Καλημέρα Ελλάδα με τις ομορφιές σου, στην οποία ό,τι δηλώνεις είσαι ή γίνεσαι!
Κατά χιλιάδες συρρέουν αυτές τις μέρες, οι επίδοξοι βουλευτές στα πολιτικά γραφεία, προκειμένου να συμπεριληφτούν σε οποιοδήποτε ψηφοδέλτιο (!), εν όψει των επικείμενων εκλογών.
Βιώνουμε μια ρευστή πολιτική/οικονομική/κοινωνική παλιοκατάσταση, την οποία κάποιοι χαρακτηρίζουν πρωτόγνωρη – όμως δεν είναι! Σύμφωνα με τα ιστορικά βιβλία (βλ. π.χ. Μάκης Τουμάσης, Δημοκρατία – Πανάκεια ή απάτη;), μεταξύ των ετών 1915 και 1935 (δηλαδή σε 20 έτη), έγιναν στη χώρα μας 39 εναλλαγές κυβερνήσεων βάσει εθνικών εκλογών και 36 βάσει κινημάτων (σύνολο περίπου 80), χωρίς να αναφέρονται οι εκλογές που διατήρησαν την ίδια παράταξη! Δηλαδή, κατά μέσο όρο τέσσερες κυβερνήσεις ανά έτος, που σημαίνει ανεβοκατέβαιναν οι κυβερνήσεις ανά τρεις μήνες! Η “μακροβιότερη” ήταν η κυβέρνηση του Ανδρ. Χαραλάμπη στις 16 Σεπτεμβρίου 1922, διάρκειας . αριθμητικώς (1) ολογράφως (μιας) ημέρας!!!
Παρόμοια φαινόμενα διαδραματίστηκαν και σε άλλες εποχές στη χώρα μας. Έτσι και σήμερα, από το 2010 και εντεύθεν, μπήκαμε σε μία τέτοια “ζελέ” πολιτική περίοδο, όπου πρόεδρος, υπουργός και βουλευτής μπορεί να γίνει σχεδόν οποιοσδήποτε.
Ο συγγραφέας-δημοσιογράφος Ραφαηλίδης έγραψε το εξής αδιαμφισβήτητο: “Αν πας στην Ομόνοια και φωνάξεις τη λέξη ” πρόεδρε”, θα γυρίσουν παραπάνω από τους μισούς να σε κοιτάξουν”!
Προκειμένου να καταλήξουμε σ ένα άλλο τραγελαφικό απόφθεγμα, για να κατανοήσουμε πόσο κυρίαρχος είναι ο Ελληνικός Λαός και πώς λειτουργεί η δημοκρατία στον τόπο μας, ας εξιστορήσουμε πρώτα τα εξής:
Ο συνταγματάρχης Γ. Κονδύλης (με το ψευδώνυμο “κεραυνός”), μετά από πραξικόπημα στις 10 Οκτωβρίου 1935, έριξε τη κυβέρνηση Τσαλδάρη και παραιτήθηκε μόλις μετά ενάμιση μήνα στις 30 Νοεμβρίου, αφού ενδιάμεσα, με το έτσι θέλω, κατάργησε την αβασίλευτη δημοκρατία και επανέφερε τη βασιλευόμενη δημοκρατία και το βασιλιά Γεώργιο, οποίος . διόρισε (!) νέα κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον ίδιο τον πραξικοπηματία …! Ο Γεώργιος Κονδύλης λοιπόν, που είχε γίνει στη ζωή του ό,τι ήθελε (πότε συνταγματάρχης, πότε αντιβασιλέας, πότε πρωθυπουργός, πότε βουλευτής), δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει το “σωτήριο” έργο του, γιατί πέθανε μετά δύο μήνες, στις 31 Ιανουαρίου 1936 … (ματαιότης ματαιοτήτων)! Η Αυτού Εξοχότης (όπως χαρακτηρίζονταν) Γ. Κονδύλης άφησε ως φοβερή παρακαταθήκη το εξής καταπληκτικό απόφθεγμα:
“Αν ήξερα πόσο ηλίθιος είναι ο Ελληνικός Λαός, θα τον κυβερνούσα . από τότε που ήμουνα λοχίας”!
Και μια και μιλάμε για ηλιθιότητα ας θυμηθούμε τον Αϊνστάιν: “Δύο πράγματα δεν έχουν όρια. Το σύμπαν και η ανθρώπινη ηλιθιότητα. Για το πρώτο δεν είμαι σίγουρος”!
Και τον Σίλερ: “Ενάντια στην ηλιθιότητα ακόμα και οι Θεοί . αγωνίζονται μάταια”!
Γι αυτό, σας λέω, στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας … “ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης”!
Αθανάσιος Καρανάσιος, 24/8/2015