Toυ Φώτη Σαραντόπουλου
Απ’ ότι φαίνεται, το θέμα ενός νέου κουρέματος δεν απασχολεί μόνο την Ελλάδα και τους Έλληνες, αλλά και τη…
(Υπάρχει λύση και για τα δύο, είπε η γιαγιά …Ματ σε δύο κινήσεις …)
Γ. Ρε συ … δεν σου είχα πει να μη ζητάς κουρέματα …
Φ. Εγώ, γιαγιά μου, δεν ζήτησα τίποτα κι από κανέναν, απάντησα με ύφος θιγμένο …
Γ. Δεν λέω για σένα ειδικά βρε μπουμπούνα, για όλους εκεί κάτω λέω, που δεν ακούτε κανέναν τόσα χρόνια …
Φ. Κάτι θα έλεγες για το κούρεμα γιαγιά, προσπάθησα να γυρίσω τη συζήτηση στο θέμα, να δω τι ήθελε να πει χωρίς να μου φωνάζει λες και το πρότεινα εγώ …
Ηρέμησε κάπως …
Γ. Λοιπόν, καλά σας τα είπε ο Σόιμπλε. Και έπρεπε να περιμένατε ότι έτσι θα σας έλεγε.
Γ. Γίνεται βρε μπουμπούνες να ζητάτε δανεικά και μετά να λέτε δεν μπορώ να τα ξοφλήσω, κόψτε κάτι;
Φ. Γιατι βρε γιαγιά, θα χάσουν τίποτα αν κόψουν κάτι;
Γ. Και βέβαια θα χάσουν, αν και θα έπρεπε να σε απασχολεί τι θα χάσεις εσύ … Αλλά, αφού ρωτάς τι θα χάσουν αυτοί, θα σου απαντήσω: Αν κόψουν από εσάς, μετά θα ζητάει κούρεμα και η Ιταλία και η Ισπανία και η Πορτογαλία.
Φ. Ναι βρε γιαγιά, αλλά βλέπεις εσύ άλλη λύση;
Γ. Φυσικά και βλέπω. Από δω πάνω όλα φαίνονται πιο καθαρά. Εσείς εκεί κάτω δε βλέπετε τίποτα, το μόνο που σας νοιάζει είναι να πληρώνετε αυτούς που κάθονται και να γκρινιάζετε που φτωχύνατε … Λες και είχατε ποτέ πλουτίσει στ’ αλήθεια …
Φ. Για πες βρε γιαγιά τη λύση …
Γ. Είναι απλό. Ξεκινάμε πρώτα απ’ όλα από το ότι σταματάτε τις κουβέντες για κούρεμα. Κι αν σταματήσετε τις κουβέντες γενικά, και αρχίσετε να δουλεύετε, τόσο το καλύτερο, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα τώρα.
Γ. Δε μου λες, η Γερμανία, δεν σας χρωστάει τίποτα;
Φ. Εννοείς το κατοχικό δάνειο;
Γ. Το έπιασες …
Φ. Και τι λες δηλαδή, να ζητήσουμε το δάνειο πίσω;;;
Γ. Γιατί, σου μοιάζω μ’ εκείνον το χοντρομπουνταλά τον Καμμένο ή μήπως με τον Παπούλια που τάχα μου θυμήθηκε τώρα αυτά που έχωνε κάτω από το χαλί όταν ήταν Υπουργός Εξωτερικών;
Φ. Ε, και τι λες τότε;
Γ. Λέω, ότι αν είστε πονηροί, και δουλέψετε σοβαρά και σιωπηλά, η λύση και στα δύο προβλήματα είναι μπροστά σας.
