Οι εκατοντάδες μετανάστες – ανάμεσά τους μικρά παιδιά – που…
βρήκαν τραγικό θάνατο ανοιχτά του νησιού Λαμπεντούζα της Ιταλίας,
είναι οι ξεριζωμένοι και τα θύματα της φτώχειας και των ιμπεριαλιστικών
πολέμων. Είναι αυτοί, που όταν το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ένωση ετοιμάζουν
ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις τους ονομάζουν «αμάχους» και μετά όταν
αναγκάζονται να ξεριζωθούν τους θεωρούν «εισβολείς».
Οι θάλασσες της Μεσογείου είναι γεμάτες από θύματα του
ιμπεριαλισμού. Η αγκαλιά της ΕΕ αποδείχτηκε πολύ μεγάλη για τα
συμφέροντα των καπιταλιστών, πολύ μικρή, ασφυκτική μέχρι θανάτου, για
τους μετανάστες. Οι 17.000 μετανάστες που, από το 1990, έχουν χάσει τη
ζωή τους στα σύνορα της ΕΕ είναι μια ακόμη απόδειξη τη σήψης και της
βαρβαρότητας του καπιταλιστικού συστήματος, που από τη μία βομβαρδίζει
λαούς για τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών και από την άλλη
τους «πνίγει» και τους φυλακίζει, όταν προσπαθούν να γλιτώσουν από την
κόλαση των πολέμων για να ζήσουν.
Οι 500 περίπου μετανάστες από την Γκάνα, τη Σομαλία και την
Ερυθραία στοιβαγμένοι υπό απάνθρωπες συνθήκες σε ένα πλοίο – φέρετρο,
που αναζητούσαν «ένα καλύτερο αύριο», είναι αυτοί που αξιοποιούνται από
τα διάφορα φασιστικά-ναζιστικά μορφώματα, όπως η Χρυσή Αυγή στην
Ελλάδα, για να σπείρουν το μίσος και τη διχόνοια ανάμεσα σε Έλληνες και
ξένους εργάτες, ώστε να μπορεί το κεφάλαιο ανενόχλητο να διασφαλίζει την
κερδοφορία του, να διαιωνίζει την εξουσία του.
Τα κροκοδείλια δάκρυα και η υποκρισία περισσεύουν από τις πολιτικές
δυνάμεις που προσκυνούν την ΕΕ και την αντεργατική αντιμεταναστευτική
πολιτική της. Είναι οι ίδιες δυνάμεις που καλλιεργούν αυταπάτες για λαϊκή
ευημερία εντός των τειχών της ΕΕ, ενώ κοροϊδεύουν ότι με
τα «αντιρατσιστικά» τους νομοσχέδια, που στο όνομα του ρατσισμού βάζουν
στο στόχαστρο τη λαϊκή πάλη, θα αντιμετωπίσουν το ναζισμό και το ρατσισμό
που το σύστημά τους γεννά και θρέφει.
Use Facebook to Comment on this Post