Η παρουσία του Μάρτιν Σουλτς στην Ελλάδα, και οι “επιθετικές” δηλώσεις που έκανε για την τρόικα, δεν είχαν τη…
“στατική” χρησιμότητα του να ακουστούν στο εσωτερικό της χώρας η οποία περίπου… δαιμονοποιήθηκε στο παρελθόν, ως η βασική αιτία του κακού για τα δεινά της ευρωζώνης, επομένως και συνολικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο Σοσιαλιστής Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ανήκει στην κατηγορία των “Ευρωπαίων” πολιτικών. Που ανδρώθηκαν δηλαδή με την κουλτούρα της Ενωμένης Ευρώπης ως καινούριας, μεγάλης πατρίδας, λαών και κοινωνιών με ιστορική διαδρομή θυελλωδών συγκρούσεων. Και πολέμων που απέκτησαν παγκόσμιες διαστάσεις.
Πλέον, έχει το χρίσμα του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος για να διεκδικήσει τη θέση του Ζοζέ Μπαρόζο στην προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, παρόλο που οι Σοσιαλιστές παραμένουν μειοψηφία στην Ευρώπη του σήμερα. Και οι προβλέψεις για τις ευρωεκλογές του Μαϊου του 2014 δείχνουν ότι… θα παραμείνουν μειοψηφία.
Ο Μάρτιν Σουλτς είναι ταυτόχρονα κεντρικός διαπραγματευτής του SPD στις συζητήσεις με το CDU/CSU για τη συγκρότηση κυβέρνησης Μεγάλου Συνασπισμού στη Γερμανία. Με τη συγκεκριμένη ιδιότητα μάλιστα… ξέχασε τη συντριπτική πλειοψηφία των αιτημάτων κοινωνικού προσήμου και προσανατολισμού από την πλευρά των Σοσιαλδημοκρατών, οι οποίοι παρέδωσαν πλήρως τα όπλα στην Άνγκελα Μέρκελ. Ούτε ευρωομόλογο, ούτε ρήτρες ανάπτυξης, ούτε φυσικά το υπουργείο Οικονομικών, που θα παραμείνει σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις στα χέρια του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Η συγκεκριμένη αλλαγή στρατηγικής και στάσης από την πλευρά του Μάρτιν Σουλτς, εξηγείται επαρκώς, όχι στη βάση της “προδοσίας” των ιδεολογικών και πολιτικών αρχών του, αλλά στη βάση του ρεαλισμού: Το SPD είναι πλέον ένα… πρώην μεγάλο κόμμα, και δεν μπορεί να επιβάλλει καμία ατζέντα στην Άνγκελα Μέρκελ.
Υπάρχει φυσικά ακόμη ένας… αστερίσκος: Ο Μάρτιν Σουλτς επιθυμεί να γίνει Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής μέσω της στήριξης που παρασκηνιακά του παρέχει η Άνγκελα Μέρκελ, διαπιστώνοντας ότι το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, το οποίο παραμένει η κυρίαρχη πολιτική δύναμη στην ήπειρό μας, έχει προφανή ένδεια ηγετικών προσωπικοτήτων.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, ο Μάρτιν Σουλτς επιχειρεί να… παρουσιαστεί στις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Και κάπως έτσι, υιοθετεί μια περισσότερο επιθετική-καταγγελτική ρητορική. Την οποία φυσικά θα ξεχάσει μετά την εκλογή του. Ακριβώς όπως έκανε με τις “φιλικές προς την ανάπτυξη” πολιτικές που, υποτίθεται ότι θα επέβαλαν οι Σοσιαλδημοκράτες στην Άνγκελα Μέρκελ.
ysterografa.gr