Του ΘΑΝΑΣΗ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ
ΓΕΜΙΣΑΜΕ το δημόσιο με υπαλλήλους, γέμισε η αγορά με μαγαζάκια. Ποιος να λουφάρει στο δημόσιο, ποιον να (ξε)γελάσει ως καταναλωτή. Και γέμισαν οι παραλίες καφετέριες του πανάκριβου καφέ με τους/τις αραχτούς να…
ρεμβάζουν βαττολογούντες και τους γόνους των εχόντων σε μια διελκυστίνδα επίδειξης.
Με λεφτά του μπαμπά και τα κλειδιά (του αυτοκινήτου) ακουμπισμένα δίπλα στο πακέτο του (ακριβού) τσιγάρου. Φοιτητές «τοις ‘κείνων χρήμασι τρεφόμενοι» και κάποιοι από δαύτους «ιδιοκτήτες» δωματίου στη φοιτητική εστία.
ΘΑ επιμείνουμε στο εκπαιδευτικό μας «σύστημα». Στη μηχανή που παράγει καταληψίες και διαδηλωτές (αγνώστων αιτημάτων), στον μαθητόκοσμο που ψηφίζει τον…μάγκα στο πενταμελές. Με τα αρχαία ελληνικά να γεμίζουν ώρες ανίας του (ενίοτε διαχεόμενα στην…καθηγητική άγνοια) κι όλο να λιγοστεύουν. Σε σχολείο που πασκίζουν να το βάψουν κάθε χρόνο οι γονείς πριν το ξαναμουντζουρώσουν απείθαρχοι κι ατρόμητοι που γυροφέρνουν το σχολείο, για ανομολόγητους κι άλλοτε προφανείς λόγους, περιμένοντας τη…λήξη. Για να κάψουν τα βιβλία στην αυλή με κανιβαλικό ενθουσιασμό κι ούτε σκέψη για «πλούσιες» χώρες όπου δεν τα διανέμουν δωρεάν.
ΚΙ ο φοιτητής/φοιτήτρια της εγγραφής στο κόμμα, πριν ακόμα δρασκελίσει το αμφιθέατρο για την παρθενική του παράδοση; Ψηφίζει «κόμμα» και συμφοιτητή…άξιο και ικανό. Για να «συνεργαστεί» με τον καθηγητή, με σχέση ανταποδοτική. Για το 5/άρι του ο ένας (και η παρέα του), για το πόστο του ο «πνευματικός του πατέρας» κι όλα έτοιμα για την ελληνική κοινωνία. Τον πολιτικό της βγαλμένο απ’ το «μαιευτήριο» της πολιτικής (διάβαζε χυδαίου κομματισμού) στην Εκπαίδευση, του άνεργου που έπιασε δουλειά στο κόμμα.
ΕΧΟΥΜΕ κι άλλη κατηγορία ανθρώπων που «σταδιοδρόμησαν» περπατώντας σε οσμηρούς δρόμους αγκαλιά με την κομματική καμαρίλα. Εκείνων που «τη βόλεψαν» δηλώνοντας πίστη στο κόμμα. Χωρίς μόρφωση και παιδεία, αλλά ως καλοί αφισοκολλητές, περιμένοντας την ώρα της «πληρωμής» και των ανταλλαγμάτων.
ΜΑΣ…μπέρδεψαν οι ξένοι με τα μνημόνιά τους, οι δικαστές με τα ισόβιά τους και οι πολιτικοί με τη δήλωση…μετάνοιας τους. Ακούμε τους τελευταίους κουβαλώντας μικρό καλάθι. «Για λίγον καιρό θα ξαποστάσουν». Κι ύστερα; Ξανά οι συνήθειες και τα ήθη τους απλωμένα, στο φόρτε η πλεονεξία τους, με πάθος η αναζήτηση προνομίων. Δες τους πώς και πόσο αμύνονται κρατώντας ανοιχτές πόρτες. Για πολυτελή ταξίδια με την κουστωδία τους, αύριο οι υπουργοί (κι ας ταξιδεύει «λαϊκά» σήμερα ο κ. Αβραμόπουλος), με τη διατήρηση της φρουράς του ο κ. Πάγκαλος (Το διαβάσαμε: 4 αστυνομικοί στη φύλαξή του, δυο περιπολικά στις εξόδους του).
Use Facebook to Comment on this Post