Γράφει «ο αναγνώστης»
Λένε οι πολιτικάντηδες του «αντισυνταγματικού βέλους»: στην χρυσή αυγή είναι ναζιστές και χιτλερικοί. Πολύ ωραία, λέω εγώ, αλλά…
τους διαφεύγει κάτι, το κόμμα των ναζιστών δεν υπάρχει πλέον και ο Χίτλερ είναι νεκρός. Τι υπάρχει; Το φάντασμα του Χίτλερ υπάρχει να πλανάται πάνω από τα κεφάλια μας και ο ναζιστικός «μπαμπούλας» για να συκοφαντούνται οι εθνικιστές. Διότι δεν γίνεται κάποιος να είναι ναζιστής χωρίς να υπάρχει κόμμα των ναζί, όπως δεν γίνεται κάποιος να είναι πασοκτζής χωρίς να υπάρχει κόμμα του Πασόκ, και όπως είναι φυσικό, πάλι δεν γίνεται να είναι κάποιος κομμουνιστής χωρίς να υπάρχει κόμμα κομμουνιστικό.
Ο χίτλερ είναι στο τάφο και το κόμμα των ναζί νικήθηκε από τους μπολσεβίκους, όμως εδώ στην Ελλάδα πιο πολύ μιλάμε για τους νεκρούς παρά για του ζωντανούς, οι νεκροί και οι ηττημένοι μας φοβίζουν πιο πολύ, παρά οι νικητές και οι ζωντανοί, διότι σ’ αυτή την βάση έθεσαν τον δημόσιο διάλογο τα μ.μ.ε, για να κυνηγάμε φαντάσματα και νεκρούς εγκληματίες. Ο ναζισμός όμως τέλειωσε, δεν υπάρχει, έκανε τα εγκλήματα του, σκόρπισε τον θάνατο, εξαθλίωσε χιλιάδες ανθρώπους, όμως δόξα στον Θεό, ηττήθηκε, και τώρα ανήκει στον παρελθόν, με την ιστορία να καταμαρτυρεί την φονική του δράση και την ανθρωπότητα να ομολογεί (πλέον εκ πείρας) τις οδυνηρές συνέπειες του ολοκληρωτισμού. Άρα, κόμμα ναζί δεν υπάρχει αλλά εγώ αν ψηφίσω χρυσή αυγή, είμαι ναζιστής και χιτλερικός; Κούνα το κεφάλι σου πολιτικάντη, διότι αν εγώ είμαι ναζιστής επειδή σκέφτομαι να ψηφίσω χρυσή αυγή, τότε είναι ανόητος και βλάκας, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν με κρίνεις με βάση αυτό που ψηφίζω αλλά με βάση αυτό που το διεστραμμένο σου μυαλό έχει φανταστεί ότι είμαι. Είμαι Έλληνας και πολίτης και ψηφίζω χρυσή αυγή, κι εσύ του «δημοκρατικού τόξου», με βαπτίζεις «γερμανό» και ψηφοφόρο των ναζί! Μήπως είσαι ηλίθιος; Ρωτώ δεν κατηγορώ! Εγώ, λοιπόν, που μεγάλωσα με το ευαγγέλιο και τον Χριστό, εγώ που διαβάζω τους βίους των Αγίων μας, εγώ που είμαι Έλληνας και αγαπώ τον Ελύτη και τον Σεφέρη, είμαι ναζιστής επειδή ψηφίζω χρυσή αυγή; Η μήπως είμαι ναζιστής επειδή κάποιος έγραψε ένα άρθρο για τον Χίτλερ πριν είκοσι χρόνια, όταν ακόμα το μυαλό του ήταν ανώριμο και οι εφηβικές του ορμές τον οδηγούσαν να αμφισβητεί τους πάντες από αντίδραση κι από σύγχυση της ανολοκλήρωτης προσωπικότητας του; Για τον Κύριο Παππά, ομιλώ, που τον έκλεισαν μέσα οι πολιτικάντηδες και με βάση ένα άρθρο του στέρησαν την ελευθερία του. Αίσχος! Και πάλι αίσχος! Ο θεός θα μιλήσει και θα αποδώσει δικαιοσύνη. Διότι απ’ ότι φαίνεται, κάποιοι θέλουν να σηκώσουν απ’ τον τάφο την απειλή του ναζισμού και τεχνηέντως να τον χρησιμοποιούν για τα δικά τους συμφέροντα. Διότι το σκιάχτρο του Χίτλερ και το φάντασμα του ναζισμού, βολεύει πολλούς να πλανάται στην ατμόσφαιρα, διότι έτσι ποινικοποιούν τους έλληνες εθνικιστές! Εξάλλου, έτσι δεν σκληραίνει η εξουσία τα κατασταλτικά της μέτρα; Με βάση κάποιο φόβο δεν παίρνονται τα πιο επώδυνα μέτρα για τον λαό; Με τον φόβο της τρομοκρατίας δεν έχουν θεσπιστεί οι πιο σκληροί κατασταλτικοί μηχανισμοί;
Όχι! Δεν είμαι ναζιστής, είμαι έλληνας εθνικιστής! Πάνω στα χνάρια του Λεωνίδα και του Σωκράτη θέλω να βαδίσω, όχι πάνω στα χνάρια του Χίτλερ! Οι δειλοί σκοτώνουν και φτιάχνουν στρατόπεδα συγκέντρωσης, οι γενναίοι πεθαίνουν για τις αξίες τους.