9 Ιανουαρίου 2012… Ο τότε υπουργός Οικονομικών και αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, Ευάγγελος Βενιζέλος, δηλώνει με αφορμή τη σύλληψη του Χρήστου Παπαχατζή (υπαλλήλου του ΣΔΟΕ που εμπλεκόταν στην υπόθεση Καραμπέρη), ότι πρόκειται για «αυτοκάθαρση του ΣΔΟΕ με μεγάλη σημασία».
1η Φεβρουαρίου 2012… H δημοσιογραφική έρευνα της zougla.gr αρχίζει να αποδεικνύει ότι η «υπόθεση Παπαχατζή» είναι απλά μια…
παρανυχίδα. Μια μικρή πληγή της άρρωστης φορολογικής διοίκησης που καλείται να λύσει το ακανθώδες ζήτημα της φοροδιαφυγής στη χώρα μας.
Αφορμή της έρευνας στάθηκαν οι αναφορές και καταγγελίες του νούμερο ένα οφειλέτη του Δημοσίου, Νίκου Κασιμάτη. Το περιεχόμενο τους, το οποίο βρίσκεται στη διάθεση των Αρχών από τον Ιούνιο του 2010 και δημοσιεύθηκε μέσω της zougla.gr, δημιούργησε θόρυβο και προκάλεσε εισαγγελικές διώξεις.
19 Φεβρουαρίου 2013… Η καταδικασμένη σε 40 χρόνια κάθειρξη εφοριακός Αντωνία Καρακουλάκη δίνει το παρών στο Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης, προκειμένου να υποστηρίξει την αίτηση αναστολής εκτέλεσης ποινής που έχει καταθέσει. Στο πλευρό της –ως συνήγορος υπεράσπισης- παρίσταται ο πρόεδρος της Προανακριτικής Επιτροπής για τη λίστα Λαγκάρντ, κ. Χρήστος Μαρκογιαννάκης.
Ο ίδιος δικαιολογεί την στάση του λέγοντας ότι «δεν υπερασπίζεται πράξεις αλλά πρόσωπα».
Της προσοχής του κ. Μαρκογιαννάκη ίσως διαλάθει το γεγονός ότι η κυρία Καρακουλάκη παλαιότερα υπηρέτησε στην ίδια Οικονομική Υπηρεσία (ΔΟΥ ΦΑΕ Θεσσαλονίκης), με τις επίσης καταδικασμένες για απιστία εις βάρος του Δημοσίου κυρίες Στογιάννου και Γεωργιάδου, τα ονόματα των οποίων μάλιστα, φιγουράρουν στη λίστα Λαγκάρντ.
Η μεν πρώτη έχει καταδικαστεί σε 22 χρόνια κάθειρξη, ενώ η δεύτερη έχει καταδικαστεί σε συνολική ποινή κάθειρξης 100 ετών και πλέον «φιλοξενείται» στις φυλακές Διαβατών. Μάλιστα, η τελευταία σε ένα από τα υπομνήματά της προς τις δικαστικές Αρχές, που είχε δημοσιεύσει η zougla.gr, ξεδίπλωνε τον τρόπο με τον οποίο δρούσε το κύκλωμα.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή…
Η κομπίνα του Φ.Π.Α.
Στο επίκεντρο των αποκαλύψεων των αναφορών του Κασιμάτη βρίσκονταν το «κόλπο» που είχε στηθεί και αφορούσε την παράνομη επιστροφή Φ.Π.Α. σε εταιρείες φαντάσματα, οι οποίες, κάθε μήνα, εισέπρατταν δυσθεώρητα ποσά.
Το «colpo grosso» απαιτούσε απόλυτη εμπιστοσύνη και συνεργασία των υπευθύνων της ΔΟΥ με άτομο της απολύτου εμπιστοσύνης τους, συνήθως λογιστή, ή με τον υπεύθυνο κάθε κυκλώματος, ο οποίος ήταν ήδη δοκιμασμένος και φερέγγυος.
