του Δημήτρη Τσαλαπάτη
Τελικά είμαστε χώρα προνομιούχων.
Με κυβερνητικό εκπρόσωπο που «κρατάει» τη θέση -και το μισθό βέβαια- αλλά φωτογραφίζεται, από πισίνα
σε πισίνα, να πνίγει τον καημό του, που τον κάνανε πέρα.
Με υφυπουργό Δημόσιας Τηλεόρασης –παγκόσμια πρωτοτυπία- να μετακομίζει από τον….
κατασκευαστή εκδότη του σε άλλη πολιτική κατασκευή.
Με υπουργό Υγείας που έχει αφήσει τη φωνή του στην τηλεόραση να πουλάει τα βιβλία του και όποτε είναι
στα κέφια του να προτείνει διαθεσιμότητες, που βλάπτουν σοβαρά την Υγεία μας.
Με το θαύμα του Αρβανιτόπουλου, που σε μια νύχτα κάνει τα Δημοτικά Γυμνάσια και τους καθηγητές
δασκάλους. Μιλάμε για στεγνό καθάρισμα που δεν αφήνει ούτε καθαρίστρια όρθια.
Με του «Σκορδά το χάλι» για πολιτική στην αγορά και τα supermarket να θησαυρίζουν με ληγμένα τρόφιμα
στα ράφια.
Με τον Χατζηδάκη να μην μπορεί να κρύψει τη χαρά του, που ιδιωτικοποιεί στο άψε σβήσε σήματα και
πατέντες μπας και βρουν δουλειά κάποιοι νομικοί δίπλα του.
Με βαρόνους στα media να μας «περνάνε» την καινούργια καταιγίδα του φόβου, για να στηθεί τοκαινούργιο σφαγείο -από τον άλλο μήνα- Στουρνάρα και Σόιμπλε γωνία.
Με πρεμιέρα Δούκα σε ειδήσεις «Δ.Τ.» από το ανοιχτό παράθυρο της ενημέρωσης του Καψή.
Και επιτέλους να… προκόβει ο τόπος.
Υ.Γ.: Με τον λαό στα κάγκελα.