβαίως δια πολλούς λόγους δεν θα άποτολμήση.
7- Κυρίως όμως άναδύεται ό άμεσος κίνδυνος τό Διεθνές Δικαστήριο να έκφέρη εν όψει της άληθινής φύσεως των διαφορών , πολιτική κρίσι δηλαδή κρίσι σκοπιμότητος που από άλλους θα ύπαγορευθή .!!
Το πράγμα είναι άπλό. Αφού οί διενέξεις μας με την Τουρκία έχουν ,όπως έξετέθη ,πολιτικόν άποκλειστικώς χαρακτήρα ,πολιτική άναμένεται να είναι και ή έτυμηγορία του Διεθνούς Δικαστηρίου, έάν αύτό έπιληφθή κατ’ ούσίαν της έκδικάσεώς των και δεν κηρύξη την άναρμοδιότητά του . Αλλά οί έντεύθεν κίνδυνοι είς βάρος τών έθνικών μας συμφερόντων πελώριοι. Και ίδού διατί…….
Ετυμηγορία πολιτική ύπό του Διεθνούς Δικαστηρίου μόνον κατά τις ύπαγορεύσεις των ίσχυρών και έπιβούλων θα έκδοθή. Δηλαδή μόνον εύνοϊκή για τα έθνικά Ελληνικά μας συμφέροντα δεν πρόκειται νά είναι.!!!
Και το πράγμα έχει την έξήγησίν του. Πώς είναι δυνατόν να έμπιστευθή οίοσδήποτε έχέφρων άνθρωπος την έπίλυσιν πολιτικής διενέξεως ,και μάλιστα μεταξύ Κρατών ,είς τους συγκροτούντας το Διεθνές Δικαστήριον της Χάγης δηλαδή είς τα 15 μέλη του ;
Συγκεκριμένως με ποιές έγγυήσεις άμεροληψίας ; Οταν είναι δεδομένον και όσοι έχομεν άσκήσει δικαστικά καθήκοντα εκ πικράς προσωπικής έμπειρίας γνωρίζομεν – ότι ή εύορκος έπιτέλεσις του καθήκοντος όδυνηρά καθ’ έαυτήν ,είναι έξόχως έπικίνδυνος όταν πρόκειται περί ύποθέσεων οί όποίες έστω και έμμέσως έχουν πολιτικόν χαρακτήρα, με έπικινδυνότητα έξικνουμένην πολλές φορές μέχρι και άπειλών θανατώσεως ( του δικάζοντος ή και μελών της οίκογενείας του ) .
Οταν λοιπόν θέλει άσυμβίβαστη γενναιοφροσύνη και άπροσμέτρητη ψυχική άντοχή ή σωστή άσκησις του δικαστικού καθήκοντος ,άκόμη και όταν πρόκειται περί έφαρμογής των κειμένων νόμων είς το πλαίσιον της έσωτερικής δικαιοδοσίας ένός Κράτους , δηλαδή χωρίς να είναι καν έριστά δικαιώματα ή συμφέροντα αύτού άντιλαμβάνεται ό καθένας τό πόσον άπείρως δυσκολώτερα γίνονται τα πράγματα για τους δικάζοντες όταν έπιζητείται δικαστική έπίλυσις διενέξεων ολιτικής φύσεως μεταξύ Κρατών.
Διότι τότε ό καταναγκασμός άπό Κράτη πλέον άσκούμενος είναι άφόρητος και έτσι ίδιαιτέρως άποτελεσματικός. Και βεβαίως τα Κράτη ούτε θα διστάσουν είς την άσκησίν του προς έκμαίευσιν ύπηρετούσης άνομα συμφέροντά των άποφάσεως, τουλάχιστον όσα δεν διστάζουν και τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου συνεχώς να παραβιάζουν ή και τις διεθνείς συνθήκες άσυστόλως να άθετούν. Και έν προκειμένω δεν είναι μόνον ή < άντίδικός > μας Τουρκία ,είναι ένδιαφερόμενοι και άλοι με διαπλεκόμενα με αύτήν συμφέροντα ,μέγάλοι και ίσχυροί του παγκοσμίου πανθέου των διεθνώς άνομούντων.
Αύταπατώμεθα λοιπόν έάν άναμένωμεν άπό το Διεθνές Δικαστήριον άκεραιότητα κρίσεως και Δικαιοσύνην έπί των πολιτικών μας διενέξεων με την Τούρκία . Γιατί έθελοτυφλούμε και δεν άτενίζουμε κατάματα την κρατούσα σε οίκουμενική κλίμακα διαπολιτειακή πολιτική πρακτική ; Γιατί δεν συνετιζόμεθα άπό την 30ετή και πλέον τραγωδία των Κυπρίων άδελφών μας.