Φ. Κάτσε βρε γιαγιά. Τι μου λες δηλαδή; Να ζητήσουμε τώρα από τη Γερμανία τα όσα μας χρωστάει; Εκτός του ότι το ζήτημα είναι νομικά περίπλοκο και θα πάρει χρόνια, με αμφίβολο αποτέλεσμα, είναι δυνατόν να κάνεις αγωγές σε αυτόν που του ζητάς δανεικά; Δεν γίνεται …
Γ. Και ποιος μίλησε για αγωγές βρε μπουμπούνα; Για ΑΝΤΑΡΣΥΑ με κόβεις ή για καμιά μαλάκω;
Φ. Γιαγιά σε χάνω … δεν καταλαβαίνω πού το πας …
Γ. Δεν μου λες: Σκέφτηκες ποτέ ότι υπάρχουν λύσεις που συμφέρουν όλους; ή ξέχασες εντελώς όσα ήξερες από εμπόριο, από τότε που μπλέχτηκες με το φατσοτέφτερο;
Φ. Δεν μιλώ γιαγιά μου, μίλα εσύ. Εγώ θα ακούω μόνο …
Και το βούλωσα, για να ακούσω τη συμβουλή της γιαγιάς. Γιατί τις γιαγιάδες πρέπει να τις ακούμε …
Γ. Άκου και σημείωνε:
1. Ξεχνάς τα κουρέματα. Επειδή, πέρα από όλα τα άλλα, αυτό που πρέπει να σε νοιάζει, δεν είναι πόσα χρωστάς αλλά πόσα “κονομάς”, πόσα λεφτά βγάζεις … Πόσα παράγεις και πόσα έσοδα έχεις, για να στ πω πιο … οικονομολογικά … Ήμαρτον Παναγία μου, γριά γυναίκα λέω τέτοιες λέξεις …
2. Ξέχνα και τις αγωγές. Μεταξύ μας, και να κάνεις, είναι πολύ αμφίβολο αν θα κέρδιζες. Το θέμα είναι πολύ μπερδεμένο, και οι Γερμανοί έχουν υπέρ τους και ένα δεδικασμένο: ότι με τα δάνεια των Ιταλών συμβιβάστηκες και πήρες λίγα …
3. Στις περιπτώσεις αυτές, οι άνθρωποι με μυαλό ΣΥΜΒΙΒΑΖΟΝΤΑΙ. Έτσι, ώστε κι αυτός που θα πληρωθεί να πάρει όσο περισσότερα γίνεται, αλλά κι αυτός που θα πληρώσει, να νοιώθει ότι κάτι ωφελήθηκε …
4. Και οι συμβιβασμοί δεν γίνονται με φωνές και διαδηλώσεις, ούτε με παράθυρα στις τηλεοράσεις και δημόσιες διαβουλέυσεις. Οι συμβιβασμοί θέλουν Πρωθυπουργό γάτο, που θα κινηθεί σιωπηλά και αποτελεσματικά, με λίγες κουβέντες και ένα δυο κλεισίματα του ματιού (ένα του έμεινε άλλωστε, δεν είναι σίγουρο ότι θα καταλάβουν όλοι το υπονοούμενο).
5. Άκου λοιπόν ποιος είναι ο συμβιβασμός: Αντί για κουρέματα κι μπούρδες, θα κλείσετε συμφωνία με τη Μέρκελ για τα κατοχικά δάνεια. Η συμφωνία αυτή, και συμφέρουσα για εσάς θα είναι, αλλά και για αυτούς, αν βασιστεί σε 3 πράγματα:
Α. Θα κλείσετε σε ένα ποσό γύρω στα 80-100 δις, καταβλητέα σε 4-5 χρόνια.
Β. Τα λεφτά αυτά πρέπει να πάνε στην οικονομία σας.
Γ. Η Γερμανία που θα πληρώσει, πρέπει να έχει κι αυτή ένα όφελος.
Γιατί και η Μέρκελ, έχει κι αυτή λαό και αντιπολιτευση και πρέπει να μπορεί να πει σ’ αυτούς ότι κάτι κέρδισε …
Τόσην ώρα σιωπηλός, τρωγόμουν με τα ρούχα μου. Διαφωνούσα; ήθελα περισσότερες λεπτομέρεις; Το δεύτερο μάλλον …
Φ. Για πες μου γιαγιά το ουσιαστικό. Άντε και συφωνήσαμε στα 100. Τι να είναι αυτά, ώστε και εμείς να πάρουμε μπρος και η Μερκελού να δείχνει κερδισμένη;
Γ. Εσύ το σχέδιο Μάρσαλ δεν το έζησες. Γι’ αυτό ρωτάς. Τον καιρό εκείνο, οι Αμερικάνοι, που μόνο χαζο-αμερικανάκια δεν ήταν, κάνανε το εξής:
– Λεφτά είχαν, ο πόλεμος δεν τους είχε τσακίσει, μπορούσαν να δώσουν και σε άλλους.
– Δεν μοίρασαν όμως λεφτά. Πιστώσεις μοίρασαν, με τις οποίες τα κράτη αγόραζαν Αμερικάνικα προϊόντα. Και δώσανε έτσι και δουλειές στη βιομηχανία τους, που κινδύνευε με ύφεση καθώς τελείωσε ο πόλεμος και σταμάτησε η υπερπαραγωγή.
