Το φονικότερο χτύπημα από τη μεγάλη καταστροφή του Αυγούστου του 2007, συντελέστηκε στο Νομό Ηλείας. Ήταν 2:25 το μεσημέρι της Παρασκευής 24 Αυγούστου 2007. Η φονική Πύρινη λαίλαπα αρχίζει το καταστροφικό της έργο και το ολοκληρώνει μέσα σε δέκα μέρες. Από τους 65 σε όλη την Ελλάδα οι 44 βρίσκουν τραγικό θάνατο στις πυρκαγιές της Ηλείας και οι 26 είναι μόνο από ένα χωριό. Ένα εκατομμύριο στρέμματα στάχτη και αποκαΐδια… Έξι χρόνια μετά μπορεί το πράσινο να έχει πάρει την θέση ενός μέρους του γκρίζου τοπίου της καταστροφής αλλά οι ψυχές των ανθρώπων παραμένουν μαυρισμένες από τον πόνο για τον άδικο χαμό μανάδων, πατεράδων, παιδιών, γυναικών, αδελφών, συγγενών, φίλων.
Έξι χρόνια μετά παραμένουμε στο έλεος των διαθέσεων της Πύρινης λαίλαπας που αν εμφανιστεί και πάλι τις ίδιες καταστροφές θα προκαλέσει και θύματα θα θρηνήσουμε πάλι, γιατί από τότε μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει τίποτα απολύτως για να αντιμετωπιστεί ένα τέτοιο θανατηφόρο «φυσικό…» φαινόμενο που χέρι ανθρώπου προκαλεί.
Ο κόσμος πάλι δεν θα ξέρει που θα πάει και θα εγκλωβιστεί στις φλόγες, τα χωριά πάλι θα ζήσουν τον εφιάλτη της μετατροπής του πράσινου τοπίου σε κρανίου τόπο και πάλι θα αναζητάμε εκ των υστέρων ευθύνες.
Τα 200 χρόνια φυλακής σε αυτούς που θεωρήθηκαν υπεύθυνοι για την τότε φονική καταστροφή επιβλήθηκαν επειδή καταλογίστηκαν παραλείψεις που στοίχισαν τον θάνατο των 44 ανθρώπων. Εκείνοι όμως που προκάλεσαν τον φόνο όλων αυτών των ανθρώπων και τους φυσικού πλούτου ανάβοντας την φωτιά δεν λογοδότησαν στην δικαιοσύνη και παραμένουν ατιμώρητοι.
Το περί δικαίου αίσθημα απόδωσε ευθύνες μόνο στις παραλείψεις και όχι στην πρόθεση για καταστροφή σε μία κοινωνία που επί αιώνες βασανίζεται από την πρόθεση των συμφερόντων ανεξαρτήτου κόστους να κάνουν ότι θέλουν.
Η μνήμη των ανθρώπων που έφυγαν τόσο άδικα με τον ποιο φριχτό θάνατο δεν δικαιώθηκε πλήρως και το ύστατο καθήκον στην πολιτεία που τους άφησε έκθετους φονικό πύρινο όλεθρο είναι να βρει αυτούς που με το « χέρι…» τους άναψαν την φλόγα της καταστροφής για την ευόδωση των δικών τους σκοπιμοτήτων θυσιάζοντας σε αυτά ανθρώπους….
Το ιστορικό
Η φωτιά εκδηλώθηκε τις μεσημεριανές ώρες της 24ης Αυγούστου, στη Ζαχάρω. Το πύρινο μέτωπο στο νομό Ηλείας κατέστρεψε έκταση μεγαλύτερη από 100 τετραγωνικά χιλιόμετρα, με βάση ανεπίσημες πηγές, κατακαίοντας από άκρη σε άκρη το νομό. Τα χωριά Γεράκι Αμαλιάδας, Κρέστενα, Γρύλλος, Ολυμπία, Καϊάφα, Νεοχώρι, Βρεστό, Καλλιθέα,Σάμικο, Πλατιάνα, ο Δήμος Ζαχάρως, η Ανδρίτσαινα, η Κλινδία, το Μουζάκι, το Φανάρι και πλειάδα μικρότερων οικισμών επλήγησαν, καταστρέφοντας δασικές και οικιστικές εκτάσεις. Η καταστροφή όμως αφορούσε και κόστος σε ανθρώπινες ζωές. Μέχρι την 26η Αυγούστου είχαν καταγραφεί 44 θάνατοι εκ των οποίων 25 στο ίδιο χωριό στην Αρτέμιδα, ενώ εκφράζονταν και ανησυχίες για περισσότερους αγνοούμενους.
Επιπλέον, η φωτιά έφτασε μέχρι τον χώρο της αρχαίας Ολυμπίας, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο τον αρχαιολογικό θησαυρό της περιοχής. Μετά την καταστροφή των παροχών ηλεκτρισμού προς τις αντλίεςi νερού του πυροσβεστικού συστήματος του χώρου, η φωτιά κατέκαψε το περιβάλλον δάσος και απετράπη μόνο όταν συγκεντρώθηκε στον χώρο μεγάλη πυροσβεστική δύναμη. Στην επιχείρηση αυτή στην αρχαία Ολυμπία, έλαβαν μέρος 6 πυροσβεστικά αεροσκάφη και 4 ελικόπτερα, όπως επίσης και ειδικό ερπυστριοφόρο όχημα.[20] Η επέμβαση της πυροσβεστικής δεν πρόλαβε να αποτρέψει όμως καταστροφές στον Κρόνιο Λόφο.
