Η ισοπέδωση της ελληνικής κοινωνίας απο την δικομματική Σαμαρά-Βενιζέλου

μετά τις γερμανικές εκλογές, η κ-α Μέρκελ θα δρομολογούσε την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, που με την σειρά του θα αναζωογονούσε την εθνική μας οικονομία, αλλά και τον παραπαίοντα πολιτικό βίο της δικομματικής. 

Πάραυτα ο Αντώνης Σαμαράς διαψεύσθη οικτρά και σ΄αυτό και πολύ σύντομα είδε το σκληρό και κυνικό πρόσωπο των δανειστών, που βεβαίως τον βλέπουν σαν ένα αναλώσιμο ασήμαντο πολιτικό πιόνι στα σχέδιά τους και όχι σαν κάτι με προοπτική. Όχι μόνο δεν κινήθηκαν στην αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους το ευρωιερατείο και οι δανειστές, αλλά η τρόικα ζητά και νέα πρόσθετα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα, που θα ισοπεδώσουν και ότι ακόμα έχει απομείνει στην απερειμωμένη χώρα. 

Ο πρόσφατα ψηφισθείς ενιαίος φόρος ακινήτων, οι μαζικοί πλειστηριασμοί που θα ξεκινήσουν άμεσα – για την πλειονότητα των πολιτών που δεν προστατεύονται απο τον νέο νόμο – αλλά και οι ομαδικές απολύσεις που επίσης πολύ σύντομα θα ξεκινήσουν με την αρωγή του κατάλληλου νομικού οπλοστασίου, θα δυναμιτίσουν τα θεμέλια της ελληνικής κοινωνίας και θα την οδηγήσουν στον κοινωνικό όλεθρο.

Προς αυτην εξάλλου την κατεύθυνση αρκετοί κυβερνητικοί βουλευτές προτάσσουν σθεναρά αντιρρήσεις στην φιλελεύθερες αδηφάγες ορέξεις του κ-ου Στουρνάρα, εξαναγκάζοντας την κυβέρνηση σε μια στοχειώδη έστω αντίσταση στα προτεινόμενα ολέθρια κοινωνικά μέτρα. Δρέποντας βεβαίως την αδιάφορη και κυνική αντιμετώπιση του τσάρου της οικονομίας μας, που ποσώς και ενδιαφέρεται για το δράμα της ελληνικής κοινωνίας, αλλά και την πολιτική αντίδραση των πολιτών κατά της κυβέρνησης. Άλλωστε ο κ-ος Στουρνάρας ανέλαβε το χαρτοφυλάκιό του όχι με την ψήφο του ελληνικού λαού, αλλά ως πιστός, υπάκουος και εθελόδουλος υπηρέτης των δανειστών, προκειμένου να εξυπηρετήσει τα άθλια κοινωνικά σχέδιά τους. Ήτοι την βίαια μετάλλαξη της Ελλάδας, σε μια κατεστραμμένη χώρα, έντασης εργασίας και πλήθους επενδυτικών ευκαιριών, για τα ξένα άθλια κερδοσκοπικά funds.

Δια χειλέων του αρμοδίου υπουργού εργασίας κ-ου Βρούτση, κατέστη σαφές, ότι ανοίγουν οι πύλες για τις μαζικές απολύσεις. Έαν κάτι τέτοιο συμβεί – όπως άλλωστε αναμένεται – θα δεχτεί ένα νέο συντριπτικό κάταγμα η ανάπηρη ελληνική οικονομία. Η ανεργία θα εκτιναχθεί στα ύψη με την απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας και οι εναπομείνασες λίγες θέσεις πλήρους απασχόλησης σήμερα, θα αντικατασταθούν με νέες μερικής εργασίας. Ένας νέος κύκλος ύφεσης και αποδόμησης του κοινωνικού μας ιστού θα ξεκινήσει και πάλι. 

