Όπου σταθεί κι όπου βρεθεί κανείς, δεν ακούει τίποτε άλλο παρά δραματικές ιστορίες για φόρους που κλονίζουν μαζικά τους φορολογουμένους και τα….
νοικοκυριά. Έπειτα από τρία χρόνια συνεχούς επιβολής έκτακτων φόρων, άμεσων και έμμεσων, η φορολογική ικανότητα των πολιτών τείνει να εξαντληθεί, καθώς σε καιρό εισοδηματικών απωλειών τα φορολογικά βάρη γίνονται δυσβάσταχτα.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που εξαιτίας του υπερβάλλοντος φορολογικού βάρους αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο να βγάλουν στο σφυρί ακόμα και πατρογονικά ακίνητα σε πόλεις και χωριά. Από το 2009 και εντεύθεν επιβλήθηκαν οκτώ έκτακτες φορολογίες, οι περισσότερες των οποίων μονιμοποιήθηκαν.
Μόνο από το «χαράτσι» των ακινήτων που εισπράττεται μέσω της ΔΕΗ το υπουργείο Οικονομικών βεβαίωσε σε περίπου 5,5 εκατ. καταναλωτές της ΔΕΗ φόρους ύψους 5 δισ. ευρώ για το 2011 και το 2012. Από αυτά, εισπράχθηκαν το 2011 περίπου 2,18 δισ. ευρώ από 2,57 δισ. ευρώ που είχαν βεβαιωθεί. Πράγμα που σημαίνει ότι παρέμειναν ανείσπρακτα περίπου 400 εκατ. ευρώ, που αναλογούν σε περίπου 350.000 φορολογουμένους. Για το 2012 έχουν βεβαιωθεί επίσης 2,56 δισ. ευρώ και μέχρι τώρα έχουν εισπραχθεί περίπου 900 εκατ. ευρώ. Και υπάρχει η εκτίμηση ότι θα παρουσιαστεί αντίστοιχη απόκλιση. Γεγονός που φανερώνει τη δυσκολία σημαντικής μερίδας φορολογουμένων να πληρώσει το «χαράτσι» διακινδυνεύοντας ακόμη και το ενδεχόμενο κατασχέσεων.
Ταυτόχρονα «τρέχουν» ανείσπρακτοι φόροι προηγούμενων ετών όπως ο Φόρος Ακίνητης Περιουσίας του 2010, του 2011 και του 2012. Μόλις τώρα εστάλησαν 151.000 εκκαθαριστικά για το 2010, με τα οποία διεκδικούνται 381 εκατ. ευρώ. Για το 2011 και 2012 θα διεκδικηθούν συνολικά άλλα περίπου 1,2 δισ. ευρώ. Το 2009 επίσης 1.523.310 φορολογούμενοι εκλήθησαν να πληρώσουν 446,5 εκατ. ευρώ και τελικά το κράτος εισέπραξε 387 εκατ. ευρώ.
Την ίδια στιγμή, ο φόρος εισοδήματος εκτινάχτηκε στα ύψη εξαιτίας της κατάργησης του αφορολογήτου, των εκπτώσεων για τα παιδιά και των φοροαπαλλαγών. Επίσης, στο ίδιο διάστημα ο ΦΠΑ εκτινάχτηκε στο 23% και οι φόροι κατανάλωσης σε καύσιμα, τσιγάρα και ποτά απογειώθηκαν, χωρίς κατ’ ανάγκη να φέρουν και τα αναμενόμενα έσοδα. Η ύφεση περιόρισε τη ζήτηση, γονάτισε τις επιχειρήσεις, το λαθρεμπόριο άνθησε και το οικονομικό περιβάλλον έγινε σκοτεινό και αβέβαιο.
Αυτή τη στιγμή η ελληνική οικονομία μοιάζει παγιδευμένη σε ναρκοπέδιο φόρων. Όπως λένε επιχειρηματίες, τραπεζίτες και εργαζόμενοι, κανείς δεν μπορεί να κάνει ούτε βήμα χωρίς να πληρώσει ολοένα υψηλότερους φόρους. Ακόμη και η αύξηση της φορολογίας των τόκων των καταθέσεων από 10% σε 15% θα επιβληθεί αναδρομικά και για τους τόκους που βεβαιώθηκαν το 2012 και μπαίνουν στους λογαριασμούς το 2013.
Έτσι, τα ληξιπρόθεσμα χρέη φυσικών και νομικών προσώπων αυξάνονται κάθε μήνα 1 δισ. ευρώ και απειλούν την οποία πρόοδο συντελείται στον δημοσιονομικό τομέα. Ενδεικτικό του προβλήματος είναι το γεγονός ότι τα ληξιπρόθεσμα χρέη στα τέλη του 2012 είχαν εκτιναχτεί στα 53 δις ευρώ από περίπου 40 δισ. ευρώ στα τέλη του 2011. Και όλα αυτά τη στιγμή που η τρόικα δεν επιτρέπει περαιώσεις και ουσιαστικές ρυθμίσεις, που θα αντιμετώπιζαν το φορολογικό βάρος σε καιρούς οικονομικού χειμώνα. Το κακό είναι επίσης ότι η προαναγγελθείσα φορολογική μεταρρύθμιση έμεινε στα χαρτιά.
Το τελευταίο φορολογικό νομοσχέδιο έλυνε θέματα εισπρακτικά και τίποτε άλλο και η μεταρρύθμιση που θα μείωνε το βάρος των φόρων για τις επιχειρήσεις παραπέμφθηκε στις ελληνικές καλένδες. Γίνεται φανερό από τα παραπάνω ότι η ελληνική οικονομία δεν μπορεί να επιβιώσει σε αυτό το ναρκοπέδιο φόρων, που υπονομεύει τους πάντες και τα πάντα, αφού περιορίζει και την ελάχιστη κατανάλωση και δεν εμπνέει κανέναν επενδυτή.