Η έξαρση της εγκληματικότητας και η αποτελεσματική αστυνόμευση

πολίτες και προβληματίζει της αρχές. Ποιοι όμως ευθύνονται για την έξαρση; Ποιες μπορεί να είναι οι συνιστώσες αυτού του κοινωνικού φαινομένου;

• Ένας από τους βασικότερους παράγοντες αύξησης της εγκληματικότητας είναι η οικονομική κρίση, που οδηγεί τον κόσμο να κάνει εγκλήματα του δρόμου. Συνήθως οι μικροεγκληματίες επιτίθενται σε ηλικιωμένους και σε ανυπεράσπιστα άτομα για να τους κλέψουν το πορτοφόλι, την τσάντα, το κινητό ή άλλα πολύτιμα αντικείμενα.

• Ένας δεύτερος παράγοντας είναι η ανάμειξη των πληθυσμών που έχει δημιουργήσει γκέτο σε αρκετές περιοχές, με αποτέλεσμα να έχουν δημιουργηθεί νέοι πυρήνες εγκληματικότητας, από παράνομους ή νόμιμους μετανάστες.

• Κάποιοι πολίτες αποδίδουν ευθύνες στην ανεπιτυχή αντιμετώπιση του φαινομένου από την δικαιοσύνη, καθώς τα αδικήματα είναι πλημμελήματα και οι ποινές που επιβάλλονται είναι με αναστολή. Σε πολλές περιπτώσεις οι χρήστες ναρκωτικών διαπράττουν πολλά από αυτά τα εγκλήματα.

• Επίσης δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν την αναποτελεσματικότητα της αστυνομίας. Ο πολίτης έχει ανάγκη από αίσθημα ασφάλειας και αυτό καλείται να του δημιουργήσει ο αστυνομικός.

Τι πρέπει όμως να γίνει ώστε το φαινόμενο να συρρικνωθεί ή και να εξαλειφθεί; Κατά τη γνώμη μου χρειάζονται άμεσα και δραστικά μέτρα.

Πρώτα απ’ όλα η εφαρμογή και η βελτίωση των σχετικών νόμων. Η νομοθεσία κάθε εποχής οφείλει να έχει αποτέλεσμα. Άρα, το πόσο σκληρή ή χαλαρή είναι η νομοθεσία εξαρτάται προφανώς από τις καταστάσεις τις οποίες καλείται να αντιμετωπίσει.

Μια αξιόλογη ιδέα είναι η βελτίωση του σωφρονιστικού μας συστήματος με τη δημιουργία δύο είδών φυλακών. Οι σωφρονιστικές, για όσους έχουν παραπέσει σε παράπτωμα για πρώτη φορά και οι ποινικές, για τους κατ’ εξακολούθηση εγκληματίες κατά της ζωής και της περιουσίας. Ο ρόλος των δεύτερων, δεν θα είναι ο θεωρητικός και εκ των πραγμάτων ανέφικτος στόχος της επανένταξης στην κοινωνία των εγκληματιών, αλλά η προστασία της κοινωνίας από τη δράση τους. Κατά τη διάρκεια της κράτησής τους δεν θα μπορούν να παίρνουν άδειες, ούτε θα μειώνονται με ευκολία οι ποινές,. Για ιδιαίτερα ειδεχθή εγκλήματα τα ισόβια δεν πρέπει να μετατρέπονται σε μικρότερες ποινές και ίσως θα πρέπει να επανεξεταστεί η επιβολή θανατικής ποινής.

Ο αστυνομικός για να κάνει σωστά τη δουλειά του θα πρέπει να αισθάνεται ασφαλής και να έχει στη διάθεση του όσα μέσα χρειάζεται. Επίσης πρέπει να εκπαιδεύεται κατά τα πρότυπα της Αστυνομίας των προηγμένων χωρών. Η καταπολέμηση του εγκλήματος και ο τρόπος σύλληψης ενός παρανομούντα, είναι μια εργασία που χρειάζεται υψηλή εξειδίκευση. Οι αμοιβές των αστυνομιών πρέπει να είναι ανάλογες της ευθύνης που αναλαμβάνουν και του κινδύνου που διατρέχουν.

Τελειώνοντας πρέπει να τονίσω και την ηθική υποστήριξη στα σώματα ασφαλείας. Δυστυχώς σήμερα, με τον ιδεολογικό εκφυλισμό της ελληνικής κοινωνίας, σε πολλούς αρέσουν αναρχικά συνθήματα και χαρακτηρισμοί εναντίον των αστυνομικών. Αυτό επιδεινώνει την κατάσταση και προκαλεί σύγχυση στα μέλη των σωμάτων ασφαλείας. Πιστεύω πως το πρόβλημα αυτό μπορεί να λυθεί, με σωστή ενημέρωση των πολιτών σχετικά με τη σημασία και το δύσκολο έργο των αστυνομικών.