Γιατί η πρώτη μεγάλη αντανάκλαση στην οικονομία, θα είναι η δραματική πτώση της ζήτησης και εξ αυτής, η ανατροφοδότηση της ύφεσης. Κλασικές έννοιες στην πολιτική οικονομία, που μόνον το κυβερνητικό επιτελείο στην Ελλάδα αγνοεί … Για το θέμα του φόρου ακινήτων έστω και μερικώς η κυβέρνηση, έκανε κάποιες διορθωτικές παρεμβάσεις, μετά τις ισχυρότατες αντιδράσεις των βουλευτών της – εξού και η ηχηρή -πονοκέφαλος ηρωική έξοδος του Βύρωνα Πολύδωρα – σχετικά με τον τρόπο κατανομής των βαρών στα αγροτικά και στα αστικά ακίνητα. Ωστόσο οι μεγάλες αντιδράσεις για την βίαιη αυτή φοροεπιδρομή στην κοινωνία παραμένουν, δοθέντος ότι ο συγκεκριμένος φόρος σε σύγκριση με το 2009 ανεβαίνει κατά 900 !!!

Η κυβέρνηση προσπαθεί να αντλήσει 2,9 δις ευρώ για να καλύψει τα υφιστάμενα χρηματοδοτικά της κενά, σε μια κοινωνία οικονομικά αφυδατωμένη, που έχει εξαντλήσει τα φοροδοτικά της όρια. Είναι προφανές ότι παίζει σε ένα σεισμογενές έδαφος, με διαμορφωμένα πολύ εύφλεκτα για κοινωνική ανάφλεξη υλικά, που ελλείψει πολιτικής φρόνησης δεν καταλαβαίνει. 

Επί της ουσίας επιχειρεί σταδιακή δήμευση της ελληνικής μικροϊδιοκτησίας και μεταβίβασή της με αδίστακτο ηθικά τρόπο, σε ξένα κερδοσκοπικά αγνώστους προλεύσεως κεφάλαια. Αγονεί όμως η κυβέρνηση μερικές πολύ σημαντικές παραμέτρους.

Τα δημόσια έσοδα μπορούν να έχουν διάρκεια και «συνέπεια» μόνο όταν αντλούνται απο λελογισμένη φορολόγηση εισοδημάτων και της εξ αυτών κατανάλωσης. Από τον παραγόμενο δηλαδή πλούτο, που οφείλεται σε μια υγιή και λειτουργούσα οικονομία. Συνεπώς η βάρβαρη φοροεπιδρομή στην ιδιωτική περιουσία με την υπερφορολόγηση-καταλήστευση, μόνον πρόσκαιρα μπορεί να καλύψει τα αβυσσαλέα κενά της τελούσας εν αποσυνθέσει οικονομίας μας. Λύση πραγματική και όχι επίπλαστη που θα μπορούσε να αιμοδοτήσει σοβαρά και με προοπτική τα δημόσια έσοδα, θα μπορούσε να εξευρεθεί μόνο μέσα από τον αναπτυξιακό αναπροσανατολισμό της εθνικής μας οικονομίας και με γενναίες δόσεις τόνωσης της ζήτησης, που σήμερα βρίσκεται στο κατώτατο όριό της. Αντίθετα η εφαρμοζόμενη οικονομική πολιτική του κ-ου Στουρνάρα, αποδιαρθρώνει την οικονομία και την οδηγεί σε βέβαιο θάνατο. 

Η ληστρική υπερφορολόγηση των εισοδημάτων, εν παραλλήλω με την άγρια φορολογία της ακίνητης περιουσίας, γιγαντώνει τις οφειλές των πολιτών προς το δημόσιο και τις τράπεζες και τους οδηγεί εν τοις πράγμασι σε στάση πληρωμών. Όμως σε μια οικονομία που αποδομείται, δεν μπορεί να προκύψουν υγιή δημόσια οικονομικά και πολύ περισσότερο με αντοχή στον χρόνο, που είναι το ζητούμενο για την καρκονοβατούσα εθνική μας οικονομία.

