Ήταν τέσσερις το πρωί της 6ης Μαρτίου 1953, όταν μεταδόθηκε από τον κρατικό ραδιοσταθμό της Μόσχας ότι: “Η καρδιά του συντρόφου ηγέτη και συνεχιστή της μεγαλοφυΐας του σκοπού του Λένιν, του σοφού ηγέτη και δασκάλου του Κομμουνιστικού Κόμματος και της Σοβιετικής Ένωσης, έπαψε να χτυπά.”….
Ο Ιωσήφ Βησσαριώνοβιτς Τζουγκασβίλι, ο επονομαζόμενος Στάλιν, 73 ετών, είχε υποστεί εγκεφαλική αιμορραγία και είχε πεθάνει στις 9:50 μ.μ. στις 5 Μαρτίου 1953.
Το τι κλάμα έριξαν τα ορφανά του, δεν μπορώ να σας το περιγράψω! Έχασαν τον Πατερούλη τους, το στήριγμα τους, τον άνθρωπο που με την μεγαλοφυΐα του, φώτιζε το μονοπάτι της ζωής τους. Αλλά μην νομίζετε ότι περνώντας τα χρόνια ο Πατερούλης Στάλιν σταμάτησε να δημιουργεί νέους υμνητές.
Η Αλέκα μας, ο Αλέξης μας, ο γλυκός μας Κουράκης, ο Λαφαζάνης μας, και τόσοι άλλοι έχουν σκύψει ευλαβικά το κεφάλι μπροστά στα πορτρέτα του Συντρόφου Ιωσήφ Στάλιν και έχουν δοξάσει τα έργα του. Και τα έργα του μεγάλου ηγέτη ήταν είκοσι εκατομμύρια νεκροί! Η KGB και η Στάζι! Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Σιβηρία! Το σύμφωνο φιλίας με τον Χίτλερ και την ναζιστική Γερμανία! Η κοινή επίθεση με τον Χίτλερ στην Πολωνία και το μοίρασμα της χώρας αυτής στην μέση!
Το τραγικό της υποθέσεως είναι ότι στην σημερινή Ελλάδα, έρχονται τα ορφανά του Στάλιν και μιλούν για δημοκρατία.
Μιλούν για τα άτυχα παιδιά στην Λάρισα αυτοί που αποδέχονται την εξορία στην Σιβηρία.
Μιλούν για τις αυτοκτονίες στην Ελλάδα αυτοί που αποδέχονται και υμνούν τον Στάλιν με τους 20 εκατομμύρια νεκρούς!
Μιλούν για την οικονομική εξαθλίωση των Ελλήνων από το μνημόνιο, αυτοί που οδήγησαν εκατομμύρια κοπέλες από το πρώην ανατολικό μπλοκ στην πορνεία!
Μιλούν για την ανεργία στην Ελλάδα, αυτοί που μετέτρεψαν σε ολόκληρες χώρες όπως η Αλβανία, Βουλγαρία, Μολδαβία σε ερείπια.
Μιλούν κατά του Ναζισμού αυτοί που υπέγραφαν σύμφωνα φιλίας με τους Χιτλερικούς και που απλά αργότερα τα χάλασαν στην μοιρασιά! Για κλεψιές πάντως ρωτήστε τον άλλο σύντροφο σας τον Τσαουσέσκου της Ρουμανίας.
Πάντως Σύντροφοι και Συντρόφισσες, σεβόμενος το πένθος σας, σταματώ εδώ την περιγραφή των έργων σας, αλλά και εσείς βρε παιδιά σεβαστείτε την ιστορία!