Ημέρα ντροπής για τη δημοκρατία η περασμένη Τετάρτη στιγματίστηκε από την άδικη και άνανδρη δολοφονία ενός καλλιτέχνη ράπερ, γνωστού αριστερού στην κοινωνία του Κερατσινίου, ο οποίος προφανώς υποστηρίζοντας τα πολιτικά του πιστεύω με το θάρρος της γνώμης και τον αυθορμητισμό του νέου ανθρώπου, βρέθηκε στα καλά καθούμενα μαχαιρωμένος…
Στον αντίποδα ο 45χρονος άγριος χρυσαυγίτης πήγε μόνο για να σκοτώσει καθώς δεν ήταν καν παρών στον αρχικό διαπληκτισμό.
Δεν θα μείνω στο τι εκτυλίχτηκε και στα όσα δραματικά ακολούθησαν μετέπειτα… Θέλω για άλλη μια φορά να τονίσω το πόσο αναγκαίο είναι να συνειδητοποιήσουμε όλοι οι Έλληνες γιατί έχουμε φτάσει να τρώει ο ένας τη σάρκα του άλλου, ποιες πολιτικές μας οδήγησαν σ’ αυτή την ανεξέλεγκτη κατάσταση να μιλάμε στην Ελλάδα του σήμερα για ακραίους φανατισμούς και τη γιγάντωση ενός ναζιστικού κινήματος σε μια καθημερινότητα που μας διαλύει ψυχικά όλους.
Παρακολουθώντας άπειρα σχόλια στο διαδίκτυο, στα έντυπα, αλλά και στα τηλεοπτικά μέσα… διάβασα και άκουσα πληθώρα πολιτικών αναλυτών – δημοσιογράφων (και από το εξωτερικό δελτίο καθώς η είδηση έκανε το γύρο παγκοσμίως) να μεταφέρει ο καθένας τις δικές του εντυπώσεις και εκτιμήσεις.
Σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος κατακεραύνωσε τη χρυσή αυγή και τις ακραίες μεθόδους της. Ζήτησε να παρθούν άμεσα μέτρα για την εξάλειψη των φασιστικών στοιχείων προτού επέλθει μια γενικότερη διάλυση στη χώρα. Ώρα με την ώρα η πολιτική ατμόσφαιρα άρχισε να βαραίνει και να κλιμακώνεται η ένταση…
Ο κάθε βουλευτής υποστήριζε το κόμμα του, η κυβέρνηση εξαπέλυε γερή επίθεση στην αντιπολίτευση, η οποία με τη σειρά της απαντούσε σε ίδιο κλίμα… ενώ οι «κουκουλοφόροι» του διαδικτύου ξεσάλωναν υπέρ ή κατά της Χρυσής Αυγής στήνοντας τρικούβερτο καυγά….
Μέσα σε όλα… είχαμε και το κυνηγητό του Προέδρου των Ανεξάρτητων Ελλήνων από αφηνιασμένη ομάδα… και τις φωτογραφίες του με το ματωμένο πουκάμισο… έξω από το νοσοκομείο σε μια χώρα κατά τα άλλα άκρως δημοκρατική…
Η Χρυσή Αυγή αναφέρθηκε σε πολιτικές σκοπιμότητες καταδικάζοντας απερίφραστα από την πρώτη στιγμή το φονικό στο Κερατσίνι, με έκδηλη όμως (όσο περνούσε η ώρα…) αμηχανία…
Επεισοδιακή και δύσκολη η 18η Σεπτεμβρίου. Για γερά νεύρα! Φοβάμαι όμως… μήπως αυτή η αποσταθεροποίηση (πολιτικά και κοινωνικά) γίνει η αρχή για ένα κύκλο αίματος… που μέρα με τη μέρα θα μεγαλώνει επικίνδυνα απειλώντας τη δημοκρατική ελευθερία.
