Οι εννέα πιο διάσημες κατάρες

Το Νοέμβριο του 1922 ο Άγγλος αρχαιολόγος Χάουαρντ Κάρτερ ανακάλυψε τον τάφο του φαραώ του 14ου αιώνα π.Χ. Τουταγχαμών, μία Αιγυπτιακή συλλογή …
πολύτιμων αντικειμένων που έμενε απείρακτη για αιώνες. Όμως μέσα λίγους μήνες, ένας αριθμός από άντρες που συνδέθηκαν με την ανασκαφή πέθαναν σε περίεργες καταστάσεις, όπως πυρετός, μόλυνση στο αίμα, έγκλημα και αυτοκτονία. Μιας και οι αρχαίες μούμιες είναι αρκετά τρομακτικοί χαρακτήρες για να μπλέξεις, σύντομα κυκλοφόρησαν φήμες πως οι άντρες είχαν χτυπηθεί από την Κατάρα του Τουταγχαμών.

Υπάρχει μάλιστα μία θεωρία πως ένας αριθμός από τους πιο βίαιους θάνατους ήταν σχέδιο του Βρετανού αποκρυφιστή Άλιστερ Κρόουλι, σε αντίποινα επειδή ενόχλησαν τον τάφο του βασιλιά.

Ήταν λοιπόν μια μυστηριώδη κατάρα ή απλή κακή τύχη; Έχει τονιστεί πάντως πως υπήρχαν 58 άτομα παρόντα όταν ανοίχτηκε ο τάφος και η σαρκοφάγος, και ένας μεγάλος αριθμός απ’ αυτά έμειναν άθικτα από την εμπειρία συμπεριλαμβανομένου και του ίδιου του Κάρτερ. Και χωρίς αμφιβολία το γεγονός πως ήταν ένας άνθρωπος της περιπέτειας στις αρχές του 20 αιώνα, η καριέρα του ήταν υψηλότερου ρίσκου από τις περισσότερες.

Τιμούρ ήταν ένας Τούρκος ηγέτης του 14ου αιώνα υπεύθυνος για περίπου 17 εκατομμύρια θανάτους, περίπου το 5% του παγκόσμιου πληθυσμού. Είχε επίσης μία αποκρουστική τάση να φτιάχνει τεράστιες πυραμίδες από ανθρώπινα κρανία. Μπορεί λοιπόν να πει κανείς με ασφάλεια πως δεν ήταν ένας άντρας που ήθελες να μπλέξεις μαζί του, ακόμα κι αν έχουν περάσει 500 χρόνια από τον θάνατό του. Αφήστε που στον τάφο του όπως λέγεται είχαν γραφτεί τα λόγια “όταν θα σηκωθώ από τους νεκρούς, ο κόσμος θα σειστεί”.

Ωστόσο τον Ιούνιο του 1941, ο Σοβιετικός ανθρωπολόγος Μιχαήλ Γερασίμοφ έκανε ανασκαφή στον τάφο του τύραννου και μάλιστα πήρε το κρανίο του Τιμούρ (αν και δεν είχε αρκετά για να φτιάξει μία πυραμίδα). Δύο ημέρες αργότερα η Γερμανία εισέβαλε στην Σοβιετική Ένωση, κάτι που οδήγησε στον θάνατο εκατομμυρίων Σοβιετικών. Μπράβο Γερασίμοφ! Ο Τιμούρ θάφτηκε ξανά σε μία πλήρως Ισλαμική τελετή τον Νοέμβριο του 1942, ελάχιστα πριν την Σοβιετική νίκη στην Μάχη του Στάλινγκραντ. Ευτυχώς!

Είναι μία αρκετά δύσκολη δουλειά από μόνη της το να είσαι Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Φανταστείτε να έχεις και το έξτρα άγχος μίας κατάρας αιώνων των Ιθαγενών Ινδιάνων που πέφτει σ’ όσους βρίσκονται στον Λευκό Οίκο μία φορά κάθε 20 χρόνια.

