Του Γιάννη Στριλιγκά
Είμαστε ως λαός πολύ της νεωτερικότητας, τόσο πολύ που μπερδευτήκαμε μεταξύ νέου και παλιού και χάσαμε την ουσιαστικότητα.
Από την Σμύρνη στην Νέα Σμύρνη, από την Αλικαρνασσό στην Νέα Αλικαρνασσό, από την Φιλαδέλφεια στην Νέα Φιλαδέλφεια, από την Μακεδονία θα πάμε στην Νέα Μακεδονία, από την Ελλάδα στην Νέα Ελλάδα και από τον Έλληνα στον Νεοέλληνα κτλ κτλ, να μην αναφέρω πόσα άλλα νέα φτιάξαμε τα τελευταία εκατό χρόνια, για να καταφέρουμε να βρεθούμε τόσο πίσω.
Τελικά το πρόβλημα μας είναι
ο Έλληνας ή ο Νεοέλληνας; Και τι πρέπει να είμαστε νέοι ή παλιοί;
Πόσους αλήθεια νεοβαπτισμούς σκαρφιστήκαμε για να κρύψουμε τελικά τις ήττες μας!!!
Πλέον, δεν είναι νέο στην Ελλάδα το νέο, νέο είναι η ήττα, οι ασταμάτητες ήττες τις οποίες μη έχοντας τη δύναμη ούτε να τις αναλύσουμε, ούτε να τις αντικρύσουνε, εφευρίσκουμε το “νέο” για να τις καμουφλάρουμε και να τις ωραιοποιήσουμε.
Κάποτε ο Έλληνας άνοιγε νέους δρόμους, έκτιζε νέες πόλεις και ανακάλυπτε νέους κόσμους, πάντα ως Έλληνας.
Σήμερα ως νεοέλληνας βαπτίζει τις χαμένες πόλεις ως νέες, το δικό του νεκρό πολιτισμό προσπαθεί να κρύψει μέσα στον πολυπολιτισμικό και βαφτίζει τον Έλληνα ως νεοέλληνα για να κρυφτεί από τον Έλληνα.
Ξεπέσατε από την Δημοκρατία στην Νέα δημοκρατία και μετατρέψαμε το Σύνταγμα σε συνταγματικό σε τόξο!!!
Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να σωθούμε από το “νέο”!!!
Χρεοκόπησαν όλα: Είμαστε πίσω από την νέα τεχνολογία, πίσω από την νέα οικονομία, οι νέοι αγρότες δεν είναι παραγωγικοί, νέοι επιχειρηματίες δεν φαίνονται στον ορίζοντα και πλέον ούτε γενική γραμματεία νέας γενιάς υπάρχει, μιας και από χρόνια συρρικνώθηκαν και οι γεννήσεις.
Η λύση βρίσκεται στο παλιό.
Αν δεν αποκτήσουμε το ρεαλισμό, την ουσιαστικότητα, την αυτογνωσία και την αυτοπεποίθηση του Έλληνα, πολύ σύντομα ο Νεοέλληνας θα έχει γίνει Νεκροέλληνας.
Το πρόβλημά μας βρίσκεται στην αδυναμία μας να δούμε και να υπερασπιστούμε ως έθνος το δικό μας -το δικό μας συλλογικό συμφέρον.
Η όποια αναζήτηση του “νέου” είναι απλά η απόδειξη της αδυναμίας μας να δούμε και να προσαρμοστούμε στον φυσιολογικό – πραγματικό κόσμο.
Ούτε Νέα Ελλάδα, ούτε Νέα οικονομία, ούτε νέες τεχνολογίες, ούτε νέα ήθη υπάρχουν, υπάρχει μόνο η φυσική αέναος επέκταση των λαών των εθνών των πολιτισμών της οικονομίας των θρησκειών των γλωσσών, τα οποία εμείς αδυνατούμε να δούμε, γιατί ξεχάσαμε ότι όταν κάτι δεν επεκτείνεται, απλά συρρικνώνετε και πεθάνει.
Ηττηθήκαμε ονομάζοντας την συρρίκνωση, ως νέο.
Ο Μέγας Αλέξανδρος πέθανε ώριμος στα 32 του έχοντας επεκτείνει τον ελληνισμό, αντιθέτως σήμερα θεωρούμε ως νέους τους 30 άρηδες που ονομάζουν “νέο”, την κάθε συρρίκνωση.
Η λύση βρίσκεται πάντα στην φυσιολογικότητα της επέκτασης, κάθε δυνατής επέκτασης, όπως και κάθε ζωντανού οργανισμού που επιθυμεί να επιβιώσει.
* Ο κ. Γιάννης Στριλιγκάς ασχολείται με την αγροτική οικονομία