Στα σκαριά ο Παν-Ευρωπαϊκός στρατός

Εδώ και μερικά χρόνια υπάρχει μια κινητικότητα στο θέμα, ειδικότερα στο πως η Ε.Ε. θα μπορεί να έχει μια αυτόνομη στρατιωτική δύναμη που θα λειτουργεί βάση του κοινού συμφέροντος των χωρών μελών , όταν και εφόσον χρειαστεί. Όμως κάπου εδώ αρχίζουν και τα προβλήματα καθώς η Ένωση έχει πάψει από καιρό να είναι ένωση.

π.χ. Είναι γνωστό πως η πολιτική της .Ε.Ε έχει πλέον ταυτιστεί με την εθνική πολιτική της Γερμανίας κάτι που ουσιαστικά αφήνει πολλά ερωτηματικά και διλήμματα στο γιατί οι χώρες θα πρέπει να διαθέσουν τις δυνάμεις τους σε ένα όργανο που περιγράφεται στο αγγλικό άρθρο και θα είναι διαχειρίσιμο από τις Βρυξέλλες πολιτικά.

Επίσης τι θα γίνει αν τα συμφέροντα δύο χωρών μελών έρθουν σε ανοιχτή κόντρα;… δεν είναι άλλωστε πάνω από μήνας όπου η Ισπανία και η Βρετανία είχαν μια κόντρα στο θέμα του Γιβραλτάρ. Πως θα ήταν διαχειρίσιμο αυτό αν δεν είχε λυθεί πολιτικά; Ειδικά σε μια ένωση όπου οι περισσότερες χώρες έχουν πάνω κάτω ίδιες δυνάμεις και δεν υπάρχει ισχυρή διαιτησία όπως είναι αυτή των ΗΠΑ εντός του ΝΑΤΟ.

Με προφανείς αιτίες τα παραπάνω (φυσικά όχι μόνο αυτά), η Γαλλία και η Βρετανία προ εβδομάδων συνέταξαν στρατιωτικό σύμφωνο εκπαίδευσης που δείχνει μια εν γένει διαφωνία παραχώρησης εθνικής κυριαρχίας και δυνάμεων στην Γερμανία που εμφανώς πλέον έχει αποδειχτεί ο,τι κινείται σε πολιτικο-οικονομικό Ράιχ. Κάτι που έχει ήδη δημιουργήσει και σφοδρές αντιδράσεις.

Θα έχει ενδιαφέρον σίγουρα να δούμε πως θα εξελιχθεί η όλη κατάσταση , ειδικά με ένα πλανήτη σε ανάστατη κατάσταση, εφάμιλλη αυτής που υπήρχε μόνο προ πολέμων. Πόλεμος Πατήρ Πάντων έλεγε ο Ηράκλειτος.. .. θα προσθέσω εδώ και τις φράσεις του Π.Κονδύλη, πως πρώτα έρχεται η απώλεια κοινωνικών αξιών, μετά η οικονομική κρίση .. και στο τέλος η πολεμική αντιπαράθεση. Άλλωστε έτσι δημιουργήθηκαν δυστυχώς και τα σημερινά σύνορα.. οχι με οικονομίες και λογιστές.

geopolitics.com.gr