Όπως διαβάζω εδώ η Τουρκία τρέχει με χίλια προς την ανάπτυξη, ενώ εδώ βαλτώνουμε…
Κατορθώσαμε από αδράνεια και αδιαφορία και εγώ δεν ξέρω τι άλλο, να καταβαραθρώσουμε έναν εξαγωγικό κλάδο – παγκόσμιο πρωταθλητή, τις ιχθυοκαλλιέργειες. Οι ελληνικές επιχειρήσεις βρίσκονται στο χείλος της χρεωκοπίας, έρμαια των τραπεζών, αν και έχουν αναλάβει σημαντικές πρωτοβουλίες για την αναγσυγκρότηση του κλάδου, όπως διαβάζω, και η ελληνική παραγωγή λαβρακίου υποχωρεί με την κρίση από το 2010 και έπειτα, ενώ η τουρκική αυξάνεται με διψήφιο ρυθμό. Και αναρωτιέμαι κύριοι της κυβέρνησης, και τώρα τι, προς τι η κωλυσιεργία, για ποιο λόγο ακόμα και τώρα που προσπαθείτε να εκκινήσετε την ελληνική οικονομία, μία από τις πιο δυνατές μηχανές της, ο κλάδος της ιχθυκαλλιέργειας, παραμένει σβηστή; Ελέω τραπεζών; Αναρωτιέμαι δεν πρέπει επιτέλους να γυρίσει κάποιος το κλειδί στη μίζα, να πατήσει γκάζι, να ταραχθούν τα ύδατα, μπας και δούμε καμιά άσπρη μέρα;
Λεύκη
Use Facebook to Comment on this Post