Με τρομάζει πραγματικά το που μπορεί να μας οδηγήσει όλη αυτή η αναμπουμπούλα…
Φτάσαμε να μιλάμε σήμερα για τη δολοφονία ενός νέου ανθρώπου της γενιάς μου – που θα μπορούσε να είναι συμμαθητής, φίλος, γείτονας – για λόγους ιδεολογίας… Αν είναι δυνατόν!!! Δεν το χωράει ανθρώπινος νους!!! Πολιτικά ήταν τα κίνητρα του δράστη… και μη χειρότερα!!!
Βλέποντας τη δράση μελών της χρυσής αυγής από την ημέρα της πολιτικό – εκλογικής ενδυνάμωσης της μέχρι και σήμερα κατέγραψα πάνω από 40 επιθέσεις, βιαιοπραγίες, επεισοδιακές παρεμβάσεις με το έτσι θέλω σε επετειακές εκδηλώσεις στην ελληνική περιφέρεια, ξύλο, πολύ ξύλο σε σκουρόχρωμους αδύναμους μετανάστες αλλά και σε Έλληνες, με αποκορύφωμα το τραγικό χαμό του Παύλου Φύσσα του ταλαντούχου Killah P (όπως ήταν γνωστός στο χώρο της μουσικής ραπ) και αναρωτήθηκα γιατί… γιατί;;;;;
Γιατί έχουμε φτάσει στον απόλυτο εξευτελισμό του ανθρώπινου είδους;
Όπου δεν πίπτει πλέον λόγος πίπτει μόνο ράβδος ακόμη και στεγνό μαχαίρωμα στη μέση του δρόμου;
Ποια ήταν τόσο καιρό η αντίδραση της Κυβέρνησης για την αντιμετώπιση των ρατσιστικών και πολιτικών επιθέσεων; Πολλά τα περιστατικά ακόμη και εντός της Βουλής!
Γιατί πρώτα να χύνεται το αίμα αθώων και έπειτα να ψάχνουν όλοι για άμεσες λύσεις;
Η απόλυτη αναρχία με τις ευλογίες όλων
Η χρυσή αυγή γιγαντώθηκε μετά τα μνημόνια, προ μνημονίων μετρούσε απλώς κάποιες δεκάδες μέλη, ιδίως για μεγάλη μερίδα νεαρών ως ιδεολογία ήταν σχεδόν άγνωστη. Ένα ακραίο εθνικιστικό κίνημα που πάτησε πάνω στην αδυναμία των μεγάλων πολιτικών δυνάμεων του δημοκρατικού τόξου να καλύψουν κοινωνικούς τομείς, όπως το θέμα της μετανάστευσης και της εγκληματικότητας. Εκμεταλλεύτηκε το μαρασμό της λαϊκής μάζας και παρείσφρησε σε φτωχά και μικρομεσαία σπίτια σε γειτονιές της Αθήνας και της επαρχίας με πολλά προβλήματα.
Έχω την αίσθηση πως η κοινή γνώμη δεν έχει αντιληφθεί ακριβώς το τι πρεσβεύει η χρυσή αυγή. Δυστυχώς οι ψηφοφόροι της (που δεν είναι και λίγοι) επέλεξαν κομματικά ή πολιτικά την πιο ακραία λύση, για να δώσουν ένα γερό μάθημα στους επί σειρά ετών εθνοπατέρες, οι οποίοι κατάφεραν να εξαθλιώσουν μεγάλη μερίδα Ελλήνων.
Φέρουμε και δικό μας μερίδιο ευθύνης γι’αυτή την αποπνικτική “μεσαιωνική” ατμόσφαιρα.
Από εμάς εξαρτάται πια… αν θα κάνουμε τη μεγάλη ανατροπή. Όχι από αντίδραση, όχι από συναίσθημα και αγανάκτηση, όχι από ρουσφέτι…
Ψυχραιμία και ας πρυτανεύσει επιτέλους η ΛΟΓΙΚΗ!!!