Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Μέρα με την μέρα η δικομματική των Σαμαρά-Βενιζέλου βυθίζεται στο τέλμα της πολιτικής της αναξιοπιστίας και οδηγείται στο αγύριστο ταξίδι για την αχερουσία λίμνη. Υστάτη ελπίδα του Αντώνη Σαμαρά υπήρξε η προσδοκία ότι…
Προς αυτην εξάλλου την κατεύθυνση αρκετοί κυβερνητικοί βουλευτές προτάσσουν σθεναρά αντιρρήσεις στην φιλελεύθερες αδηφάγες ορέξεις του κ-ου Στουρνάρα, εξαναγκάζοντας την κυβέρνηση σε μια στοχειώδη έστω αντίσταση στα προτεινόμενα ολέθρια κοινωνικά μέτρα. Δρέποντας βεβαίως την αδιάφορη και κυνική αντιμετώπιση του τσάρου της οικονομίας μας, που ποσώς και ενδιαφέρεται για το δράμα της ελληνικής κοινωνίας, αλλά και την πολιτική αντίδραση των πολιτών κατά της κυβέρνησης. Άλλωστε ο κ-ος Στουρνάρας ανέλαβε το χαρτοφυλάκιό του όχι με την ψήφο του ελληνικού λαού, αλλά ως πιστός, υπάκουος και εθελόδουλος υπηρέτης των δανειστών, προκειμένου να εξυπηρετήσει τα άθλια κοινωνικά σχέδιά τους. Ήτοι την βίαια μετάλλαξη της Ελλάδας, σε μια κατεστραμμένη χώρα, έντασης εργασίας και πλήθους επενδυτικών ευκαιριών, για τα ξένα άθλια κερδοσκοπικά funds.
Δια χειλέων του αρμοδίου υπουργού εργασίας κ-ου Βρούτση, κατέστη σαφές, ότι ανοίγουν οι πύλες για τις μαζικές απολύσεις. Έαν κάτι τέτοιο συμβεί – όπως άλλωστε αναμένεται – θα δεχτεί ένα νέο συντριπτικό κάταγμα η ανάπηρη ελληνική οικονομία. Η ανεργία θα εκτιναχθεί στα ύψη με την απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας και οι εναπομείνασες λίγες θέσεις πλήρους απασχόλησης σήμερα, θα αντικατασταθούν με νέες μερικής εργασίας. Ένας νέος κύκλος ύφεσης και αποδόμησης του κοινωνικού μας ιστού θα ξεκινήσει και πάλι.
Η κυβέρνηση προσπαθεί να αντλήσει 2,9 δις ευρώ για να καλύψει τα υφιστάμενα χρηματοδοτικά της κενά, σε μια κοινωνία οικονομικά αφυδατωμένη, που έχει εξαντλήσει τα φοροδοτικά της όρια. Είναι προφανές ότι παίζει σε ένα σεισμογενές έδαφος, με διαμορφωμένα πολύ εύφλεκτα για κοινωνική ανάφλεξη υλικά, που ελλείψει πολιτικής φρόνησης δεν καταλαβαίνει.
Τα δημόσια έσοδα μπορούν να έχουν διάρκεια και «συνέπεια» μόνο όταν αντλούνται απο λελογισμένη φορολόγηση εισοδημάτων και της εξ αυτών κατανάλωσης. Από τον παραγόμενο δηλαδή πλούτο, που οφείλεται σε μια υγιή και λειτουργούσα οικονομία. Συνεπώς η βάρβαρη φοροεπιδρομή στην ιδιωτική περιουσία με την υπερφορολόγηση-καταλήστευση, μόνον πρόσκαιρα μπορεί να καλύψει τα αβυσσαλέα κενά της τελούσας εν αποσυνθέσει οικονομίας μας. Λύση πραγματική και όχι επίπλαστη που θα μπορούσε να αιμοδοτήσει σοβαρά και με προοπτική τα δημόσια έσοδα, θα μπορούσε να εξευρεθεί μόνο μέσα από τον αναπτυξιακό αναπροσανατολισμό της εθνικής μας οικονομίας και με γενναίες δόσεις τόνωσης της ζήτησης, που σήμερα βρίσκεται στο κατώτατο όριό της. Αντίθετα η εφαρμοζόμενη οικονομική πολιτική του κ-ου Στουρνάρα, αποδιαρθρώνει την οικονομία και την οδηγεί σε βέβαιο θάνατο.
Όμως και αυτή η εκποίηση της ιδιωτικής περιουσίας, όσων πολιτών επιχειρούν μέσω της απέλπιδας αυτής προσπάθειας, να εξεύρουν λύση στις αβυσσαλέες οφειλές τους προς το δημόσιο, δεν τους προσφέρει εν τέλει λύση. Η αγορά των ακινήτων είναι απονεκρωμένη, οι τιμές τους ευρίσκονται στην χειρότερη δυνατή τους φάση και επομένως η ρευστοποίησή τους, πρακτικά σημαίνει «σκότωμα» έναντι πινακίου φακής.
Επί της ουσίας δηλαδή επιχειρείται από την επικίνδυνη δικομματική κυβέρνηση των Σαμαρά-Βενιζέλου, ένα απίστευτο πείραμα αλλοίωσης της δομής του μοντέλου της ελληνικής κοινωνίας. Που αναιρεί τον χαρακτήρα της μικρής ιδιοκτησίας στην ελληνική κοινωνία και την μεταλλάσσει βίαια σε άμορφο χώρο, εξαγοραζόμενης γης.
Εξ αυτού του λόγου υιοθετούνται μέτρα που συνθλίβουν τις τιμές των ακινήτων και θα συντελέσουν στην γενική εκποίησή τους. Και για αυτό τον λόγο ακόμα, ισοπεδώνονται οι μισθοί, κονιορτοποιούνται οι συντάξεις και υποχωρεί κάθε ίχνος του κοινωνικού κράτους, μαζί με το νομικό πλαίσιο προστασίας των εργαζομένων, που με τόσο αίμα κατακτήθηκαν από το λαϊκό κίνημα. Τέλος για αυτό εξαναγκάζουν σε επιχειρηματική ευθανασία τις όποιες λίγες εναπομείνασες μικρές και μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις. Για να καταστεί η πατρίδα μας νέα αποικία λαμπρών ευκαιριών για το παγκόσμιο κεφάλαιο, που τόσο αδημονεί για την ισοπεδωτική επέλαση του.
Η ελληνική κοινωνία οφείλει στο όνομα της τιμής, της εθνικής αξιοπρέπειας, της δημοκρατίας, αλλά και στο αίμα των χιλιάδων ελλήνων, που έπεσαν για να διατηρηθεί στο διηνεκές αυτός ο «τρόπος του σκέπτεσθαι και του αισθάνεσθαι που λέγεται ελληνιμός», να παλέψει με δημοκρατικό ήθος και να καταρρίψει την επικίνδυνη δικομματική κυβέρνηση των Σαμαρά-Βενιζέλου. Τα λόγια του εθνικού μας λυράρη εδώ Κωστή Παλαμά είναι πολύ εύγλωττα : «Κριτές θα μα μας δικάσουν οι αγέννητοι νεκροί» !!! Κανείς δεν έχει δικαίωμα να λείψει από αυτό το σάλπισμα της ιστορίας των ελλήνων.
*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι M.Sc Δ/χος Μηχανικός Ε.Μ.Π.
Use Facebook to Comment on this Post