Μήπως είμαστε εκλιπόντες γενικώς;

Στις 23 Ιουνίου 2014 κατά την τελετή παράδοσης της προεδρίας της ΕΕ από την Ελλάδα στην Ιταλία, ο Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας Εύαγγελος Βενιζέλος παρέλαβε και συμπεριέλαβε στο απολογισμό της 6 μηνης ελληνικής προεδρία 64σέλιδο έγγραφο από την υπό ένταξη στην Ε.Ε Τουρκία στο οποίο έκανε μεταξύ άλλων και την απαράδεκτη αναφορά περί ”εκλιπούσας – θανούσας Κυπριακής Δημοκρατίας”.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο ναινέκος και ογκώδης Βαγγέλης μας έστειλε στις 30/6/2014 στην Κύπρο τον…..
Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου του Αναστάσιο Μιτσιάλη να μας πει, εξερχόμενος από συνάντηση που είχε με το πρόεδρο Αναστασιάδη, επί λέξει τα εξής ανήκουστα: “Ασφαλώς και η Αθήνα συμπαρίσταται και παρακολουθεί τις εξελίξεις και πιστεύουμε ότι οι εμπειρίες, οι αποτυχίες του παρελθόντος, χωρίς φυσικά να επιρρίπτει κανείς ευθύνες στη μία ή στην άλλη πλευρά, πρέπει να οδηγήσουν όλους αυτήν τη φορά με αμοιβαίες υποχωρήσεις, να μπορέσουν να βρουν κοινό παρανομαστή, που θα επιτρέψει σε όλον τον Ελληνισμό και τον τουρκοκυπριακό λαό να ζήσουν μαζί στο μέλλον”. Ενημερώθηκε ο αθεόφοβος από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη και μετά βγαίνοντας από το προεδρικό, έκανε τις πιο πάνω απαράδεκτες τοποθετήσεις.

Τώρα πόσο τυχαίες είναι αυτές οι δηλώσεις σηκώνει μεγάλη συζήτησε μια που και η στάση του Προέδρου μετά το κοινό ανακοινωθέν που συμφώνησε με το κατοχικό ηγέτη, στέλλει περίπου τα ίδια μηνύματα για περαιτέρω συμβιβασμούς για να επιτευχθεί η λύσης συνεταιρικού κράτους Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας;

Στα πιο πάνω αντέδρασε προς τιμή της έντονα η κύπρια ευρωβουλευτής Ελένη Θεοχάρους. ”Tο ελληνικό υπουργείο εξωτερικών δεν μπορεί να υποδύεται ρόλο παρατηρητή” . Δεν αντιλαμβάνομαι την οργίλη αντίδραση του Βαγγέλη Βενιζέλου για την αναφορά της κύπριας ευρωβουλευτού Ελένης Θεοχάρους ενώπιον του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, όσο αφορά την απαθή στάση της ελληνικής προεδρίας στο απαράδεκτο και προκλητικό έγγραφο της Άγκυρας, στο οποίο χαρακτηρίζεται η
Κυπριακή Δημοκρατία ως “εκλιπούσα”.
Ούτε την απόφαση του να προχωρήσει σε ρηματική διακοίνωση προς το κυπριακό υπουργείο, το οποίο με τη σειρά του, έσπευσε να κακώς εκθειάσει την πολιτική Βενιζέλου και στην ουσία να απορρίψει τις από κάθε άποψη σωστές τοποθετήσεις της Ελένης Θεοχάρους.
Εδώ οι τούρκοι κάνουν πάρτι στο αιγαίο και υπερίπτανται πάνω από την Αττική και δεν τίθεται θέμα ρηματικής διακοίνωσης προς την Τουρκία, ας σοβαρευτεί επιτέλους ο κύριος Βενιζέλος γιατί αρκετά μας προκαλεί με την περίεργη στάση του απέναντι στην Τουρκία

Δεν είναι μυστικό, ότι στην Κύπρο, υπάρχει πλήρης απουσία εμπιστοσύνης προς τον Υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας, λόγω και της προηγούμενης ένθερμης υποστήριξης την οποία παρέσχε στο σχέδιο Ανάν. Άλλωστε οι πιο πάνω δηλώσεις ,που έκαμε στη Λευκωσία ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου του κ. Βενιζέλου, περί “αμοιβαίων υποχωρήσεων” και μη επίρριψης ευθυνών “στη μία ή στην άλλη πλευρά”, επέτειναν τις δικαιολογημένες ανησυχίες, ως προς το πώς χειρίζεται το Κυπριακό, ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών. Ας ξεκαθαρίσουμε επιτέλους ότι η Ελλάδα για τους Κύπριους είναι ιδέα, είναι πνεύμα, είναι και πρέπει να είναι το στήριγμα τους. Ελλάδα δεν είναι ο όποιος Βαγγέλης Βενιζέλος

Δεν τίθεται θέμα να επέμβουμε και να ασχοληθούμε με τα εσωτερικά της Ελλάδας, αλλά δεν αποτελεί “ταμπού” η ελληνική πολιτική στο εθνικό θέμα, ώστε να αποφεύγονται κρίσεις και επικρίσεις, όταν ελλαδίτες πολιτειακοί παράγοντες, καθορίζουν πολιτικές, ή προβαίνουν σε δηλώσεις οι οποίες mπροκαλούν ζημία στο κυπριακό, και υποβοηθούν στην αποενοχοποίηση της Τουρκίας.

