Πώς ο Σαμαράς θα μπορούσε να γίνει φωτεινό παράδειγμα Έλληνα

Θα φορολογηθούν τ’ ακίνητα με τιμές του 2007 κατ’ εντολήν της τρόϊκας; Τελειώνει το πρόγραμμα; Πότε; Το 2047, το 2060 ή το 2100 που το χρέος θα πέσει στο 75%; Θα συζητηθή το ελληνικό ζήτημα; Νωρίτερα ή αργότερα από το Γούρνογκρουπ; Τις ευρωεκλογές; Θέλουν οι σοσιαλδημοκράτες; Οι άλλοι; Τρίτο μνημόνι θα υπάρξει; Επιμήκυνση; Μείωση επιτοκίου;

Και οι τροϊκάνοι: Κάνετε παρελκυστική πολιτική! Δεν σας εμπιστευόμαστε! Το δημοσιονομικό κενό δεν καλύπτεται. Είστε κουφάλες. Σας λείπουν τόσα δις.

Κι εμείς: Θα φύγουν οι τροϊκάνοι; Δεν θα φύγουν; Κι αν φύγουν πότε να τους ξανακαρτερούμε; Θα ευαρεστηθούν τα πουλάκια μας να ξαναρθούν; Και τότες θα τα βρουν εντάξει, για να ευδοκήσουν να υπογράψουν να πάρουμε τη δόση, που ήταν να την πάρουμε πρόπερσυ αλλά δεν υπέγραψαν, γιατί κάνουμε παλινωδίες; Θα εγκρίνουν τον προϋπολογισμό που ψηφίσαμε, για να ’ρθει η «ανάσταση» όπως λέει ο Σαμαράς;

Και: Μας εμπιστεύονται οι Βρυξέλλες; Δεν μας εμπιστεύονται; Τί λένε τα νούμερα; (προπαντός τα νούμερα!). Προβλέψεις υπάρχουν; Τα οικονομικά επιτελεία των Βρυξελλών τι λένε; Συμφωνούν με την τρόϊκα; Ποιός τελικά αποφασίζει; Η τρόϊκα; Τα επιτελεία, η Μέρκελ, ο Όλι Ρέν, ο Μπαρόζος ή όλοι περιμένουν την έκθεση των τροϊκάνων για να βγάλουν κρίση; (Για την Ελλ. κυβέρνηση δε συζητάμε).

Και η τρόϊκα για να τη βγάλει (την απόφαση) απαιτεί πλειστηριασμούς; Με προαπαιτούμενα; Δίχως; Εξωδικαστικές λύσεις θα υπάρχουν; Πότε; Τώρα που λένε τούτοι και χωρίς περιορισμό κανένα ή μ’ επιμήκυνση που ψιθύρισ’ ο Κυριάκος και ψέλλισαν κάτι δημοσιογραφάκια; (Αν όμως αληθεύει κανείς δεν ξέρει, γιατί κανείς ποτέ δεν λέει αλήθεια. Δεν πρέπει να λέει. Αυτή είναι η μόνη αλήθεια).

Φορολογούνται οι Έλληνες; (Όχι όσο πρέπει λένε οι Ευρωπαίοι μαζί με το Στουρνάρα, τον «αναντικατάστατο» κατά Βενιζέλον, που άλλα λέει στους έξω αλλά για τους μέσα δεν μεταφράστηκαν σωστά). Και στην πράξη: Να μη μείνει τίποτα στον Έλληνα. Ούτε κάτι δεκάρες πούχει στην Τράπεζα για τα θαφτικά του και την κακή την ώρα. Διότι κι αυτές θα πάνε στους δανειστές. Που του κάνανε τη μεγαλύτερη περικοπή οπού ’γινε ποτές σε χρέος, γιατί μας αγαπάνε λένε, αλλά αυτό – μυστήριο μέγα! – αυξάνει περικοπτόμενο.

