Αδιέξοδα δεν υπάρχουν

Γράφει αναγνώστρια

πρόσκαιρο. Αν ξέρω δηλαδή ότι μετά από λίγο οι συνθήκες που μου το δημιουργούν θα αλλάξουν/φτιάξουν. Δεν ασχολούμαι με την επίλυση, αφού θα έρθει η ώρα (η μαγική) να λυθεί από μόνο του. Και η δεύτερη παράμετρος είναι: αν έχω χέρια να με διευκολύνουν. Ξανά μανά δεν ασχολούμαι με την επίλυση, αφού μου το λύνουν άλλοι.

Αν δεν έχεις κανέναν να κάνει για σένα αυτό που είσαι υποχρεωμένος να κάνεις εσύ αλλά το πασάρεις με την δικαιολογία ότι δεν μπορείς, και ταυτόχρονα δεν παίζει κανένα ενδεχόμενο να αλλάξουν οι συνθήκες για να (τσάμπα) σωθείς, τότε θα βρεις λύση. Αναγκαστικά. (Όλοι έχουμε την ικανότητα εξεύρεσης λύσεων, είναι έτσι φτιαγμένο το μηχάνημα άνθρωπος.)

Όποιος βρίσκεται κολλημένος σε αδιέξοδο: 1. περιμένει άλλους να τον σώσουν ή 2. περιμένει κάποιο θαύμα ή 3. και τα δύο μαζί.

Αδιέξοδα ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. Μόνο κολλημένοι (κακομαθημένοι/αραχνιασμένοι) εγκέφαλοι.