Φ. Λες δηλαδή να συμφωνήσουμε με τους Γερμανούς για χρήματα που θα πάνε σε Γερμανικά προϊόντα;
Γ. Ένα μέρος ναι, αν και δεν είναι ανάγκη να πάει όλο το ποσό εκεί. Στις μέρες μας, οι Γερμανικές εταιρείες μπορούν να κερδίσουν και με άλλους τρόπους, όχι μόνο εξάγοντας. Άλλωστε, η συμφωνία, θα είναι για το κλείσιμο του χρέους τους, δεν θα είναι “σχέδιο Μέρκελ”… Γιατί αν είναι τέτοιο, θα θέλει και η Ισπανία …
Και το θέμα είναι ΠΩΣ θα χρησιμοποιήσεις εσύ, τα λεφτά αυτά.
Φ. Για πες λοιπόν, σε ακούω:
Γ. Σου θυμίζω κατ αρχήν ότι η Αμερικάνικη βοήθεια δεν πήγε όλη σε φαγητά και είδη πρώτης ανάγκης. Ούτε δόθηκε όλη στο κράτος. Η ναυτιλία για παράδειγμα, πήρε 100 πλοία Liberty, που δόθηκαν στο κράτος, και αυτό τα έδωσε στους εφοπλιστές με χαμηλές τιμές.
Φ. Και τι προτείνεις τώρα; Για δώσε μερικές ιδέες.
Γ. Πάρε χαρτί και γράφε:
Τα χρήματα θα πάνε στο κράτος και αυτό θα τα διαθέσει. Αλλά θα τα δώσει εκεί που πρέπει. Όχι σε μισθούς και συντάξεις, αλλά σε ότι ανεβάζει την οικονομία.
1. Κατ’ αρχήν, σε χαμηλότοκα δάνεια, μέσω μιας ελεγχόμενης από το κράτος αναπτυξιακής Τράπεζας ή μέσω των υπαρχουσών Τραπεζών. Τη λεπτομέρεια αυτή λύστε τη μόνοι σας. Δάνεια κάθε είδους, ιδίως για κεφάλαια κίνησης, προς κάθε επιχείρηση. Γαιτί αν δεν έχουν κεφάλαια να κινηθούν οι επιχειρήσεις, ξεχάστε και τη μείωση της ανεργίας, ξεχάστε και την είσπραξη φόρων από τις επιχειρήσεις.
2. Σε νοικοκύρεμα των προμηθειών, ιδίως αυτών του Υπουργείου Υγείας. Απορώ, πώς δεν έχετε καταλάβει τόσα χρόνια, ότι θα πληρώνατε τα μισά, επειδή θα είχατε πολύ περισσότερους προμηθευτές και περισσότερο ανταγωνισμό, αν ξοφλούσατε τα τιμολόγια σε 30-60 ημέρες. Και αυτό δεν ισχύει μόνο για την Υγεία, ισχύει και για όλα τα δημόσια έργα.
3. Σε εφαρμογές της Πληροφορικής σε κάθε τομέα. Δεν νοείτι στον 21ο αιώνα, να μην ξέρει το κράτος σας ούτε πόσους υπαλλήλους έχει ή τι αγοράζει, ούτε επιτρέπεται να στήνονται οι πολίτες και οι επιχειρηματίες στις ουρές.
4. Πληροφορική και νοικοκύρεμα προμηθειών, σημαίνουν και προγραμματισμό. Και προγραμματισμός, σημαίνει ανάπτυξη εγχώριας βιομηχανίας. Τι θέλετε; Μηχανήματα για τα Νοσοκομεία; Μετρήστε επί τέλους τις ανάγκες σας, αποφασίστε επί τέλους ποια σας κάνουν και πείτε: Τα επόμενα 10 χρόνια θα χρειαστούμε τόσα και τέτοια μηχανήματα κάθε χρόνο. Και θα πληρώνουμε σε 60 μέρες. Μόνο έτσι, θα επενδύσει και κάποιος στο να φτιάχνει μηχανήματα στην Ελλάδα. Σου λέω για μηχανήματα ιατρικά, αλλά αυτό πιάνει όλα τα προϊόντα. Μέχρι και αεροπλάνα.