Και: απολύστε υπαλλήλους τώρα. Μέχρι τέλους του ’15 πρέπει να σχολάστε 150 χιλιάδες. Τόχουτε υπογραμμένο. Κλείστε υπηρεσίες. Αμυντικές βιομηχανίες. Καταργείστε συντάξεις, κόφτε εφάπαξ. Και γι’ αυτούς που θα τους πάρουμε τα σπίτια φτιάχτε παράγκες και τσαντήρια σαν τους γύφτους – συγγνώμη «ρομά» μη μας πούνε και ρατσιστές – είμαστε πια πολιτισμένοι κι ευγενικοί – καθώς εδήλωσε ο Τόμσεν, το παιδί ο τροϊκάνος ……………

……………………………………………………………………………..

Και σ’ όλους αυτούς μπροστά, υπαλληλάκους βαθμού εισηγητή και γραμματέα β΄, ακόμα και ψυχοπαθείς, στέκονται ο Σαμαράς κι άλλοι υπουργοί προσοχή, αντί να τους στείλουν στο διάβολο μιά και καλή.

Και πήγε και στη Γερμανία ο Σαμαράς. Ν’ αποσπάσει μια δήλωση της Φράου Μέρκελ και μισή του Σόϊμπλε πως πάμε τάχα καλά και θα μας επιτρέψουν να ζήσουμε και φέτος. Να τη φέρουμ’ εδώ να την παίξουν τα ράδια και τα τελεβίζια να γράψουν κι οι φυλλάδες πόσο πολύ δουλεύει ο Σαμαράς που την έστρωσε τη δουλειά. Και «το πρόγραμμα που είναι ιδιοκτησία σας, εξοχωτάτη» θα βγει.

[Έπρεπε, είπε ο Αρχιεπίσκοπος σε τηλεοπτική εκπομπή κι έγραψε κι ο Καργάκος, να πάν’ όλοι μαζί οι πολιτικοί αρχηγοί και ν’ απαιτήσουν απ’ τη Μέρκελ. Οι πολιτικοί αρχηγοί! Αλήθεια όμως ποίοι πολιτικοί αρχηγοί; Εκείνοι που στη Βουλή με τους άλλους 290 ζωή νάχουνε βουλευτές και υπουργούς, κάνουν μόνον χαβαλέ και σπάνε πλάκα μαζί τους ως και «οι μεσημερούδες» των κουτσομπολευτηρίων της αθυρόστομης τηλεόρασης τύπου: «Δε σε κυττάζω Σαμαρά, – (ο Τσίπρας), να μη βάλω τα γέλια;» Του: «Δεν είσαι για γέλια αλλά για κλάματα». Του: «έχετε οίηση κι αμετροέπεια;» κ.τ.λ. κ.τ.λ. αντί να θέσει ερωτήματα της μορφής: «Εκεί στη Μέρκελ που πήγες, κ. Σαμαρά, θέμα πολεμικών αποζημιώσεων έθεσες; Κατοχικού δανείου; Αρπαγών 8.500 έργων τέχνης; Κι εκείνη με τον Σόϊμπλε τί σου είπαν; Την ΑΟΖ οριοθέτησες; Κι αν όχι γιατί; Τα χωρικά ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια, όπως λέει το διεθνές δίκαιο της θάλασσας κι είχες υποσχεθεί επεξέτεινες;»… Και να μη φεύγει απ’ τη Βουλή αν δεν πάρει απάντηση. Αλήθεια τέτοια ερωτήματα γιατί δεν γίνονται ποτές από πολιτικούς; Αλλά «δεν σε κυττάζω για να μη βάλω τα γέλια»;

Ποιός αρχηγός λοιπόν αξιωματικής αντιπολίτευσης και ποίοι αρχηγοί κομμάτων; Ποιός Σαμαράς; Του «εγώ ο μαλάκας γαμώ το κεφάλι μου» και «αυτό το παίρνω πάνω μου» και του «με ποια συνοχή θα κυβερνήσετε, κύριε Τσίπρα, αν εκλεγείτε; με τις συνιστώσες και τις κρετινικές αντιγνωμίες» κ.τ.λ. κ.τ.λ.;» Ο Σαμαράς της καλαματιανής μαγκιάς;

