Γεννήθηκε το 1959 στο Μαρούσι. Ολοκλήρωσε με άριστα το ΚολεγίουΑθηνών, αποφοίτησε από την Ιατρική Αθηνών με τιμητική υποτροφία από το…
Ιδρυμα Κρατικών Υποτροφιών. Ελαβε ειδικότητα στη μικροβιολογία, την οποία εξασκεί μέχρι σήμερα αναπτύσσοντας παράλληλα, σημαντική ανθρωπιστική δράση. Ο σεισμός και το τσουνάμι στο Πακιστάν αποτέλεσαν τη μεγάλη καμπή στην ανθρωπιστική του καριέρα. Μαζί με λίγους ακόμη βετεράνους των ανθρωπιστικών αποστολών, ιδρύουν τους «Γιατρούς της Ειρήνης» των οποίων παραμένει πρόεδρος έως και σήμερα. Την περίοδο 2006-2007 πραγματοποίησε επανειλημμένες αποστολές στο Λίβανο, με κορυφαία αυτή στην οποία οι ανήλικες κόρες του, Δήμητρα & Λουκία, παρέδωσαν χέρι-χέρι ανθρωπιστική βοήθεια σε σιιτικό ορφανοτροφείο. Το 2008 μετά απο πολύμηνες προσπάθειες, οι «Γιατροί της Ειρήνης» καταφέρνουν να φέρουν νόμιμα από το Ιράκ μια γυναίκα η οποία δώρησε επιτυχώς το νεφρό της στον γιο της, ένα νεαρό πρόσφυγα από το Ιράκ σε τελικό στάδιο νεφρικής ανεπάρκειας, μια επιχείρηση που συγκίνησε την ελληνική, αλλά και την ιρακινή κοινή γνώμη και έμεινε γνωστή ως «Η Διάσωση του Ναριμάν». Την ίδια χρονιά, οι «Γιατροί της Ειρήνης» πραγματοποιούν τη μοναδική ελληνική αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στη Νότια Οσετία και αποσπούν για την ενέργεια τους αυτή, την επίσημη ευγνωμοσύνη της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Το 2009 ζει την κορυφαία στιγμή της ανθρωπιστικής του σταδιοδρομίας όταν στις 12 Ιανουαρίου, οι «Γιατροί της Ειρήνης» έγιναν οι πρώτοι Ελληνες και εκ των ελαχίστων Δυτικών, που έσπασαν την πολιορκία και εισήλθαν στη Λωρίδα της Γάζας υπό ανηλεή βομβαρδισμό της Ισραηλινής αεροπορίας. Μέσα στο ίδιο έτος οι Γιατροί της Ειρήνης είναι η μοναδική ελληνική ανθρωπιστική παρουσία στους σεισμοπαθείς της πόλης Αquila στην Ιταλία, ομοίως, η μοναδική μέχρι σήμερα ελληνική ανθρωπιστική αποστολή και εκ των ελαχίστων διεθνώς, λόγω της πολύ υψηλής επικινδυνότητας, που βρέθηκε δίπλα στους πρόσφυγες από τις συγκρούσεις μεταξύ των κυβερνητικών στρατευμάτων και των Ταλιμπάν στο Wadi Swat του Πακιστάν, στα σύνορα με το Αφγανιστάν. Τον Ιανουάριο του 2010 ο Νίκος Δούσης Ρασσιάς βρίσκεται μαζί με την ΕΜΑΚ κοντά στους πλημμυροπαθείς της περιοχής Σκόδρα της Αλβανίας, στα σύνορα με το Μαυροβούνιο και εν συνεχεία αναχωρεί για το Porte au Prince της Αϊτής. Πιο πρόσφατη αποστολή του στη δοκιμαζόμενη από τον εμφύλιο πολεμο Συρία πριν περίπου από 2 μήνες.