Όμως και αυτή η εκποίηση της ιδιωτικής περιουσίας, όσων πολιτών επιχειρούν μέσω της απέλπιδας αυτής προσπάθειας, να εξεύρουν λύση στις αβυσσαλέες οφειλές τους προς το δημόσιο, δεν τους προσφέρει εν τέλει λύση. Η αγορά των ακινήτων είναι απονεκρωμένη, οι τιμές τους ευρίσκονται στην χειρότερη δυνατή τους φάση και επομένως η ρευστοποίησή τους, πρακτικά σημαίνει «σκότωμα» έναντι πινακίου φακής. 

Συναθροιστικά αν σ΄αυτή την ζοφερή εικόνα, προστεθεί και η βιομηχανία πλειστηριασμών που αξιώνει η τρόικα, τότε θα προκύψει ένα πελώριο κύμα αστέγων, που θα μετατρέψει την ελληνική κοινωνία σε Μπαγκλαντές, ενώ η ελληνική γης, τα ακίνητα των ελλήνων πολιτών, θα εξαγοραστούν από τα καραδοκούντα κοράκια-ξένα funds, για ένα κομμάτι ψωμί !!!

Επί της ουσίας δηλαδή επιχειρείται από την επικίνδυνη δικομματική κυβέρνηση των Σαμαρά-Βενιζέλου, ένα απίστευτο πείραμα αλλοίωσης της δομής του μοντέλου της ελληνικής κοινωνίας. Που αναιρεί τον χαρακτήρα της μικρής ιδιοκτησίας στην ελληνική κοινωνία και την μεταλλάσσει βίαια σε άμορφο χώρο, εξαγοραζόμενης γης. 

Η κυβέρνηση προ της δίψας της να ικανοποιήσει τα εξουσιολάγνα ένστικτά της, υιοθετεί τυφλά όλα τα χυδαία ανθελληνικά προτεινόμενα μέτρα της τρόικας. Η τελευταία όμως λειτουργεί βάσει οργανωμένου σχεδίου και όχι βεβαίως τυχαία. Σαφής πρόθεσή της όπως τονίσαμε και στην αρχή του άρθρου, είναι βίαια να αλλοτριώσει την δομή και τον χαρακτήρα της ελληνικής κοινωνίας και να την καταστήσει πεδίο μεγάλων ευκαιριών, για τα αδηφάγα και αδίστακτα ξένα ευρωπαϊκά κεφάλαια.

Εξ αυτού του λόγου υιοθετούνται μέτρα που συνθλίβουν τις τιμές των ακινήτων και θα συντελέσουν στην γενική εκποίησή τους. Και για αυτό τον λόγο ακόμα, ισοπεδώνονται οι μισθοί, κονιορτοποιούνται οι συντάξεις και υποχωρεί κάθε ίχνος του κοινωνικού κράτους, μαζί με το νομικό πλαίσιο προστασίας των εργαζομένων, που με τόσο αίμα κατακτήθηκαν από το λαϊκό κίνημα. Τέλος για αυτό εξαναγκάζουν σε επιχειρηματική ευθανασία τις όποιες λίγες εναπομείνασες μικρές και μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις. Για να καταστεί η πατρίδα μας νέα αποικία λαμπρών ευκαιριών για το παγκόσμιο κεφάλαιο, που τόσο αδημονεί για την ισοπεδωτική επέλαση του.

Η ελληνική κοινωνία οφείλει στο όνομα της τιμής, της εθνικής αξιοπρέπειας, της δημοκρατίας, αλλά και στο αίμα των χιλιάδων ελλήνων, που έπεσαν για να διατηρηθεί στο διηνεκές αυτός ο «τρόπος του σκέπτεσθαι και του αισθάνεσθαι που λέγεται ελληνιμός», να παλέψει με δημοκρατικό ήθος και να καταρρίψει την επικίνδυνη δικομματική κυβέρνηση των Σαμαρά-Βενιζέλου. Τα λόγια του εθνικού μας λυράρη εδώ Κωστή Παλαμά είναι πολύ εύγλωττα : «Κριτές θα μα μας δικάσουν οι αγέννητοι νεκροί» !!! Κανείς δεν έχει δικαίωμα να λείψει από αυτό το σάλπισμα της ιστορίας των ελλήνων.

*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι M.Sc Δ/χος Μηχανικός Ε.Μ.Π.