Γιατί αν ο Σαμαράς ήταν πολιτικός του «ου καταισχυνώ…» (= δεν θα ντροπιάσω), του Ομήρου, του «μολών λαβέ» και Έλληνας πρωθυπουργός με Ελληνικό τσαγανό, δεν χρειαζόταν να πάρει κανέναν άλλον μαζί του. Και μόνος του ήταν υπεραρκετός να πάει σαν Έλληνας να πολεμήσει το θηρίο στο άντρο του. Τη Μέρκελ στη Γερμανία. Εκεί να ορθώσει το ανάστημά του ένας άνθρωπος, ένας Έλληνας, αυτός. Αν πήγαιναν κι άλλοι τόσο το καλλίτερο. Όμως και μόνος του έφτανε. Κι ούτ’ έχει σημασία το λίγοι ή πολλοί, αλλά τί καθείς κομίζει. Αν φέρνει μέσα του την Ελλάδα και τον Έλληνα!

Και να της πει: Καταδίκες σε ποινές προστίμου, κυρία μου, κρατήσεως, φυλακίσεως, καθείρξεως ακόμη και ισοβίου και ποινές δις και τρις εις θάνατον υπάρχουν. Καταδίκες σε ατίμωση, ανέχεια και στερητικές ελπίδας και προοπτικής γνωρίζετε φράου Μέρκελ; Και μάλιστα επιβολής τους συλλογικά σ’ έναν ολόκληρον λαόν, άφταιγον εντελώς και στους απογόνους του γενική ατιμία; Που του αρπάζετε ως και τα θαφτικά του ώστε να μη μπορεί να ταφεί σαν άνθρωπος και θα πρέπει να πεταχτεί σαν το σκυλί. Και η ελληνική βουλή λειτουργεί για να επικυρώνει τις παράλογες διαταγές σας. Κι αυτά σε ποιόν λαόν;

» Δεν σας επιτρέπω λοιπόν άλλον εξευτελισμόν. Κι ούτε χρειάζομαι τη βοήθεια που δίδετε με τόνα χέρι και τ’ άλλο, το μαχαίρι στο λαιμό μας. (αφοπλίζοντάς την με μια φράση). Και μόνον βάρβαροι, εσείς, θα μπορούσαν να επινοήσουν τέτοιες φρικαλεότητες μιας και εκτελεστικά αποσπάσματα ή κρεματόρια δεν μπορείτε σήμερα να στήσετε. Γιατί είσαστε πια «πολιτισμένοι» και μας ξεκάνετε αλλιώς. Και με σύγχρονα όπλα ισοπεδώνετε.

Και χτυπώντας το χέρι στο τραπέζι: – Ποιά είσαι κυρά μου! Τί σας χρωστάμε; Από πότε τα χρωστάμε; Ποιός τα πήρε από ποιούς; Γιατί ο ελληνικός λαός που εκπροσωπώ και για λογαριασμό του οποίου βρίσκομαι εδώ και μιλώ, δεν σας χρωστάει τίποτ’ απολύτως. Όχι μόνον λοιπόν δεν απολογούμαι αλλά αντίθετα σας εγκαλώ για τη δική σας αλήτικη συμπεριφορά και τα δάνεια που δίνατε για ν’ αγοράζουμε δικά σας από τη SIEMENS, υποβρύχια κ.ά. για να μας βουλιάξετε.

» Και σας εγκαλώ ακόμα για τα χρέη σας σε πολεμικές αποζημιώσεις και κατοχικά δάνεια κι αρπαγές πολιτιστικών θησαυρών. Και μην ξαναπείτε ότι είμαστε τάχα κλέφτες και τεμπέληδες κι ανώριμοι και κακομαθημένοι, γιατί μεγαλύτερα αρπαχτικά κι εκβιαστές και τοκογλύφτες από σας δεν υπάρχουν. Προπαντός όμως δεν γέννησε η πλάση φονιά λαό επισήμως, διαμαρτία της φύσης (αυτό να το ειπεί για να πονέσουν οι Γερμανοί – που είναι κι αλήθεια άλλωστε – όπως πονέσαμε κι εμείς) με κατοχυρωμένη πατέντα στην παγκόσμια ιστορία κρεματορίων, θαλάμων αερίων, φούρνων και εκτελέσεων ώστε αποκλείεται κάποιος στο μέλλον να ιδιοποιηθή τέτοια αποκλειστικότητα! 

