Πληθωρικός, υπερκινητικός, αμφιλεγόμενος. Για κάποιους χαρισματικός πολιτικός ηγέτης, για άλλους δικτάτορας. Ο Ούγκο Τσάβες που άφησε χθες την τελευταία του πνοή έπειτα από μάχη για δύο χρόνια με τον καρκίνο δεν μπορούσε να αφήσει κανέναν ασυγκίνητο…
Ηταν από τους ανθρώπους που είχε αφοσιωμένους θαυμαστές αλλά και ορκισμένους εχθρούς.
Ο πιθανότερος διαδοχός του στην προεδρία της Βενεζουέλας, τωρινός αντιπρόεδρος Νικόλας Μαντούρο με δάκρυα στα μάτια ανακοίνωσε το βράδυ της Τρίτης τον θάνατο του Ούγκο Τσάβες. Του ανθρώπου που ηγήθηκε της χώρας για περίπου 15 χρόνια. Είχε βγει πρόεδρος το 1998 και επανεξελέγη το 2006 και το 2012.
«Πήραμε την πληροφορία για το πιο τραγικό γεγονός που έχουμε ανακοινώσει στο λαό μας. Στις 16:25 (20:55 GMT) σήμερα, 5 Μαρτίου, απεβίωσε ο κομαντάντε Ούγκο Τσάβες», δήλωσε ο Μαντούρο μιλώντας στην κρατική τηλεόραση.
Με θλίψη στα πρόσωπα αλλά και έκπληξη, που υποδηλώνει ότι ουδείς περίμενε την τραγική είδηση, χιλιάδες υποστηρικτές του εκλιπόντος προέδρου βγήκαν στους δρόμους θρηνώντας, φωνάζοντας συνθήματα και υποσχόμενοι, να συνεχίσουν την επανάσταση που ξεκίνησε ο ήρωας τους.
Με συγκεντρώσεις σε δρόμους και πλατείες σε αυτό το λατινοαμερικάνικο έθνος των 29 εκατομμυρίων οι υποστηρικτές του σοσιαλιστή ηγέτη φώναζαν, «Ο Τσάβες ζει για πάντα!» και «Ο αγώνας συνεχίζεται!».
«Πρέπει να αποδείξουμε ότι αυτό που έκανε δεν ήταν μάταιο», δήλωσε η 49χρονη Τζαμίλα Ρίβας, κλαίγοντας έξω από το στρατιωτικό νοσοκομείο, όπου απεβίωσε ο Τσάβες και όπου εκατοντάδες υποστηρικτές του είχαν συγκεντρωθεί με μια αίσθηση δυσπιστίας ότι ο ηγέτης τους έφυγε. «Ήταν ο πατέρας μας. Το κίνημα του Τσάβες δεν θα τελειώσει. Είμαστε οι άνθρωποι του. Εμείς θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε!» δήλωσε η 58χρονη, Νάνσι Γιοτίγια, στο κέντρο της πόλης του Καράκας, στην πλατεία Μπολιβάρ, που φέρει το όνομα του Σιμόν Μπολιβάρ, ήρωα της ανεξαρτησίας και ίνδαλμα του Τσάβες. «Εγώ τον θαύμαζα. Ήταν ένας σπουδαίος άνθρωπος», δήλωσε η 50χρονη νοικοκυρά, Αλέιντα Ροντίγκεζ.