Μπορεί η Ελλάδα να αντιμετωπίζει μεγάλα και πιεστικά οικονομικά και άλλα εσωτερικά προβλήματα, αλλά από την άλλη θεωρώ από κάθε άποψη απαράδεκτη και κατακριτέα την όλη στάση και συμπεριφορά του Υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας και του Γενικού του Γραμματέα. Με τίποτα, δεν δικαιολογείται η απαθής στάση του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών, έναντι τουρκικών προκλητικών ενεργειών, οι οποίες απειλούν και υπονομεύουν για μια ακόμη φορά την υπόσταση της ίδιας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η ιστορία έχει δείξει ότι τέτοια παθητική στάση από μέρους των κυβερνήσεων Ελλάδας και Κύπρου αποθρασύνει την Τουρκία και της ανοίγει την όρεξη για περαιτέρω αποσταθεροποιητικές συμπεριφορές και διεκδικήσεις σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Η Ελένη Θεοχάρους, μίλησε χωρίς περιστροφές και είπε τα αυτονόητα. Έκρινε, και πολύ ορθά έπραξε, να θέσει στην παρουσία και του Έλληνα πρωθυπουργού, την πικρία της Κύπρου, για την αδιάφορη αντιμετώπιση της τουρκικής προκλητικής ενέργειας. Δικαιολογημένα είναι δυνατόν να διερωτηθεί κάποιος:
Εφόσον η αντιμετώπιση της Ελλάδας σε αυτή την προκλητική ενέργεια είναι αυτή που υπήρξε, γιατί να δυσφορούμε και να διαμαρτυρόμαστε για παρόμοιες συμπεριφορές άλλων ξένων κρατών;

Η Ελλάδα, άσχετα αν τότε την κυβερνούσαν ανόητοι φασίστες, φέρει τεράστια ευθύνη για το πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή του 1974 και την συνεχιζόμενη κατοχή μετά από 40 χρόνια και οφείλει να πράττει τα αυτονόητα.
Δικαιολογημένα ο κυπριακός ελληνισμός απαιτεί το αυτονόητο, δηλαδή διπλωματική και πολιτική στήριξη και αποφασιστική αντιμετώπιση των τουρκικών mπροκλήσεων και κινήσεων κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Για 40 χρόνια τώρα ελλαδικές και κυπριακές ηγεσίες αποδείχθηκαν εγκληματικά ανίκανες να χαράξουν και να ακολουθήσουν μια σωστή εθνική πολιτική στο κυπριακό. Για 40 χρόνια τώρα στο ίδιο έργο θεατές, ο εκάστοτε κύπριος Πρόεδρος μεταβαίνει στο εθνικό κέντρο και ανταλλάσσει τους γνωστούς εναγκαλισμούς, αβρότητες και θεατρινίστικες δηλώσεις περί δήθεν ενότητας σκοπών και στόχων, χωρίς νόημα και ουσία, κρίνοντας πάντα από τα τραγικά
αδιέξοδα που βρίσκεται σήμερα το κυπριακό εθνικό πρόβλημα. Έναντι στη σταθερή και αταλάντευτη στάση της Τουρκίας η οποία εφαρμόζει με απίστευτη συνέπεια το εκ ”Πέντε Σημείων Σχέδιο” που συνέταξε ο τούρκος συνταγματολόγος Νιχάτ Ερίμ το 1956, εμείς έχουμε να αντιτάξουμε μια άρπα
κόλα πολιτική του ποδαριού του εκάστοτε έλληνα Πρωθυπουργού και κύπριου Προέδρου και ότι ήθελε προκύψει. Ας αντιληφθούν επιτέλους οι ηγετίσκοι του ελληνισμού ότι δεν είναι αδιαλλαξία που έχει η Τουρκία στο θέμα του κυπριακού αλλά σχέδιο για τουρκοποίηση της Κύπρου το οποίο εφαρμόζει με συνέπεια.

Ανάλογη στάση με το κυπριακό, ελλαδικές και κυπριακές ηγεσίες εφάρμοσαν και σε θέματα οικονομίας με αποτέλεσμα να πτωχεύσουν και οι δύο χώρες. Είναι κανόνας απαράβατος ότι ισχυρή οικονομία επιβάλλει πολιτική και δύο πτωχευμένες χώρες δύσκολα θα αντέξουν τις πιέσεις της ισχυρής οικονομικά Τουρκίας η οποία αν και εκτός Ευρώπης επιβάλλει την πολιτική της στους κατ’ επίφαση ευρωπαίους ”εταίρους” μας. Εκεί όπου οι ηγέτες αποτυγχάνουν εκεί επεμβαίνει ο λαός για να σώσει ότι σώζεται. Εδώ που φθάσαμε μόνο ένας αγανακτισμένος και εξαθλιωμένος λαός μπορεί να δώσει την λύση, να κυνηγήσει δηλαδή αυτούς τους άθλιους ηγετίσκους και να καταστεί πραγματική απειλή για αυτούς και να τους εξαναγκάσει να το βάλουν στα πόδια. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να σωθεί ο ελληνισμός παρά μόνο με μια επανάσταση

Όμηρος Αλεξάνδρου