Και μην μιλήσετε για ορδές τάχα του φασισμού πως τάκαναν διότι όλοι εσείς οι σημερινοί, απόγονοι Τευτόνων, Κελτών και Ούννων, παιδιά και ’γγόνια των ορδών των φασιστών, της ίδιας απαράλλαχτης ψυχοσύνθεσης και συμπεριφοράς είστε.

» Κι αν θέλετε ακόμα, φράου Μέρκελ, θα σας πω ότι αντίθετα απ’ όλ’ αυτά που εσείς διδάξατε, εμείς διδάξαμε ό,τι ανώτερο σήμερα υπάρχει στον κόσμο. Και ιδεαλισμό και δημοκρατία και κοινοκτημοσύνη. Και Πλάτωνα και Αριστοτέλη και στωϊκούς και κυνικούς και περιπατικούς και θέατρο και τραγωδία, όλα συστήματα και τρόποι ζωής, μεταξύ των οποίων και το πρότυπο της λιτότητας το Σπαρτιατικό που είχε ξεπεράσει ως και το Χριστό. «Δείξαμε σαν αστέρι μέσα στο σκοτάδι τη μοίρα των ανθρώπων όλης της γης», όπως λέει ο μέγας στοχαστής Φ. Βαρέλης.

» Και δεν είναι τα οικονομικά μας, φράου Μέρκελ, που αγωνιζόμαστε να σώσουμε τούτη τη φορά. Ο πολιπολιτισμός της πείνας δεν είναι βέβαια, γνώρισμά μας. Ούτε τα χτήματά μας, τα σπίτια μας, τ’ ακίνητα, τα λεφτά. Το ηθικό μας θέλουμε, τον πολιτισμό μας, την πατρίδα και την ιστορία μας που δεν απωλέσαμε ποτέ. Που έχουμε ακόμα στα χέρια μας και την καρδιά μας, που σεις οι βάρβαροι απειλείτε. Την αξιοπρέπειά μας, την ψυχή μας, το ηθικό μας που τσαλακώνετε κάθε μέρα αγωνιζόμαστε ν’ ανεβάσουμε, προτού συνηθίσουμε να είμαστε δούλοι σ’ αφεντικά και νεκρωθούμε οριστικά. Την καρδιά μας την Ελληνική που φλέγεται ακόμα για Ελλάδα, για πατρίδα, αρχές και αξίες. Για προγόνους κι επιγενομένους, από τέρατα και διαγουμιστές. Κι αν δούλους ορέγεστε, να πάτ’ αλλού να βρείτε…

Και να τα ειπεί αυτά ο Σαμαράς και στα Γερμανικά και στ’ Αγγλικά και Γαλλικά και Ρώσικα, ν’ ακούσει ο κόσμος όλος. Κι όχι παραπάνω από τρία λεπτά, καταλήγοντας:
– Άκουσε λοιπόν, φράου Μέρκελ: Δεν θέλω ούτε την Ευρώπη σας, όπως είναι, ούτε τις δόσεις σας και τα λεφτά σας. Καθίστε πάνω σ’ αυτά να ζήσετε σαν να είσαστε αιώνιοι. Και δεν τα χρειάζομαι όχι γιατί δεν είναι το παν, όπως εσείς πιστεύετε, αλλά γιατί απλώς αλλιώς κινήσαμε κι άλλη ήταν η Ευρώπη των λαών και της αλληλεγγύης, που εσείς μεταλλάξατε. Παρανοϊκούς λοιπόν δεν ειδωλολατρεύουμε.

