ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ (ΕΚΛΟΓΙΚΗ) ΠΑΡΩΔΙΑ Ή ΦΕΝΑΚΗ;

συμμετάσχουν σε, ακόμη μία, «Δημοκρατική Φενάκη» που στήνει – παραδοσιακά – το «Σύστημα Εξουσίας του Κ.Δ.Π». Υποτίθεται ότι οι κάτοικοι των διαφόρων περιοχών επιλέγουν ελεύθερα / ανεπηρέαστα αυτούς που νομίζουν πως είναι κατάλληλοι να υπηρετήσουν καλύτερα τα συμφέροντα του Τόπου τους. 

 Ο φενακισμός στον οποίο συστηματικά καταφεύγουν οι πλανεροί εξουσιαστές – όλου του πολιτικού φάσματος – ακυρώνει (εξορισμού / καθορισμού / πολιτικάντικης μεθόδευσης) την έννοια της Αυτοδιοίκησης, αλλά και του σεβασμού στη βούληση του πολίτη κάθε περιοχής. Αποτέλεσμα: εκλογική παρωδία (!).

Όταν η κεντρική Εξουσία, τα Κόμματα, τα συμφέροντα, η ΠΟΣΥΜ (ΠολιτικοΟικονομικοΣυνδικαλιστικοΜιντιακή) διαπλοκή, επιλέγει, και επιβάλλει (!!!….) τον ά ή τον β΄ ως υποψήφιο ….. «ανεξάρτητο» ή υποστηριζόμενο από την τάδε παράταξη, τότε πάει περίπατο η επιλογή προσωπικοτήτων, τις οποίες προτιμούν οι τοπικές κοινωνίες.

Επομένως, όλη αυτή η πολύμηνη αναζήτηση και συζήτηση περί των ονομάτων των υποψηφίων, από πολιτικούς σχηματισμούς αλλά και οι εσωκομματικές αλληλοεξοντώσεις, δεν έχουν νόημα.

Δυστυχώς, από αρκετά ΜΜΕκμαυλισμού, τροφοδοτείται, πυροδοτείται και συντηρείται (ανιδιοτελώς;) το κλίμα αποπροσανατολιστικής ονοματολογίας.

Αντί να αναδείξουν το ανεύθυνο, αντιδημοκρατικό, απαράδεκτο, επικίνδυνο του πράγματος, στρέφουν το ενδιαφέρον των ιθαγενών προς τους κομματικούς και τους (ενδο) κομματικούς συσχετισμούς δυνάμεων και καυγάδων. Ωσάν αυτό να είναι το ζητούμενο!……

Οι εκλογές, υπ’αυτές τις συνθήκες είναι ουσιαστικά ανυπόστατες,.

Θα μπορούσαν τα «Δημοκρατικά» κόμματα να (διο)ρίζουν τους εκλεκτούς / αρεστούς τους, χωρίς να χρειάζεται να στηθούν κάλπες και να ξοδευτούν χρήματα.

(Σ.Σ Εννοείται ότι στην περίπτωση αυτή οι πολιτικάντηδες χάνουν το άλλοθι της

δημοκρατικότητας. Μικρό το κακό).

Υ.Γ Θέλω να πιστεύω πως έχουμε ωριμάσει – ιδίως μετά την καταστροφή της Πατρίδας – και θα εκμεταλλευθούμε την ευκαιρία να δώσουμε ένα μάθημα / χαστούκι, σε όσους μας εξαθλίωσαν. Να μη ψηφίσουμε κανένα (έστω και αν είναι ικανός)…… προτεινόμενο – άνωθεν και έξωθεν – . Ούτε βέβαια κάποιους … «ανεξάρτητους», αλλά στηριζόμενους και εξαρτημένους. Είναι προτιμότερο να μείνουμε σπίτι, ή –εναλλακτικά- να πάμε για ψάρεμα.