του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου
Σοβαρή συζήτηση για την οικονομική κρίση της Χώρας και την αντιμετώπισή της δεν
μπορεί να διεξαχθεί χωρίς την τήρηση ορισμένων βασικών κανόνων, όπως οι ακόλουθοι.
1. Προσδιορίζονται οι “περιορισμοί” υπό τους οποίους θα αναζητηθεί η “βέλτιστη λύση” στο “πρόβλημα της κρίσης” –τα δεδομένα για τη Χώρα, εκείνα που βρίσκονται έξω από τον έλεγχό της.
Τέτοιοι περιορισμοί, για παράδειγμα, είναι:
– Η υποχρέωση της χώρας μας να σέβεται τους θεσπισμένους κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης.
– Το ότι οι τελικές αποφάσεις παίρνονται από τα Κοινοβούλια των χωρών της Ευρωζώνης και τα Διοικητικά Συμβούλια της ΕΚΤ και του ΔΝΤ, που είναι υποχρεωμένα να τηρούν τους καταστατικούς τους χάρτες.
– Η ανάγκη οι αποφάσεις να λαμβάνονται μέσα σε συγκεκριμένο, μικρό κατά κανόνα, χρονικό διάστημα.
“Λύσεις” που θα αγνοούν τους “περιορισμούς” αυτούς δεν υπάρχουν και όσοι ευαγγελίζονται τέτοιες φαντασιώσεις παραπλανούν και οδηγούν τη Χώρα σε επικίνδυνους δρόμους.
2. Γίνονται σεβαστά και δεν παραποιούνται τα γεγονότα –τι ακριβώς συνέβη, τι ακριβώς δήλωσε κάποιος.
– Δεν μπορείς να γράφεις “Λύση εκτός Τρόικας αναζητεί η Λευκωσία” (“Αυγή” 23.3.13), την ημέρα που η Λευκωσία συζητάει… με την Τρόικα!
– Δεν μπορείς να λες “απειλούσαν ότι θα κοπεί η χρηματοδότηση των τραπεζών της Κύπρου και η χρηματοδότηση δεν κόπηκε” (Τσίπρας 21.3.13) και να “ξεχνάς” ότι η ΕΚΤ μιλούσε για συνέχιση της χρηματοδότησης “με τους κανόνες”, δηλαδή μετά μια συμφωνία με την Τρόικα.
3. Αντιπαρατίθενται επιχειρήματα, όχι συνθήματα ή ύβρεις.
– “Λύση εντός Ευρωζώνης αλλά εκτός Τρόικας” (Τσίπρας, 21.3.13).
Πώς το λες αυτό, όταν γνωρίζεις ότι η Ευρωζώνη δεν αποφασίζει, αν προηγουμένως δεν πάρει από την Τρόικα τις διαπιστώσεις και τις εισηγήσεις της;
– “Το σχέδιο Β΄ είναι το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, δηλαδή το σχέδιο της αντίστασης, της μη υποταγής” (Τσίπρας, 21.3.13).
– “Όλες οι ξένες δυνάμεις –Ευρώπη, Ρωσία, ΗΠΑ– συνωμότησαν εις βάρος του Ελληνισμού…Ή θα αντισταθούμε ή θα είμαστε για πάντα υπόδουλοι στους τοκογλύφους” (Χρυσή Αυγή, Γραφείο Τύπου, 26.3.13).
Ωραία! Αλλά γιατί κανείς σας δεν μας λέει τι θα κάνουμε μετά την “αντίσταση”;
– “Στο Eurogroup οι μισοί είναι γκάνγκστερ, οι άλλοι μισοί, δηλαδή οι εκπρόσωποι των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου, είναι φοβισμένοι και παραδομένοι” (Τσίπρας, 21.3.13).
Ποιος, στον κόσμο όλο, θα σε πάρει στα σοβαρά και ποιους συμμάχους περιμένεις να κερδίσεις, όταν βρίζεις έτσι τους ηγέτες των ευρωπαϊκών χωρών, προσβάλλοντας όχι μόνο τους ίδιους αλλά και τους λαούς τους;
– “Τοκογλυφικό κατεστημένο (…) οι Μέρκελ, Ολάντ, Μπαρόζο” (Χρυσή Αυγή, Γραφείο Τύπου, 18.2.13).
Να συμπεράνουμε τελικά πως –αφού στην Ευρωζώνη έχουμε “γκάνγκστερ”, “παραδομένους” και “τοκογλύφους”, αφού Ευρώπη, Ρωσία, ΗΠΑ “συνωμοτούν” σε βάρος μας– το μόνο που μας μένει είναι να απομονωθούμε και να γίνουμε Βόρεια Κορέα ή Αλβανία του Χότζα;
4. Αναγνωρίζεται η πολυπλοκότητα των οικονομικών και τραπεζικών προβλημάτων.
Συνακόλουθα, οι συζητήσεις γίνονται κυρίως μεταξύ των αρμοδίων και των σοβαρών επιστημόνων της οικονομικής θεωρίας και πράξης, όχι μεταξύ οικονομολογούντων τηλεπαρουσιαστών και τηλεμαϊντανών των πρωϊνάδικων, που σπεύδουν, με τη σιγουριά του ανυποψίαστου, να αποφανθούν αμέσως ποιο είναι “το σωστό” και ποιο “το λάθος” (με τη γνωστή ατάκα τους: “Ακόμα και οι πρωτοετετείς φοιτητές των οικονομικών γνωρίζουν αυτό που αγνοούν οι (οικονομολόγοι) της Ευρωζώνης, ότι δηλαδή αυτό που επιβάλλεται να γίνει είναι…”).
5. Οι κρίσεις για το τι πρεσβεύει κάθε κόμμα στηρίζονται στα κείμενα των υπεύθυνων Οργάνων τους, όχι στο τι λέει ο κάθε “καλεσμένος” στα τηλεπαράθυρα.
Όποιος διαβάζει τα κείμενα αυτά βλέπει, για παράδειγμα, πως ο ισχυρισμός ότι τα κόμματα ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Ανεξάρτητοι Έλληνες και Χρυσή Αυγή δεν έχουν “εναλλακτική πρόταση” δεν είναι αληθής, αφού και τα τρία, ως εναλλακτική λύση για την έξοδο της Χώρας από την κρίση, προτείνουν:
– κατάργηση των Μνημονίων και των εφαρμοστικών τους νόμων,
– καταγγελία των δανειακών συμβάσεων,
– αναστολή των ιδιωτικοποιήσεων, επαναφορά υπό δημόσιο έλεγχο των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας που έχουν ιδιωτικοποιηθεί ή βρίσκονται στη διαδικασία της ιδιωτικοποίησης…
6. Επιδιώκεται η υπεύθυνη και με ακρίβεια, όχι η ανεύθυνη και στο περίπου, γνώση του πώς αντιμετωπίζονται παρόμοια προβλήματα σε άλλες χώρες.
Με τα ΜΜΕ να προσφέρουν, πέραν της καθημερινής διασκεδαστικής φλυαρίας, και σοβαρές έρευνες για την έγκυρη ενημέρωση των πολιτών για το τι γίνεται αλλού.
Η μέχρι σήμερα αντιπαράθεση απόψεων για την οικονομική κρίση της Χώρας και την αντιμετώπισή της έχει διεξαχθεί, ιδίως στα κανάλια και τα ραδιόφωνα, χωρίς τους επιβαλλόμενους κανόνες, γι’ αυτό και έχει αποδειχτεί άγονη και βλαπτική.