Μια ιδέα, μια καλή ιδέα. Ηταν εδώ και χρόνια που ο Πέτρος Δεμερτζής, βλέποντας την κατάσταση στον χώρο των ΜΜΕ όπου απασχολούνταν να εκτροχιάζεται, πολλά μέσα να κλείνουν, συναδέλφους να απολύονται και να μη βρίσκουν δουλειά, έσπαγε το κεφάλι του να βρει μια εναλλακτική λύση.
Στο μυαλό του είχε σφηνωθεί μια τρελή ιδέα, ένα μονόστηλο που είχε πάρει το μάτι του σε κάποιο έντυπο, ούτε που…
θυμάται σήμερα ποιο. «Ελεγε την ιστορία πέντε νέων από την Ιαπωνία που, στο πλαίσιο μιας εργασίας τους για το πανεπιστήμιο, βρήκαν έναν τρόπο να εκμηδενίσουν το κόστος της φωτοτυπίας: η φωτοτυπία θα είχε διαφήμιση στην άλλη πλευρά», λέει ο ίδιος στην «Κ». Οι φοιτητές αργότερα πούλησαν την ιδέα τους σε μια μεγάλη εταιρεία και έλυσαν το οικονομικό τους πρόβλημα για μια ζωή.
Η σκέψη που έκανε ήταν ότι, αν αυτό πέτυχε στην Ιαπωνία, τι θα γινόταν στην Ελλάδα, τον παράδεισο της φωτοτυπίας; Αμέσως, έφτιαξε ένα επιχειρηματικό σχέδιο, προκειμένου να ενταχθεί στο ΕΣΠΑ, αλλά η ιδέα δεν θεωρήθηκε αρκετά καινοτόμος και κόπηκε. «Για λίγο καιρό την έβαλα στην άκρη. Ομως η κατάσταση στο μέσο όπου εργαζόμουν άρχισε να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο». Οταν πριν από λίγους μήνες έγινε και μπαμπάς, η ιδέα ξαναέπεσε στο τραπέζι. «Επρεπε να βρω έναν τρόπο να συντηρήσω την οικογένειά μου και ήταν μάλλον δύσκολο να το κάνω συνεχίζοντας να δουλεύω χωρίς να πληρώνομαι».
Κάπως έτσι, τον περασμένο Οκτώβριο αποχαιρέτισε τη δημοσιογραφία μετά 18 χρόνια και άνοιξε πανιά για την πρώτη δική του δουλειά. Χωρίς επιδότηση, αλλά με συνεταίρους την αδερφή της γυναίκας του και τον άνδρα της. Το κατάστημα TwoDots άνοιξε πριν από τρεις εβδομάδες σε στρατηγικό σημείο, δίπλα στο μεγαλύτερο ΤΕΙ της χώρας, το ΤΕΙ Αθήνας (Αγίου Σπυρίδωνος 80) των 45.000 φοιτητών. Εκεί, με μια ετήσια συνδρομή 2 ευρώ, μπορεί κάποιος να βγάλει απεριόριστο αριθμό φωτοτυπιών και εκτυπώσεων εντελώς δωρεάν. Απλώς, στο πίσω μέρος του, το φύλλο (το οποίο είναι 100 γραμμαρίων, ώστε να μην υπάρχει διαφάνεια) θα έχει τυπωμένη μια ολοσέλιδη έγχρωμη διαφήμιση. Συνήθως πρόκειται για διαφημίσεις με δώρα, ειδικές προσφορές, εκπτώσεις και κουπόνια, τα οποία οι φοιτητές μπορούν να βρουν χρήσιμα. «Δεν θα χρειαζόταν ούτε καν η ετήσια συνδρομή, αλλά η φορολογική νομοθεσία απαγορεύει την απολύτως δωρεάν προσφορά προϊόντων ή υπηρεσιών», εξηγεί ο Πέτρος.
Οι συνεργάτες έχουν υπολογίσει ότι κάθε φοιτητής βγάζει περίπου 150 σελίδες φωτοτυπία ανά μάθημα. Με 6-8 μαθήματα το εξάμηνο, ο αριθμός φτάνει τις 1.000. Με μέση τιμή τα 7 λεπτά ανά φωτοτυπία, όπως ισχύει στα περισσότερα καταστήματα, κάθε φοιτητής ξοδεύει κατά μέσο όρο 70 και πλέον ευρώ ανά εξάμηνο μόνο για φωτοτυπίες. Στην κρίση, οι περισσότεροι προσπαθούν να μειώσουν τα έξοδα, τυπώνοντας όλο και λιγότερες σελίδες. «Εμείς θέλουμε να βοηθήσουμε και τους φοιτητές και τους γονείς τους που συχνά αναλαμβάνουν το κόστος. Πράγματι, έρχονται και αντί να βγάλουν 20 σελίδες από τις 100, όπως θα έκαναν κανονικά, τις βγάζουν όλες και από δύο φορές. Ενας πιτσιρικάς πριν από λίγες ημέρες έβγαλε 1.800 σελίδες. Μετά δεν μπορούσε να τις κουβαλήσει!». Αν το… βάρος είναι το πρόβλημα για τους φοιτητές, για τους ιδιοκτήτες της TwoDots ήταν να τους πείσουν ότι όλο αυτό είναι δωρεάν. «Δεν μας πιστεύουν, χρειάζεται να τους το λέμε πέντε φορές ότι δεν χρειάζεται να πληρώσουν τίποτα». Ηδη το πρωτότυπο «φωτοτυπάδικο» έχει εγγράψει πάνω από 200 μέλη, ενώ βρίσκεται στο στάδιο της προσέλκυσης διαφημίσεων. «Εχουμε μία κόκκινη γραμμή, τις κομματικές νεολαίες. Εχουν έρθει ήδη από δύο νεολαίες για να διαφημιστούν, αλλά τους είπαμε όχι. Οσοι άλλοι πιστοί, προσέλθετε», λέει ο κ. Δεμερτζής.
Θέλουν πράσινη εταιρεία
Στόχος των νέων επιχειρηματιών είναι να διευρύνουν το δίκτυο των καταστημάτων με τη μέθοδο του franchise σε όλη την επικράτεια, καλύπτοντας περισσότερους από 200.000 φοιτητές σε όλη τη χώρα. Σε δεύτερο χρόνο, η TwoDots σκοπεύει να γίνει 100% πράσινη εταιρεία, προσφέροντας μόνο ανακυκλωμένο χαρτί και μη τοξικά μελάνια, ενισχύοντας και την ανακύκλωση στον πανεπιστημιακό χώρο.
«Νομίζω ότι βρήκαμε έναν τρόπο να βοηθήσουμε και τους νέους ανθρώπους σε αυτή τη συγκυρία, αλλά και τους εαυτούς μας να ζήσουμε λίγο καλύτερα και πολύ πιο απλά», καταλήγει ο ίδιος.
ΛΙΝΑ ΓΙΑΝΝΑΡΟΥ – ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
