Κώστα Δημ.Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου- Σχολιογράφου))
Στις Δημοκρατίες (υποτίθεται πως) ο λαός είναι κυρίαρχος και εκπροσωπείται από τους εκλεγμένους, αντιπροσώπους του, οι οποίοι…
κυβερνούν /δρούν για λογαριασμό του. Και, φυσικά, του δίνουν αναφορά, ενημέρωση, λογαριασμό. Δεν ενεργούν πίσω από την πλάτη του. Γνωστά πράγματα και δεδομένα (….μόνο όμως για πραγματικές Δημοκρατίες και όχι τις τραβεστί, τύπου Κ.Δ.Π Πολιτεύματος που βιώνουμε). Οι τυπικοί αντιδημοκρατικοί τύποι, οι κρατούντες τα ηνία της εξουσίας (με άκρατη υποκρισία και ακράτεια Δημοκρατικότητας) αγνοούν συστηματικά τους πολίτες. Αυθαιρετούν. Δεν θέλουν ούτε να ακούσουν για Δ η μ ο ψ η φ ί σ μ α τ α. Όταν όμως στριμωχθούν (ή εκτελούν εντολές πατρώνων τους ) τότε τα θυμούνται και τα προτείνουν. Πληροφορηθήκατε ασφαλώς όσα συγκινητικά έγιναν, τότε που αναγκάστηκε ακόμη και η «σιδηρά φράου» να δακρύσει. Χαρήκατε ασφαλώς με τη λεβεντιά του τότε Πρωθυπουργού, ο οποίος – χωρίς να ερωτήσει τους Έλληνες, ως όφειλε – ενέταξε / έσπρωξε τη χώρα στο λάκκο των λεόντων του Δ.Ν.Τ, της Τρόικας. Όπως και ότι (κατόπιν εορτής) ζητούσε …. Δημοψήφισμα (!…). (Σ.Σ προφανώς – εκτός της εκτέλεσης των υπερατλαντικών εντολών διαλύσεως της Ε.Ε –και, για να αποκτήσει ακλόνητο άλλοθι). Δεν θα σχολιάσω βέβαια την αθλιότητα των ΜΜΕκπτωσης, των ενδιαφερόμενων κομμάτων, των διαφθοροδιαπλεκόμενων, που έκριναν σκόπιμο να δημοσιοποιήσουν προεκλογικά, όσα έγιναν τότε. «Παλιά μου τέχνη κόσκινο».
Υ.Γ Αξίζουν ασφαλώς την εκτίμησή μας. Επιβάλλεται η διαχρονική εκλογική επιβράβευσή τους! …..