Του Θανάση Νικολαΐδη
ΑΥΤΟΙ βλέπουν το μέλλον τους στα κόμματα και…
ονειρεύονται καριέρες. Με τη «δόξα» των προνομίων
τους και τη σιγουρεμένη τσέπη. Είναι οι πολιτικοί
της «καριέρας», με τους φανατικούς ξοπίσω τους. Για
ρουσφέτι και ρουσφετάκι τους οι πιστοί, για τα
ψηφαλάκια τους οι πρώτοι, κι όλοι μαζί να «δικαιώνουν
τον αγώνα». Κανένας τους δεν ένιωσε την ανάγκη να σκύψει στην Ελλάδα
που χάνεται. Αρχηγοί και κομματάρχες, οπαδοί και κόμματα. Εκεί που
λέγαμε πως οι κομματικοί διορισμοί είναι του παρελθόντος και στο παρόν
και το αύριο μετράει η φιλαλήθεια, το θάρρος και η αντικειμενικότητα.
ΖΗΣΑΜΕ περιόδους «τραγικές» από άποψη φαρμακευτικής
δαπάνης. Πολίτες-πελάτες, Ταμεία και Κράτος. Στο πάρτι
συνδαιτυμόνες «γλεντζέδες» σιναφιών, μπροστάρηδες (και) φαρμακοποιοί.
Με τα (απίθανα) ποσοστά κέρδους όλοι τους, ανάμεσά τους έντιμοι και
επαγγελματίες, με κάποιους να εκθέτουν τον κλάδο τους με βρωμιές που
ακόμα βγαίνουν στη φόρα.
ΔΕΝ έχουμε κάτι με τον κ. Θ. Αμπατζόγλου-αυτός έχει. Με την αλήθεια
που δεν μας είπε ολόκληρη και για την αντικειμενικότητα με την οποία
δεν ήταν προικισμένος…πλουσιοπάροχα. «Δεν είδε και δεν άκουσε» ο
Πρόεδρος του ΠΦΣ (Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου), δεν…ήξερε
για κυκλώματα και κάποιους βρωμιάρηδες φαρμακοποιούς συναδέλφους
του, γι αυτό και η σπάθα του δεν έβγαζε…σπίθες.
ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΙΚΌΣ και…βελούδινος για τους συναδέλφους του
(φαρμακοποιούς) κι εμείς τον περιμέναμε καταπέλτη. Φιλαλήθη
και ειλικρινή, ευθύ και τολμηρό. Του μιλούσαν για κυκλώματα και
καμώνονταν τον ανήξερο, του κατήγγειλαν συμπεριφορές «λειτουργών» της
Υγείας» και ουδέν έπραττε, άκουγε ό,τι ακούγαμε κι «έπεφτε (και αυτός)
απ’ τα σύννεφα», ζητώντας (από άλλους!) στοιχεία και αποδείξεις. Ένας
πρόεδρος, λοιπόν, εξόχως επαγγελματίας και κομματισμένος, μια θητεία
χωρίς ίχνος αντικειμενικότητας και δεν μας έπεισε πως θα’ ναι καλύτερος
του κ. Κικίλια στο καινούριο, δοτό του αξίωμα.
ΚΡΑΤΗΣΕ τις ισορροπίες του, «τίμησε» το σινάφι του κι ας ακουμπούσε
το φάρμακο σε χέρια (και) αδίσταχτων διακινητών. Κράτησε τις
αποστάσεις του, κράτησε και το πόστο του στην αλυσίδα αξιωμάτων του (τ.
Πρόεδρος ΙΚΑ, σύμβουλος ΕΟΦ, ΤΣΑΥ κλπ).
ΤΟΝ κομματικό και με προσαρμοσμένη τη λογική, το λόγο και τη στάση
του στο εκάστοτε πόστο του κ. Αμπατζόγλου επέλεξε ο κ. Σαμαράς
(δια του Υπουργού του), για διοικητή του ΟΑΕΔ κι είναι λάθος του
(αντικειμενικό). Αντί να σβήσει οριστικά τον κομματισμό απ’ το πίσω του
μυαλού του. Τώρα που η Ελλάδα μας χρειάζεται όλους, αντικειμενικούς
και ακομμάτιστους.
Use Facebook to Comment on this Post