Με αύτά δεν έκφέρεται βεβαίως άπαξιωτική κρίσις για την ύπαρξι και την άποστολή Διεθνών Δικαστηρίων. Κάθε άλλο . Διότι όταν πρόκειται περί της θεσμικής άποστολής των ,όταν δηλαδή καλούνται να άποφανθούν έπί νομικών διαφορών ,τότε ό περιορισμός των είς την έφαρμογήν κανόνων δικαίου ( του Διεθνούς Δικαίου ή διεθνών συνθηκών ) λόγω άκριβώς του μονοσημάντου αύτών ,περιορίζει είς το έλάχιστον και τα ένδεχόμενα αύθαιρεσίας,έπομένως και καταναγκασμού πρός διάπραξιν αύτής. Αν και έπί τοιούτων διαφορών δεν λείπουν όδυνηρά άντίθετα παραδείγματα.
Δηλαδή άποφάσεων άπροσδοκήτων που δεν έφαρμόζουν είς την πραγματικότητα κανόνες δικαίου, άλλά ύπηρετούν πειθηνίως πολιτικές έπί του διεθνούς πεδίου, σκοπιμότητες.
Απλώς άς θυμηθούμε σχετικώς έμείς οί Ελληνες το προηγούμενο της προσφυγής μας είς το Διεθνές Δικαστήριο της χάγης όταν ή Τουρκία το 1976 έπεχείρησε γεωλογικές έρευνες είς την περιοχή της ύφαλοκρηπίδος της Ελλάδος. Τότε το Διεθνές Δικαστήριο ,με < διαταγή > του μεν της 11ης Σεπτεμβρίου 1976 άπέρριψε το αίτημά μας για προσωρινά μέτρα με το αίτιολογικό, ότι δεν πάθαμε < άνεπανόρθωτη βλάβη > και σε περίπτωσι ζημίας μας θα έχουμε δικαιώμα έπανορθωσεώς της. !! μέ την άπόφασί του δε της 19ης Δεκεμβρίου 1978 κηρύχθηκε άναρμόδιο να κρίνη έπί της ούσίας της διαφοράς.!!!
8- Αύτή είναι ή έθνική μας έμπειρία άπό την δικαιοδοτική δραστηριότητα του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, και μάλιστα έπί νομικής τότε έλληνο-τουρκικής διαφοράς.
Αντιλαμβάνονται λοιπόν όσοι δεν έθελοτυφλούν, τι μας έπιφυλάσσει ή κρίσις του Δικαστηρίου αύτού έπί των άκραιφνώς μόνον πολιτικού χαρακτήρος διενέξεών μας με την Τουρκία ,κρίσις ή όποία έν τούτοις με τόσον θόρυβον έπιζητείται. Και έπί τέλους άς άναλογισθούμε άκόμη, γιατί την πρότασιν αύτήν με τόσον ένθουσιασμόν ύπεδεχθη μόλις έξεδηλώθη στην έθελοτυφλουμένην χώραν μας και σταθερώς έπικροτεί σύσσωμος ό Τουρκικός τύπος. Οχι φυσικά για το καλό μας….
Εν όψει όλων των προεκτεθέντων προβάλλει όλοφάνερο το συμπέρασμα ή άνάδειξις του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης σε τελικό κριτή των πολιτικών με την Τουρκία διαφορών μας είναι σαφώς έπικίνδυνη και θα άποβή βλαπτική για τα έθνικά μας συμφέροντα. !!!!!!
Χρήστος Α. Σαρτζετάκης
My Comments
Είναι δυνατόν αύτοί οί άνθρωποι να διοικούν άκόμη και να μη νοιάζεται κανείς ? Δεν λέω κάποιοι άπό έσάς ζητάτε άλλαγή, και κοιτάτε να την βρήτε στη Χρυσή – Αύγή και ΣΥΡΙΖΑ.
ΧΡΥΣΗ – ΑΥΓΗ και ΣΥΡΙΖΑ. Πάτε στην ίδια ΚΟΠΡΙΑ με διαφορετική ΜΠΟΧΑ.!!!!
Τώρα έξηγήται γιατί κάθε φορά που συναντιέται ο Νταβούτογλου με Ελληνες πολιτικούς είναι όλο ΧΑΜΟΓΕΛΑ.!!!