Τουλάχιστον ας κάτσουμε να σκεφτούμε…
– Όταν μια ολόκληρη γενιά Ελλήνων έχει γαλουχηθεί με τα φαντεζί
χαζοχαρούμενα πρότυπα της Ρούλας Κορομηλά, και την νεαντερτάλεια
κοσμοθεωρία της (επιεικώς) ημιμαθούς Μενεγάκη, και τις τατιανιές της
Τατιάνας…
-Όταν ένας ολόκληρος λαός έκατσε σαν ζαλισμένος μια συγκεκριμένη
πρωτοχρονιά, παρακολουθώντας στο χαζοκούτι την αγωνία του Πρόδρομου
και του Τσάκα….
-Όταν ο ίδιος λαός συνεχίζει σήμερα να υπνωτίζεται από τούρκικα
φτηνιάρικα χαζοσίριαλ, και βαρετές επαναλήψεις δήθεν αστείων ελληνικών
παραγωγών…
-Όταν επί χρόνια ζούσαμε με δάνεια, και η μόνη αναπτυξιακή
δραστηριότητα ήταν αυτή των καζίνο, του Πάμε Στοίχημα, και των ΕΛΔΕ σε
κάθε γειτονιά…
-Όταν επί μίαμιση τουλάχιστον δεκαετία, τα μόνα κοινωνικά μας πρότυπα
ήταν οι νυχτόβιοι απατεώνες με τις Cayenne και τα φιμέ τζάμια…
-Όταν τα ινδάλματα της νεολαίας έπαψαν να είναι άνθρωποι του πνεύματος,
ή έστω αθλητές, και έγιναν αυτά της ξιπασιάς, του νεοπλουτισμού, της
πίστας, και της απέραντης αυτάρεσκης κενολογίας…
-Όταν σύσσωμη η πολιτική τάξη της χώρας μετατράπηκε σταδιακά σε golden
boys με offshore και με τα χρήματα άλλων (τα δικά μας)…
Όταν καλόγεροι και πνευματικοί εζήλωσαν την δόξα του Gordon Geko…
-Όταν είχαμε υπουργό Εθνικής Άμυνας που δεν είχε πάει καν φαντάρος…
-Όταν ο <<πολιτισμός>> μας πέρασε στις πίστες των σκυλάδικων…
-Όταν ένας ολόκληρος σχεδόν λαός, ανεξαρτήτως επιπέδου μόρφωσης,
χτυπιόταν υπό τους ήχους του Λε Πά, και ιδροκοπούσε στις πίστες
χορεύοντας τσιφτετελοπόπ σκουπίδια, λατρεύοντας ως σύγχρονους θεούς
την Βανδή και τον Νότη…
-Όταν οι αγρότες μας παράτησαν τις καλλιέργειες, και ξημεροβραδιάζονταν
στα μπλόκα ζητώντας περισσότερες μαϊμού επιδοτήσεις, για να τις φάνε
στα κωλάδικα με τις εισαγόμενες Βουλγάρες και Μολδαβές <<καλλονές>>…
-Όταν εισάγουμε όχι μόνο καρφίτσες, αλλά ακόμη και φασόλια…
-Όταν σήμερα η μόνη <<σοβαρή επένδυση>> στη χώρα μας, για την οποία έγινε
και παγκόσμιος ντόρος είναι ο Οίκος Ανοχής της κυρά Σούλας στη Λάρισα…
-Όταν ο Καζαντζάκης, ο Λουντέμης και λοιποί πουλάνε μονοψήφιο αριθμό
βιβλίων, ενώ το λογοτέχνημα <<Ο Ιούδας Φιλούσε Υπέροχα>> και άλλα
παρόμοια <<αριστουργήματα>> ξεσκίζουν…
-Όταν την διαπαιδαγώγηση της νεολαίας μας την ανέλαβε επί χρόνια ο
Μικρούτσικος, την πολιτική της καθοδήγηση ο Μάκης, και την ενημέρωσή
της οι Εισαγγελάτοι με την Πάνια…
-Όταν είχαμε ένα δημόσιο όπου δεν μετρούσε τίποτα άλλο παρά η
αφισοκόλληση, και η συμμετοχή σε κομματικούς διαδρομισμούς προκειμένου
να εξελιχτείς ή απλά να επιβιώσεις…
-Όταν φτάσαμε σε σημείο να χρησιμοποιούνται καλάσνικοφ ακόμη και για να
ληστευτεί ένα περίπτερο…
-Όταν απελευθερώνονται κατά λάθος σκληροί κακοποιοί, και νομίμως
μεγαλέμποροι ναρκωτικών….
