Του Θανάση Νικολαΐδη
ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ τη Δικαιοσύνη, ωστόσο, το «κατά πλειοψηφία», μας αφήνει περιθώρια για κάποια κρίση και κριτική. Κοινωνική και μη δικαστική. Για τον κ. Κοντομηνά που…
ΧΩΡΙΣ εγγυήσεις για τη δανειοδότηση του, αλλά με εγγύηση μαμούθ μη το σκάσει με ιδιωτικό (του) αεροπλάνο. Και τι που θα χαθούν οι εγγυήσεις; «Ήταν συνεπής στο παρελθόν…». Επιχείρημα μαχητό, μιας «και ο Χριστόδουλος ήταν (πριν το σκάσει)», προσθέτουμε.
ΔΕΝ τον «έψαξαν» έγκαιρα πού τα βρήκε, πώς τα αυγάτισε, προς τι έφτιαξε τον ΑΛΦΑ μιμούμενος άλλους μεγιστάνες με κανάλια κρυφών εκβιασμών και φανερών…δημόσιων έργων.
ΔΕΝ προφυλακίζεται, λοιπόν, μη μείνουν χωρίς αφεντικό οι επιχειρήσεις του και χωρίς αφέντη οι εργαζόμενοι στις «φυτείες» του. Για ΄μας, μη λιγοστέψουν τα κέρδη, η δύναμη και η ισχύς του στην Ελλάδα της διαπλοκής. Με τον κ. Προβόπουλο να τον «αθωώνει» (κρυφά, το ’11) για διψήφιο (σε εκατομμύρια) δάνειό του. Το διαβάσαμε και μακάρι να μην είναι αλήθεια.
ΔΕΝ μας ζημίωσε ομαδικά ο κλεφταράκος που τον φυλακίζεις (και καλά κάνεις) ή το τελευταίο πρεζόνι. Τα (θαλασσο)δάνεια των Φιλιππίδηδων μας έβλαψαν ΟΛΟΥΣ και προετοίμασαν την Ελλάδα των συσσιτίων και των απαγχονισμένων. Προς τι, λοιπόν, η πολύωρη συνεδρίαση περί την προφυλάκιση ή μη του κυρίου με τις όψιμες εγγυήσεις «την ανάγκην φιλοτιμίαν ποιούμενος» τώρα που γυρίζει, με την προοπτική του κελιού;
ΤΟ μόνο λεπτό και σεβαστό είναι η υγεία του κ. Κοντομηνά. Από’ κει και πέρα, είναι ελαφρώς εξοργιστικό που τον φυλάνε δυο δικοί του φρουροί, ενθαρρυντικό που νοσηλεύεται φρουρούμενος και…γελοίο που τον επισκέφθηκαν (με το αζημίωτο) «προσωπικότητες» τύπου Λαζόπουλου και Μενεγάκη.
ΘΑ το ξαναπούμε πως η Δικαιοσύνη υπαγορεύει το σωστό και επιβάλλει το πρακτέο. Εμπιστευόμαστε τους δικαστές, δεν εμπιστευόμαστε τον (κάθε) κ. Κοντομηνά. Για τις «δραστηριότητες» του σε περιβάλλον ελευθερίας και αφοβησιάς.
ΚΑΤΙ «κινείται» και σοβαρεύτηκαν οι παλιοί, οι τωρινοί και οι επόμενοι. Μέτρα τους «κάποιους» σε κελιά (και στο…Μάλτεπε), τα εκατομμύρια των εγγυήσεων και τον…σφυγμό τους. Δες το πανελλήνιο που χαμογελάει, μιας και «έστι δίκης οφθαλμός».
