Ενώ η κυβέρνηση προσπαθεί να αλλάξει το οικονομικό-επιχειρηματικό κλίμα αξιοποιώντας την επίσκεψη Ολάντ και το γαλλικό ενδιαφέρον για επενδύσεις σε αποκρατικοποιούμενες εταιρίες, όλα τα μεγάλα projects ιδιωτικοποιήσεων σκοντάφτουν σε προβλήματα και περιπλοκές. Τα χρονοδιαγράμματα δεν τηρούνται, νέα εμπόδια νομικής φύσεως αναφύονται, οι πιέσεις από…
επιχειρηματικά συμφέροντα δυσχεαρίνουν τη λήψη αποφάσεων. Οι καθυστερήσεις προκαλούν ήδη της παρέμβαση της τρόικας, η οποία ανησυχεί για τον χρόνο ολοκλήρωσης και την επιτυχή έκβαση των σημαντικότερων εγχειρημάτων.
Οι τροϊκανοί καταλογίζουν ευθύνες στους αρμόδιους υπουργούς και στη διοίκηση του ΟΑΕΔ, διαμηνύοντας ότι πρέπει να αναλάβουν πρωτοβουλίες προς άρση νομικών εκκρεμοτήτων που καθυστερούν τις διαδικασίες και των ασαφειών που καθιστούν επιφυλακτικούς πολλούς εν δυνάμει υποψήφιους επενδυτές
Εμμέσως πλην σαφώς θέτουν και θέμα διαφάνειας, επισημαίνοντας ότι σε διαγωνισμούς που έχουν προκηρυχθεί και σε άλλους που ετοιμάζονται πολλοί όροι δεν είναι ξεκάθαροι, ενώ περιλαμβάνονται αιρέσεις που αυξάνουν το ρίσκο για τους συμμετέχοντες υποψήφιους επενδυτές.
Στο επίκεντρο της προσοχής βρίσκονται αυτή την περίοδο τα δύο μεγάλα εγχειρήματα ιδιωτικοποίησης του ΟΠΑΠ, της ΔΕΠΑ και της ΔΕΣΦΑ – εταιρίες για τις οποίες υπάρχει ισχυρό ενδιαφέρον από διεθνείς ομίλους και επενδυτικά σχήματα όπου συμμετέχουν εγχώρια επιχειρηματικά συμφέροντα. Σε δεύτερο πλάνο εξετάζονται οι κυοφορούμενες εξελίξεις στην αγορά ενέργειας, με άξονα τη ΔΕΗ.
Ο διαγωνισμός για τον ΟΠΑΠ εξελίσσεται σε ατέρμονη διελκυστίνδα και φαίνεται ότι οδηγείται σε εμπλοκή. Βασική αιτία η αντιπαράθεση επιχειρηματικών συμφερόντων, ενώ ως αφορμή προβάλλονται τα συμβόλαια τεχνικής υποστήριξης που υπογράφει η εταιρία και θα την δεσμεύουν μετα την ιδιωτικοποίηση της.
Σύμφωνα με πληροφορίες η κυβέρνηση παρενέβη ήδη, ζητώντας να μην αναληφθούν δεσμεύσεις που θα δυσχεράνουν την προσπάθεια ιδιωτικοποίησης.
Πραγματικό “σταυρόλεξο” για την κυβέρνηση αποδεικνύεται το project αποκρατικοποίησης της ΔΕΠΑ και της ΔΕΣΦΑ. Εδώ το πρόβλημα δεν είναι μόνον ο συγκερασμός αντιτιθέμενων επιχειρηματικών συμφερόντων, αλλά και η διατήρηση γεωπολιτικών ισορροπιών. Οπως έχει επισημάνει σε προγενέστερα σχετικά δημοσιεύματα το Sofokleousin.gr, η ελληνική κυβέρνηση είναι αναγκασμένη να βρελί λύση η οποία θα ικανοποιεί – ή δεν θα δυσαρεστήσει σφόδρα:
– Τους Ρώσους, που μέσω δύο εταιριών (της ημικρατικής Gazprom και της Sintez) προσφέρουν το υψηλότερο τίμημα, θέλοντας να εδραιώσουν την ηγετική παρουσία τους στην ελληνική αγορά ενέργειας
– Τους Ευρωπαίους (κυρίως Γερμανούς) και τους Αμερικανούς, που δεν θέλουν επ’ ουδενί να δούν να δημιουργείται ρωσικό μονοπώλιο στις αγορές της νοτιοανατολικής Ευρώπης
Πηγή: sofokleousin.gr