Ήταν το 1931 όταν το Ripley’s Believe It or Not τόνισε για πρώτη φορά πως οι πρόεδροι που ήταν εκλεγμένοι ή είχαν επανεκλεγεί κάθε 20 χρόνια (ή η χρονιά εκλογή τους τελείωνε σε μηδέν) είχαν μία ατυχής συνήθεια να πεθαίνουν ενώ ήταν ακόμα Πρόεδροι. Ο Αβραάμ Λίνκολν, ο Τζέιμς Γκάρφινλντ και ο Γουίλιαμ ΜακΚίνλεϊ δολοφονήθηκαν, ο Γουίλιαμ Χάρισον πέθανε από πνευμονία και ο Γουόρεν Χάρντινγκ από έμφραγμα ή εγκεφαλικό. Και τα πράγματα δεν καλυτέρευσαν μετά το 1931. Ο Φράνκλιν Ρούζβελτ και η πιο διάσημη περίπτωση, ο Τζον Κένεντι, και οι δυο του εναρμονίστηκαν με τη «μόδα».

Ποια είναι λοιπόν η ρίζα της κατάρας; O Τεκουμσέχ (φωτο) ήταν ο αρχηγός της φυλής Shawnee που πολέμησε εναντίον του Προέδρου Χάρισον στη μάχη του Tippecanoe το 1811, και ο αδελφός του, γνωστός ως ο Προφήτης λέγεται πως καταράστηκε τον Χάρισον και όλους τους μελλοντικούς ένοικους του Λευκού Οίκου. Το μάθημα που πρέπει να μάθουμε εδώ είναι πως πρέπει να φερόμαστε δίκαια όταν επικοινωνούμε με γηγενής ανθρώπους.

Σαν τους Όσμοντς της πολιτικής, η αναρίθμητη συμμορία των Κένεντι είναι ό,τι πιο κοντινό είχε ποτέ η Αμερική σε βασιλική οικογένεια. Κι όμως παρόλο τον πλούτο, το glamour και την τόσο Αμερικάνικη ομορφιά τους, η οικογένεια μαστίζεται από την τραγωδία. Ο Τζον Κένεντι και ο αδελφός του Μπόμπι δολοφονήθηκαν και οι δύο, η Ρόζμαρι Κένεντι υπέφερε από μία αποτυχημένη λοβοτομή, ο Τεντ Κένεντι ήταν υπεύθυνος για ένα ατύχημα που σκότωσε τη γυναίκα συνεπιβάτη του, ενώ τέσσερα μέλη της οικογένειας βρέθηκαν σε αεροπορικά ατυχήματα. Ευτυχώς, τα πράγματα έχουν πάει λίγο καλύτερα για την οικογένεια τα πρόσφατα χρόνια.

Ακόμα και οι φημολογούμενες διασυνδέσεις του “Ol’ Blue Eyes” με την μαφία δεν θα μπορούσε να καταφέρει κάτι σαν κι αυτό: Κατά την διάρκεια των ’00s τουλάχιστον έξι άτομα σκοτώθηκαν ενώ τραγουδούσαν το ‘My Way’ σε karaoke μπαρ στις Φιλιππίνες, στο σημείο που πολλά μπαρ αφαίρεσαν το τραγούδι. Τα karaoke μπαρ στις Φιλιππίνες μπορούν συχνά να είναι πολύ βίαια, με πολλούς να καυγαδίζουν λόγω των κακών… ερμηνειών. Γιατί όμως το My Way προκαλεί τους ανθρώπους με αρνητικό τρόπο; «Είναι τόσο αλαζονικό» θα πει ο δάσκαλος τραγουδιού Μπουτς Αλμπαράτσιν στους New York Times το 2010. «Οι στίχοι προκαλούν συναισθήματα υπερηφάνειας και αλαζονείας στον τραγουδιστή, σαν να είσαι κάποιος, ενώ στην πραγματικότητα είσαι ένας ασήμαντος».

Μπορεί να πει κανείς με ασφάλεια πως ο Οίκος των Ρομανώφ, η αυτοκρατορική δυναστεία που ήταν στην εξουσία της Ρωσίας από το 1613 μέχρι την Επανάσταση του Φεβρουαρίου του 1917, υπέφερε μίας ασυνήθιστης ποσότητας από ατυχίες και τραγωδίες μέσα στους τρεις αιώνες της κυριαρχίας της.

Όσοι υποστηρίζουν την κατάρα κάνουν λόγο για πάνω από 280 πρώιμους θανάτους, ατυχήματα και αρρώστιες που έπεσαν επάνω στην οικογένεια, με πιο χαρακτηριστική περίπτωση την φριχτή σφαγή του Τσάρου Νικολάου Β’ και της οικογένειάς του (φωτο) από τους Μπολσεβίκους το 1818.