-Όταν άντρα ανομίας και τεκέδες χασικλήδων μπαχαλάκηδων βαφτίζονται
πολιτισμικά κέντρα…
-Όταν το αμαξοστάσιο των προνομιούχων υπαλλήλων των ΔΕΚΟ με τους χρυσούς
και δυσανάλογους για τα προσόντα τους μισθούς αποκαλείται το σύγχρονο
πολυτεχνείο…
-Όταν κοτζάμ αξιωματική αντιπολίτευση μιλάει για την ανάγκη εξέγερσης,
και ο εκπρόσωπός της θεωρεί φυσιολογικό το να υπάρχουν στυλιάρια,
μολότοφ, και μάσκες στο κάθε σπίτι…
-Όταν σοβαροί πολιτικοίπαράγοντες επιμένουν ότι έχουμε χούντα, και ότι η κυβέρνησή μας είναι κατοχική…
-Όταν υπάρχει κόμμα στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ βουλή που θαυμάζει αυτούς που κάποτε
εισέβαλλαν στη χώρα μας και εκτέλεσαν χιλιάδες συμπατριώτες μας…
-Όταν αποδεδειγμένα νοητικά ανεπαρκείς άνθρωποι έφτασαν στα ύπατα
αξιώματα του πολιτικού μας συστήματος, ελέω ονόματος και μόνο, ενώ νέα
παιδιά με διδακτορικά και διάθεση δεν μπορούν να βρουν άλλη δουλειά
εκτός από αυτήν του ντιλιβερά….
-Όταν ο μέσος Έλληνας διαβάζει κάθε μέρα αθλητική εφημερίδα (ακόμη και
εν μέσω της νεκρής αθλητικά θερινής περιόδου) και όχι πολιτική…
-Όταν οι μισοί και βάλε ραδιοφωνικοί σταθμοί από το πρωί μέχρι το βράδυ
ασχολούνται αποκλειστικά με την τάδε μεταγραφή, και το δείνα πέναλτι…
-Όταν οι υπόλοιποι παίζουν σεκλετιάρικα σκυλάδικα ακόμη και πρωί πρωί…
-Όταν η παγκόσμια κρίση χτυπάει σαν χταπόδι τη χώρα μας…
-Όταν η ανεργία των νέων Ελλήνων αγγίζει το 60% και η συνολική το 26%…
-Όταν κάποιοι καλομαθημένοι εικοσάρηδες μπούληδες, που νιώθουν μέσα
τους την ανία και την πλήξη της ελληνικής suburbia στην οποία
μεγάλωσαν, εκφράζουν το μίσος τους απέναντι στη ζωή με βόμβες και
ληστείες τραπεζών και χαρακτηρίζονται από πολλούς ως λαϊκοί
αγωνιστές
-Όταν βγαίνουν οι καθηγητές τους και οι γονείς τους και τους στηρίζουν
παρ’ όλη τη σκληρή εγκληματική τους δράση…
-Όταν ένας “οργισμένος” έφηβος συλλαμβάνεται και αφήνεται ελεύθερος
τρεις φορές για συμμετοχή σε επεισόδια…
-Όταν ο ίδιος ανενόχλητος ρίχνει βέλη(!) στην Βουλή, και δεν τιμωρείται…
-Όταν κατηγορείται ως σώμα SS η αστυνομία η οποία τους έπιασε χωρίς να
ανοίξει ρουθούνι, ενώ αν κάτι αντίστοιχο συνέβαινε στη δημοκρατική
Δύση τα παλικαράκια αυτά θα ήταν ήδη τροφή για τα σκουλήκια…
Ε τότε λοιπόν, όταν συμβαίνουν όλα αυτά, είναι να απορούμε για τα χάλια μας;
Η Ελλάδα κύριοι τελεύτησε τον βίον της δυστυχώς…
Ας μην απορούμε για τίποτα λοιπόν!