«Ο Νίκος Μπελογιάννης δίδαξε όχι μόνο με τον θάνατό του, αλλά και με την ζωή του, ότι κρινόμαστε κάθε μέρα» υπογράμμισε η γγ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα σε αποψινή εκδήλωση της Κομματικής Οργάνωσης Αττικής, στη Νίκαια για τα…
Η γγ της ΚΕ του ΚΚΕ εξήρε την πολύπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας του Νίκου Μπελογιάννη, υπενθύμισε ότι έγραψε μελέτη με κάφτρες σπίρτων όντας κρατούμενος στα κελιά της Ασφάλειας και τόνισε ότι «συνδύαζε το όπλο με την πένα».
«Σήμερα έχουμε πολύ περισσότερες δυνατότητες, απ’ ότι τότε, σήμερα απαιτείται γνώση και εμπειρία δράσης, και δεν μπορούμε να απαντάμε μόνο με συνθήματα και τσιτάτα, ούτε με σκέτα ‘όχι’ και ‘κατά’, αλλά πρέπει να πείσουμε για την διέξοδο και για τον άλλο δρόμο, πρέπει να πλήττουμε τον ταξικό αντίπαλο σε όλα τα μέτωπα και να μην ξεχνάμε ότι ο πολύπλευρος κομμουνιστής είναι η αναγκαιότητα των καιρών μας» είπε η κ. Παπαρήγα.
Η κ. Παπαρήγα στην ομιλία της έκανε μια ιστορική αναδρομή αντιμετώπισης του ΚΚΕ από την αστική τάξη από την δεκαετία του ’50 ως σήμερα, τονίζοντας ότι ένα τμήμα της προέκρινε την άγρια καταστολή, ενώ ένα άλλο την τακτική του «καρότου» πιστεύοντας ότι αυτό θα οδηγήσει το ΚΚΕ στο να υποστείλει την επαναστατική σημαία και να εγκαταλείψει τον προλεταριακό διεθνισμό.
«Και σήμερα μας κατηγορούν για διάφορα» είπε η κ. Παπαρήγα επισημαίνοντας ότι εκείνο που «μετράει είναι η στάση ανάμεσα στην μεταρρύθμιση ή την επανάσταση, η στάση απέναντι τα μονοπώλια και το αστικό πολιτικό σύστημα».
Αναφερόμενη στις σημερινές εξελίξεις, η γγ της ΚΕ του ΚΚΕ, στάθηκε στα όσα συμβαίνουν στην Κύπρο, λέγοντας ότι οι εξελίξεις οδήγησαν στο να σκορπιστούν σαν τραπουλόχαρτα οι αυταπάτες για τα περί ευημερίας μέσα στην ΕΕ.
«Κανένα κόμμα, ανεξάρτητα από τις προθέσεις του, δεν μπορεί να διαχειριστεί την καπιταλιστική κρίση προς όφελος του λαού» είπε η κ. Παπαρήγα, τονίζοντας ότι «η κρίση δεν μπορούσε να αποφευχθεί, ενώ η Κύπρος είναι στο Μνημόνιο από το 2011».
«Το ‘όχι’ της Κυπριακής Βουλής δεν είχε καθαρό περιεχόμενο, γιατί αυτό συνδέεται με ριζική αλλαγή πλεύσης» είπε η κ. Παπαρήγα, επικρίνοντας ταυτόχρονα τόσο τον πρωθυπουργό Α. Σαμαρά όσο και τον πρόεδρο της Κύπρου, Ν. Αναστασιάδη για προσαρμογή στις επιταγές της ΕΕ, αλλά και τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί σπέρνει αυταπάτες στον λαό περί διαπραγμάτευσης.
Η λαϊκή γραμμή συσπείρωσης και πάλης δεν μπορεί να σταθεί «επιδερμικά και ηθικολογικά» μόνο σε πρόσωπα, ακόμα και σε κόμματα, αλλά πρέπει να υπολογίσει ποια ταξικά συμφέροντα συγκρούονται, ενώ η γραμμή συσπείρωσης, αντιπαράθεσης και ρήξης πρέπει να είναι η αντιμονοπωλιακή-αντικαπιταλιστική και να βασίζεται στην Λαϊκή Συμμαχία.
«Η Λαϊκή Συμμαχία πρέπει να έχει στόχο την αλλαγή τάξης στην εξουσία, το ΚΚΕ θα συμμετέχει στην συμμαχία μέσω των μελών του και δεν θα ζητήσει από αυτήν να υιοθετήσει το πρόγραμμά του» είπε η κ. Παπαρήγα τονίζοντας ότι η έξοδος από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, η κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και η ανατροπή της εξουσίας του, και η μονομερής διαγραφή του χρέους, είναι ριζοσπαστικές θέσεις που όμως δεν ταυτίζονται με το Πρόγραμμα του ΚΚΕ.
«Αν η Λαϊκή Συμμαχία δεν έχει προοπτική εξουσίας, θα είναι ένα κίνημα διαμαρτυρίας» είπε η κ. Παπαρήγα τονίζοντας ότι ο λαός πρέπει να ξεφύγει από την επιχειρούμενη επιχείρηση αναμόρφωσης του πολιτικού συστήματος με δύο πυλώνες, τον φιλελεύθερο/σοσιαλδημοκρατικό με πυρήνες την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και τον σοσιαλδημοκρατικό/οπορτουνιστικό με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ.
«Αν χρειαστεί το σύστημα θα στηρίξει και τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά η απογοήτευση από μια κυβέρνηση της ‘αριστεράς’ θα σημάνει βαθιά ουσιαστική οπισθοδρόμηση και τότε η αστική τάξη θα αντεπιτεθεί με όλα της τα όπλα» είπε η κ. Παπαρήγα.
«Βαδίζοντας προς το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ, να θυμόμαστε την ηρωική πορεία του κόμματος, να θυμόμαστε ότι δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να κάνουμε μισό πόντο πίσω» είπε η κ. Παπαρήγα καλώντας τους κομμουνιστές να μην υποκύψουν στην ενορχηστρωμένη επίθεση ενάντια στο ΚΚΕ ώστε αυτό να βάλει «νερό στο κρασί του». «Είναι άλλο πράγμα η ικανότητα προσαρμογής στις απότομες στροφές του κινήματος, όταν αυτό μπορεί να βγει μπροστά, είναι άλλο πράγμα η ικανότητα προσαρμογής στις συνθήκες, αλλά η προσαρμογή αυτή πρέπει να είναι επαναστατική-κομμουνιστική και σε μη επαναστατικές συνθήκες όπως σήμερα» κατέληξε η κ. Παπαρήγα.