Ο Αλεξέι Νικολάεβιτς (κάτω αριστερά), ο μοναδικός γιος του Νικολάου Β’, γεννήθηκε με αιμοφιλία –μία πάθηση πολύ διαδεδομένη ανάμεσα στα Ευρωπαϊκά βασιλικά μέλη εκείνη την εποχή- και πολλοί υποστηρίζουν πως ήταν η κοντινή σχέση της οικογένειας του Τσάρου με τον “θεραπευτή” Γκριγκόρι Ρασπούτιν (aka O Τρελός Μοναχός ή Η Μεγαλύτερη Ερωτική Μηχανή της Ρωσίας, ανάλογα με τις πηγές που έχετε) που βοήθησε στην δυσφήμηση των Ρομανώφ και οδήγησε στην πτώση της.

Εδώ είναι ένα super-αποκλειστικό club που πραγματικά δεν θέλετε να ανήκετε. Το 27 Club αναφέρεται στο γεγονός πως μία σειρά από μουσικούς που έζησαν έντονα, χτυπήθηκαν στο απόγειό τους, και στην ηλικία, το μαντέψατε, των 27 ετών.

Η Έιμι Γουάινχαους είναι ένα διάσημο πρόσφατο μέλος, όμως αυτή η ουράνια χορωδία του rock’n’roll περιλαμβάνει επίσης τους Κερτ Κομπέιν, Τζίμι Χέντριξ, Τζάνις Τζόπλιν, Ρόμπερτ Τζόνσον και Τζιμ Μόρισον, για να ονομάσουμε ορισμένους. Κατάρα, σύμπτωση ή απλά το γεγονός πως μία ζωή που βιώθηκε στο “fast-forward” μπορεί συχνά να τερματιστεί πολύ σύντομα; Ποιος ξέρει.

Δεν ξέρουμε για εσάς, αλλά εμείς θα ήμασταν πολύ χαρούμενοι εάν είχαμε ένα εντυπωσιακό 45.52 καρατίων διαμάντι αξίας 250 εκατομμυρίων δολαρίων, ακόμα κι αν κουβαλάει την κατάρα που έπεσε επάνω στους επιφανείς κατόχους του όπως ήταν ο Βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΣΤ΄ και η Μαρία Αντουανέτα. Πρέπει να υπομένεις τα άσχημα, όπως δέχεσαι και τα καλά, έτσι δεν είναι; Απλώς πρέπει να μένεις μακριά από τις γκιλοτίνες.

Το Hope Diamond είναι μία δισεκατομμυρίων χρόνων μπλε, στη διάσταση ενός καρυδιού, ομορφιά που πιστεύεται πως ανακαλύφθηκε στην Ινδία τον 17ο αιώνα και σύμφωνα με έναν πολύ αληθοφανή μύθο, το έκλεψαν από το μάτι ενός αγάλματος της βασίλισσας Σίτα, τη σύζυγο του Ράμα, τον έβδομο Άβαταρ των Βίσνου. Υπάρχουν αναρίθμητες ανεπιβεβαίωτες ιστορίες από τρομερές τραγωδίες που χτύπησαν τους προηγούμενους κατόχους του διαμαντιού, συμπεριλαμβανομένου και του πρώτου που τον έκοψαν κομμάτια άγριοι σκύλοι στην Κωνσταντινούπολη και μία Γαλλίδα ηθοποιό που δολοφονήθηκε από τον αγαπημένο της. Όμως, όπως λένε, κάθε δημοσιότητα είναι καλή δημοσιότητα και είναι πολύ πιθανό πως αυτές οι ιστορίες ήταν κατασκευασμένες για να ενισχυθεί το μυστήριο και η απήχηση του διαμαντιού.

Πράγματι η Porsche 550 Spyder του Τζέιμς Ντιν είχε το όνομα ‘Little Bastard’, ήταν όμως μία συνειδητή ή μία κακόβουλη πρόθεση; Η απάντηση είναι, πιθανότατα όχι.

Ο μύθος λέει πως το convertible στο οποίο ο 24χρονος Τζέιμς Ντιν βρήκε το θάνατο το 1995, έπαιξε ρόλο και σε μία σειρά από ατυχήματα από το 1956 μέχρι το 1960, με αποτέλεσμα κάποιους σοβαρούς τραυματισμούς θεατών, αλλά και τον θάνατο ενός οδηγού φορτηγού. Μπορεί αυτή να είναι μία τρομακτική σύμπτωση ή μία απλώς οπορτουνιστική διαφήμιση από τον ιδιοκτήτη που απέκτησε τα συντρίμμια του αυτοκινήτου μετά το ατύχημα;