» Και θα φύγω, θα πάω στην πατρίδα μου την Ελλάδα θα σταθώ όρθιος και θα μιλήσω στους Έλληνες σαν Έλληνας, ίσως για πρώτη φορά. Πράγμα που θάπρεπε να είχε κάνει ο θλιβερός Γιωργάκης όταν το 2010 εδώ τον ρωτήσατε αν στην Ελλάδα πουλάμε νησιά. Κι αντί ν’ απαντήσει, όπως εγώ τώρα, και να μείνει στην ιστορία, ο ανόητος, αυτός είπε: «εμείς τ’ αγαπάμε τα νησιά μας». Κι όλοι οι Έλληνες νιώσαμε υβριζόμενοι όχι απ’ το Γερμανικό λαό αλλά από τον ανιστόρητο πρωθυπουργό. Και που δεν αποπήρε το Γερμανό δημοσιογράφο λέγοντάς του: «πώς εβουλήθης κι είπες το λωλέ μισαφορμάρη»; (αγροίκε και μισοβάρβαρε).

Και να φύγει ο Σαμαράς. Να ’ρθει εδώ να μιλήσει στους Έλληνες σαν Έλληνας. Και λέγοντας επιτέλους την αλήθεια να καλέσει σε μέτωπο ενιαίο, αρραγές, γραμμικό και αμετακίνητο. Για ν’ ανεβάσει το ηθικό πρώτα, που είναι λίαν καταπεπτωκός, καθιστώντας τους Έλληνες για πρώτη φορά υπερήφανους ύστερα από πεντάχρονη κατοχή και μαρτύριο πτωχεύουμε, δεν πτωχεύουμε , χρεωκοπούμε δεν χρεωκοπούμε, και δεν ακούμε τίποτ’ άλλο από μπακαλίστικα.

Και να ειπεί: Έλληνες. Σε εφτά (7) χρόνια από σήμερα θα γιορτάσουμε τη δεύτερη εκατονταετηρίδα από την επανάσταση του 1821. Και πρέπει να τη γιορτάσουμε πραγματικά ελεύθεροι σαν Έλληνες κι όχι σκλάβοι απολίτιστων και βαρβάρων. Πρέπει λοιπόν ν’ αντέξουμε. Περάσαμε πολύ χειρότερα. «τέτλαθι δη καρδίη μοι» (= πρέπει ν’ αντέξεις καρδιά μου) καλεί ο δικός μας Οδυσσέας. Και προπαντός να δώσει παράδειγμα λιτότητας και περικοπών πρώτος αυτός κι οι βουλευτές. Και θάναι η στάση αυτή του Έλληνα πρωθυπουργού ανταύγεια μέσα στο σκοτάδι που ζούμε: Άλλη μια αχτίδα φωτός μέσα στην Ελληνική και παγκόσμια ιστορία. Θάχει νικήσει σ’ όλα τα μέτωπα.

Αλήθεια όμως είμαστ’ εμείς απόγονοι Ελλήνων; Οι ηγέτες μας έχουν καμμιά σχέση με πραγματικούς ηγέτες του: «Ο ηγέτης εκ του λαού λαμβανόμενος υπέρ του λαού καθίσταται» και «οι ηγέται συγκακουχούνται τω λαώ»;

Γιατί έστω κι αν ένας απλός μόνον βουλευτής, ακαδημαϊκός, πανεπιστημιακός, ιεράρχης εδονείτο από τέτοιες αρχές, αξίες και ιδανικά, τούτη την κρίσιμη στιγμή θ’ ακούμπαγε το δαυλό στο μπαρούτι. Τί περιμένουν; Η αξιοπρέπεια, η ελευθερία και το μέλλον του έθνους δεν μπορεί να παίζονται στα ζάρια από τραπεζίτες. Φτάνει πια η ατίμωση ενός ολόκληρου λαού άφταιγου.

ΥΣΤΕΡΟΛΟΓΙΟ: Δεν βλέπουν οι πολιτικοί ότι έχουν χάσει όλον τον ελληνικόν λαόν και τους έχουν μείνει μόνον οι δανειστές; Κι αν βοήθεια σημαίνει στο βωμό κάποιου δανείου μια άνευ όρων παράδοση των ιερών και των οσίων του Έθνους και της πατρίδος, ότι ήρθε η ώρα να στείλουν μήνυμα σ’ όλον τον κόσμο ότι αυτά δεν χωράνε στα πορτοφόλια;