Γράφει ο Χρήστος Μπουσιούτας
Το δημοψήφισμα είναι μια διλημματική διαδικασία και καλείται ο Ελληνικός λαός να τοποθετηθεί με ένα ξεκάθαρο ΝΑΙ η ΟΧΙ πάνω στην πρόταση της κυβέρνησης…
Από την άλλη και τα κόμματα οφείλουν με απόλυτη σαφήνεια να γνωστοποιήσουν την δική τους θέση, πάνω σε αυτή την πρόταση χωρίς υπεκφυγές και αστερίσκους.
Από την πρώτη τοποθέτηση του Αλέξη, συμπεραίνει κανείς ότι η θέση του ΣΥΡΙΖΑ είναι: ΟΧΙ στην πρόταση των θεσμών.
Αν και η απόφαση του Ελληνικού λαού είναι η ίδια, τότε η κυβέρνηση έχει πια την εξουσιοδότηση να εφαρμόσει την στρατηγική της, με βάση την εντολή του.
Αν όμως η πρόταση του Ελληνικού λαού είναι ΝΑΙ στην πρόταση των θεσμών, τίθεται το εξής αμείλικτο ερώτημα:
Πως μπορεί αυτή η κυβέρνηση να διαχειριστεί αυτή την εντολή, η οποία είναι κόντρα στην δική της θέση;
Πως μπορεί να υπερασπιστεί μια απόφαση που δεν την πιστεύει;
Δεν θα είναι οξύμωρο να προσπαθεί να εφαρμόσει μια πολιτική που είναι αντίθετη από την δική της στρατηγική επιλογή;
Θεωρώ ότι η κυβέρνηση έχει το ΔΙΚΑΙΩΜΑ αλλά και την ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ να εφαρμόσει, την πολιτική εκείνη που κρίνει ότι είναι για το καλό του τόπου, χωρίς ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ και να κριθεί γιαυτό και όχι να φορτώσει στις αδύναμες πλάτες του Ελληνικού λαού φορτίο, που η ίδια σκοπίμως ΑΡΝΕΙΤΑΙ να σηκώσει.
Ο κυρίαρχος Ελληνικός λαός πριν από πέντε μήνες έδωσε ξεκάθαρη εντολή στον ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει.
Αυτό που ισχυρίζονται κάποιοι ότι η εντολή του Ελληνικού λαού ήταν η παραμονή στο ΕΥΡΩ και όχι η ρήξη είναι «μπούρδες».
Η εντολή του Ελληνικού λαού ήταν ΜΙΑ: Να σχηματίσει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ και να υπερασπίζεται τα συμφέροντα του, όπως αυτή κρίνει καλύτερα.
Αν η κυβέρνηση κρίνει ότι το συμφέρον του Ελληνικού λαού είναι η ρήξη, ΟΦΕΙΛΕΙ να την κάνει χωρίς δημοψήφισμα.
Εδώ τόσοι πόλεμοι έχουν γίνει στην Ελλάδα και στον υπόλοιπο κόσμο. Εκλέχτηκε ποτέ κάποια κυβέρνηση για να κάνει πόλεμο;
Κλήθηκε ποτέ ο λαός να αποφασίσει με δημοψήφισμα γιαυτό το ΚΟΡΥΦΑΙΟ γεγονός;
Γιατί τώρα;
Γιατί η κυβέρνηση δεν θέλει να πάρει την ευθύνη της μεγάλης απόφασης;
Μήπως μέσα από το δημοψήφισμα θέλει να βγει από τα αδιέξοδά της; Η είναι ο έμμεσος τρόπος να «παραδώσει στους άλλους τα κλειδιά και να αυτοκτονήσει»;
Εγώ πάντως ως αδαής πολίτης:
ΑΡΝΟΥΜΑΙ να συμμετάσχω σε αυτό το δημοψήφισμα.
ΑΡΝΟΥΜΑΙ να δώσω άλλοθι σε οποιαδήποτε πλευρά, να ισχυριστεί ότι: «Εγώ δεν φταίω, την δική σου απόφαση κλήθηκα να διαχειριστώ».
ΑΡΝΟΥΜΑΙ να πάρω θέση, για κάτι που με ξεπερνά και οι γνώσεις μου δεν είναι επαρκείς, για να αξιολογήσω ποιο είναι το καλό για μένα και την χώρα μου.
ΑΡΝΟΥΜΑΙ να μου φορτώσουν μια απόφαση το ΝΑΙ η το ΟΧΙ που μπορεί να είναι η καταστροφή της χώρας μου.
ΑΡΝΟΥΜΑΙ με το πρόσχημα της κυρίαρχης λαϊκής δημοκρατίας, να αθωώσω την δειλία κάποιων να πάρουν κρίσιμες αποφάσεις.
ΑΡΝΟΥΜΑΙ να δεχτώ ότι ο λαός πρέπει να αποφασίσει για ένα τόσο εξειδικευμένο ζήτημα, όταν σημαντικά στελέχη και οικονομολόγοι, μέσα στους κόλπους της κυβέρνησης διαφωνούν για το τι είναι πιο σωστό.
ΣΥΓΝΩΜΗ συμπατριώτες μου, αλλά ΑΡΝΟΥΜΑΙ με την δική μου άσχετη και ανώριμη ψήφο, να αλλοιώσω στο ελάχιστο την στοιχειοθετημένη δική σας.