Του Μιχάλη Τζανάκη
Η «κλεψύδρα» της χώρας τελειώνει, λεβέντες!!! Η κοινωνική αφασία αποτυπώνεται πλέον στον τρόπο που αποδέχεται το κοινωνικό σύνολο το σαδισμό της αποδόμησης, όχι της κοινωνίας, αλλά της ίδιας της ζωής…
Η λύση δεν είναι ούτε η μετανάστευση, ούτε οι αυτοκτονίες, ούτε οι ψυχοθεραπείες, ούτε η αποδοχή των αισιόδοξων προβλέψεων του κάθε ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟΥ υπουργίσκου τύπου Στουρνάρα- ούτε το μοιρολόι για τι είχαμε και το χάσαμε.
«Η Λευτεριά δεν είναι πέσε πίτα να σε φάω», έλεγε ένας μεγάλος Κρητικός που έγραφε για «Αδερφοφάδες» και «ξανασταύρωνε το Χριστό».
Που είναι τούτη την ώρα η διανόηση της χώρας; Που κρύβονται οι χιλιάδες ακαδημαϊκοί, ρασοφόροι, λογοτέχνες, καλλιτέχνες, δικαστές; Τι περιμένουν αλήθεια;
Ο κόσμος βρίζει, ζητά το δίκιο του, θέλει κάποιον να πει στον κάθε Πάγκαλο, τον κάθε Άδωνι ένα μεγαλόπρεπο «ΣΚΑΣΤΕ, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!». Βαρεθήκαμε να βλέπουμε το Ράμφο να εξαίρει την «καρτερικότητα των Ελλήνων» και να θαυμάζει « την ωριμότητα του λαού να υποβάλλεται αγόγγυστα στις θυσίες».
Βγείτε απ’ το καβούκι σας κύριοι του πνεύματος και της διανόησης. Οι βιβλιοθήκες σας αράχνιασαν από θεωρίες και σε λίγο θα ξεπουλάτε τις διατριβές σας για να πληρώσετε το ρεύμα. Σας ξεφτιλίζουν, σας ισοπεδώνουν, σας απαξιώνουν και σεις στέλνετε βιογραφικά στην «εσπερία».
Τι λέτε στους φοιτητές σας κύριοι Ακαδημαϊκοί; Τι κήρυγμα κάνετε στο ποίμνιο σας σεβάσμιοι ρασοφόροι; Τι είδους αισθητική υπερασπίζετε κύριοι καλλιτέχνες;
Ξυπνάτε, διανοούμενοι, πνευματικοί άνθρωποι ή όπως αλλιώς σας λένε.
«Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα».