Γράφει η Γιώτα Περήφανου
Η Ακαδημία Αθηνών την περασμένη Παρασκευή βράβευσε τον 15χρονο Τηλέμαχο Τσιμιρίκα, ο οποίος πριν από ένα χρόνο (τέτοιες μέρες) θυσιάστηκε προκειμένου…
Ο Τηλέμαχος και τα αδέρφια του κοιμόντουσαν σε δωμάτιο του σπιτιού του, όταν εκδηλώθηκε η πυρκαγιά. Ο 15χρονος πρόλαβε να βγει αλλά τα δύο μικρότερα παιδιά, ηλικίας 7 και 5 ετών, εγκλωβίστηκαν. Τότε χωρίς δεύτερη σκέψη όρμησε στο φλεγόμενο σπίτι για να τα σώσει.
Λίγες ώρες αργότερα, όταν οι πυροσβέστες έσβησαν τη φωτιά, βρήκαν και τα τρία παιδιά απανθρακωμένα.
Αυτή η πράξη ηρωικής αυτοθυσίας, μετά από επιστολή γιατρού στην Ακαδημία Αθηνών βραβεύτηκε ξεχωριστά μέσα σε συγκινητική ατμόσφαιρα χειροκροτημάτων.
Να υπενθυμίσουμε πως το τραγικό περιστατικό στο μικρό χωριό της Καβάλας, είχε προκληθεί από ξυλόσομπα που οι παππούδες των παιδιών χρησιμοποιούσαν στο σπίτι τους καθώς δεν μπορούσαν να λειτουργήσουν το καλοριφέρ λόγω της αύξησης της τιμής του πετρελαίου και της οικονομικής δυσχέρειας
Διαβάζοντας για τη βράβευση του μικρού Τηλέμαχου γεννήθηκαν ανάμεικτα συναισθήματα. Από τη μια η Ακαδημία Αθηνών έπραξε άριστα ως προς αυτή τη κίνηση της.
Στον αντίποδα όμως αναρωτήθηκα “βράβευση ενός παιδιού μετά το θάνατο του… το οποίο συμπληρώνει τη τραγική λίστα των θυμάτων της κρίσης που μας έχουν επιβάλλει να βιώνουμε…. Μια κρίση που έχει ριζώσει στα περισσότερα ελληνικά σπίτια και σχεδόν καθημερινά μετράει και άλλα θύματα με τελευταίο τη 13χρονη στη Θεσσαλονίκη”.
Μακάρι αυτά τα παιδιά να ήταν ζωντανά και ας έλειπαν οι βραβεύσεις…