5. Κι επειδή είπα για αεροπλάνα, ας πιάσουμε την άμυνα. Θέλετε ΤΟΜΑ, θέλετε οβίδες, θέλετε αεροπλάνα, θέλετε κορβέτες. Κλείστε ματάκι στους Γερμανούς και προχωράτε …
Φ. Τι ματάκι βρε γιαγιά;
Γ. Είσαι και μπουμπούνας … Ματάκι ότι θα αγοράσετε και Γερμανικά … Και αν δεν ζητάτε μίζες, αν δεν βάλετε μπροστά τους Άκηδες και τα λαμόγια, αυτούς που ήταν πίσω από τον Άκη και δεν τους πείραξε κανείς ακόμη, τα λαμόγια τους “ντόπιους αντιπροσωπους” λέω, θα τα παίρνετε κι εσείς στις τιμές που τα παίρνουν και οι αλλοι.
Φ. Όλα από τους Γερμανούς θα τα πάρουμε;
Γ. Αυτό είναι το καρότο, για να είναι κι αυτοί ευχαριστημένοι. Κανείς δεν σε υποχρεώνει να τα πάρεις όλα από αυτούς. Άλλωστε, το σημαντικό, είναι να δώσεις δουλειές στην Ελλάδα. Όχι στη Γερμανία ούτε στη Γαλλία ή την Αγγλία. Κι αν θέλουν οι Γερμανοί να έχουν μεγαλύτερο κέρδος, ας στήσουν μονάδες παραγωγής στην Ελλάδα. Να δουλέψουν και οι Έλληνες.
Φ. Για συνέχισε …
Γ. Συνεχίζω, και μη με ξανακόψεις! Γράφε!
6. Ρίξτε λεφτά στον τουρισμό! Τι θα πει αυτό; Θα πει κάντε διαφήμιση. Φέρτε ξένους επώνυμους, δώστε άδειες και δάνεια για μονάδες υπερπολυτελείας, διαφημίστε τα μουσεία σας, φέρτε και κανένα παραγωγό από το Χόλυγουντ να γυρίσει καμιά ταινία … Δεν ντρεπόσαστε μωρέ; Αφήσατε να γυριστούν οι 300 και ο Αλέξανδρος σε άλλη χώρα; Διαφημίστε την Ελληνική κουζίνα, τι μεσογειακή και μπούρδες; Μεσογειακή για τον ξένο σημαίνει Ιταλική. Γιατί αυτοί είναι πιο μάγκες.
7. Δώστε δάνεια σε όσους κάνουν εξαγωγές. Χωρίς εξαγωγές δεν υπάρχει οικονομία.
8. Παιδεία! Φτιάξτε Παιδεία: Ανοίξτε Πανεπιστήμια ξενόγλωσσα. Πού ακούστηκε μωρέ να έχετε δασκάλους που σπούδασαν στα Σκόπια και να μην έχετε ένα Αγγλόφωνο Πανεπιστήμιο για όποιον θέλει να σπουδάσει τον Αρχαίο Πολιτισμό μας; Ντρέπονταο οι αρχαίοι με τις βλακείες σας … Παιδεία! Χωρίς περιορισμούς και με αξιοκρατία! Δεν σου λέω περισσότερα, οφείλεις να καταλαβαίνεις!
9. Αγροτική οικονομία: Ξεκινήστε από το να μάθετε τους αγρότες να πουλάνε! Και να εξάγουν! Φτιάξτε σχολές, πληρώστε συμβούλους, στείλτε τους ταξίδια στο εξωτερικό. Να μάθουν να σκέπτονται, όχι να κοιτάνε τι έκανε ο γείτονας για να κάνουν το ίδιο.
10. Έργα υποδομής. Δρόμους, λιμάνια, τραίνα, αεροδρόμια, δίκτυα επικοινωνιών. Ο κόσμος τρέχει κι εμείς με τον αραμπά. Συζητάμε ακόμη για το αν θα νοικιαστεί ή θα πουληθεί ο Πειραιάς, τη στιγμή που έπρεπε να έχουε 10 τέτοια λιμάνια. Και όποιος έχει λεφτά και θέλει να επενδύσει, να φτιάχνει άλλο ένα …
Δεν σου λέω άλλα. Έχετε ανθρώπους που ξέρουν περισσότερα από μένα.
ΞΥΠΝΑΤΕ !!!
Και όπως σου είπα: Τέτοιες συμφωνίες, πρώτα κλείνονται και μετά συζητιούνται δημόσια … Γιατί πρέπει να φαίνεται ότι κερδίζουν όλοι.