Σε ιστολόγιο (*) δημοσιεύονται ηλεκτρονικές διευθύνσεις άρθρων ή video με περιστατικά ανάνηψης ανθρώπων που αρχικά
θεωρήθηκαν νεκροί ή κλινικά νεκροί, στη συνέχεια όμως η διάγνωση ανατράπηκε ριζικά και τώρα ζουν. Το θέμα, όπως συμπληρώνει το ιστολόγιο, είναι λεπτό και δεν είναι ευχάριστο να αναφέρεται κανείς σε αυτό, είναι όμως αναγκαίο, γιατί συναρτάται άμεσα με το γεγονός ότι κάποιοι γιατροί αποφασίζουν χρησιμοποιώντας τα κριτήρια, που έχει θέσει η Επιστήμη τους, για να χαρακτηρίσουν κάποιον κλινικά νεκρό, άρα κατάλληλο για αφαίρεση οργάνων προς μεταμόσχευση. Παράλληλα όμως, γράφουμε εμείς, αντιεπιστημονικό και άρα δικαιολογημένα εξοργιστικό, είναι το γεγονός ότι τα κριτήρια αυτά είναι εντελώς αυθαίρετα, όπως υποστηρίζει μεγάλο μέρος ιατρών. Δυστυχώς, οι φωνές τους δεν ακούγονται, ακούγονται μόνο όσοι έχουν αυξημένη την ακοή. Από τους ψιθύρους αυτών το κοινό έχει αρχίσει να υποψιάζεται ότι κάτι δεν πάει καλά.
Μια τέτοια φωνή, ή μάλλον ψίθυρος, ήταν και το σχόλιο που, περίεργα, δεν δημοσιεύθηκε στην ενημερωτική ιστοσελίδα, η οποία με άρθρα ή με βίντεο υποδείκνυε περιστατικά ανάνηψης των χαρακτηρισθέντων ασθενών ως “εγκεφαλικά νεκρών” και στη συνέχεια έγιναν καλά. Το σχόλιο παρείχε τις ακόλουθες διευκρινίσεις :
Χρήσιμα τα ενημερωτικά links που παραθέτεται. Ωστόσο, παράλειψη είναι από ιατρικής άποψης να μην αναφέρεται στο εισαγωγικό σας σημείωμα τούτο. Ότι δεν γνωρίζουμε πόσοι από αυτούς, τους οποίους χαρακτηρίζουν οι γιατροί – δυστυχώς εν επιστήμη συνάδελφοι – εγκεφαλικά ή κλινικά νεκρούς, είναι όντως νεκροί. Οδηγούνται ταχύτατα προς αφαίρεση των οργάνων είτε με το νόμο της εικαζόμενης συναίνεσης, είτε από την παραπλανητική και ψευδή ενημέρωση των αρμοδίων οργάνων προς τους συγγενείς.
Η διάγνωση μιας νόσου, και εδώ έχουμε το πρωτοφανές παράδοξο της διάγνωση του θανάτου, έχουμε δηλαδή τη νόσο που λέγεται θάνατος – ανήκουστα πράγματα για επιστήμονες -, η διάγνωση μιας νόσου, συνεχίζω, απαιτεί την επιβεβαίωσή της. Και η επιβεβαίωση γίνεται όχι μόνο με τα κλινικά και εργαστηριακά ευρήματα, γίνεται και με την παρέλευση χρόνου. Χρόνος όμως δεν δίνεται όταν η ιατρική ομάδα αποφανθεί ότι ο ασθενής είναι κλινικά (εγκεφαλικά) νεκρός. Για να επιβεβαιωθεί η διάγνωση αυτή χρειάζονται το λιγότερο 15 ημέρες, και αν η ομάδα των γιατρών κληθεί να αναβάλει την εξόρυξη των οργάνων για 15 ημέρες, τα όργανα θα είναι άχρηστα.
Οι αναφερόμενες λοιπόν περιπτώσεις κλινικά νεκρών που αποκαταστάθηκε η υγεία τους, ήταν οι τυχεροί εκείνοι, όπου η βλάβη ήταν περιορισμένη και τα σημάδια (σημεία στην ιατρική ορολογία) του εγκεφαλικού θανάτου υφέθηκαν (υποχώρησαν). Αυτή η εξήγηση υπάρχει και δείχνει πόσο αδίστακτοι και παραβάτες του ιατρικού όρκου είναι όλοι αυτοί, που μας διαβεβαιώνουν ότι άπαξ και τεθεί η διάγνωση του εγκ. θανάτου, δεν υπάρχει περίπτωση να ανανήψει (αποκατασταθεί η υγεία) ο ασθενής. Τούτο όμως ισχύει μόνο όταν έχουμε βαρύτατο εγκεφαλικό τραυματισμό με έκχυση της εγκεφαλικής ουσίας ή τραυματισμό του εγκεφάλου από σφαίρα. Αυτές οι περιπτώσεις δεν χρειάζεται να μπουν στις μονάδες εντατικής, αποκατάσταση του διαλυμένου εγκεφάλου πώς να γίνει; Ο μόνος λόγος εισαγωγής στις Μονάδες είναι η αφαίρεση των οργάνων.http://kyprianoscy.blogspot.gr