Ο εικονικός έλεγχος
Όταν ένας επιχειρηματίας ή επιχείρηση αιτείτο επιστροφή Φ.Π.Α. «για εξαγωγές που δήθεν πραγματοποίησε», έπρεπε να καταθέσει αίτηση προς την αρμόδια ΔΟΥ, προσκομίζοντας συγχρόνως και τα απαραίτητα δικαιολογητικά.
Η αίτηση θα έπρεπε να πρωτοκολληθεί, να γραφτεί στο μητρώο των επιχειρήσεων που δικαιούνταν Φ.Π.Α. και να ανοίξει καρτέλα. Στη συνέχεια ο φάκελος θα έπρεπε να παραδοθεί στον προϊστάμενο του γραφείου Φ.Π.Α. και να αρχίσει ο έλεγχος από τέσσερις υπαλλήλους της οικονομικής υπηρεσίας, οι οποίοι θα έπρεπε να μεταβούν στην έδρα της επιχείρησης.
Ωστόσο, τίποτα από τα παραπάνω δεν συνέβαινε…
Οι «ταρίφες» των επιθεωρητών
Στα υπομνήματά του προς την εισαγγελία Θεσσαλονίκης, ο μεγαλοφειλέτης του Δημοσίου περιέγραφε με τον πλέον γλαφυρό τρόπο το ρόλο που διαδραμάτιζε η κάστα των «λευκών κολάρων» στη μεγάλη κομπίνα των παράνομων επιστροφών Φ.Π.Α.
Σύμφωνα με τις αναφορές του αλλά και στοιχεία που βρίσκονται στη διάθεση της zougla.gr, οι εμπλεκόμενες Δ.Ο.Υ. επέστρεφαν κάθε μήνα περίπου τρία δισεκατομμύρια δραχμές (!) σε εταιρείες που όχι μόνο δεν έκαναν εξαγωγές αλλά ούτε καν υπήρχαν!
Μόνο η Α’ ΔΟΥ Θεσσαλονίκης, της οποίας προϊστάμενη για μία περίοδο ήταν η κυρία Καρακουλάκη, για ένα επτάμηνο επέστρεψε σε 19 ανύπαρκτες επιχειρήσεις περισσότερα από πέντε δισεκατομμύρια δραχμές.
Ενδεικτική είναι η περίπτωση της εταιρείας-φάντασμα «ΑΡΤΖΑΝΙΔΗΣ ΣΟΛΩΝ», η οποία -επί ημερών Καρακουλάκη- φέρεται να έκανε λήψη και αποδοχή εικονικών τιμολογίων για δήθεν εξαγωγές, ζημιώνοντας το ελληνικό Δημόσιο με εκατοντάδες εκατομμύρια δραχμές.
Από τις 4 Φεβρουαρίου του 1998 έως και τις 31 Οκτωβρίου του 2000, μέσω παράνομης επιστροφής Φ.Π.Α., υπεξαίρεσε από τα δημόσια ταμεία ποσό που ξεπερνά τις 510.000.000 δραχμές. Δηλαδή, περίπου 1.500.000 ευρώ, μέσα σε δύο χρόνια!
Η «αμαρτωλή» ΔΟΥ ΦΑΕ Θεσσαλονίκης
Την «πεπατημένη» όμως ακολουθούσαν και οι υπάλληλοι της ΔΟΥ ΦΑΕ Θεσσαλονίκης. Τρεις μάλιστα υπάλληλοι της συγκεκριμένης οικονομικής υπηρεσίας έχουν ήδη καταδικαστεί σε κάθειρξη έξι ετών από το Πρωτοβάθμιο Τριμελές Δικαστήριο Εφετών.
Πρόκειται για τον πρώην προϊστάμενο της ΔΟΥ, κ. Χαράλαμπο Χαραλαμπίδη, τον επόπτη, κ. Θεόδωρο Τεξακαλίδη και την προϊσταμένη του τμήματος Φ.Π.Α., κυρία Μαρία Στογιάννου (το όνομα της οποίας μάλιστα φιγουράρει και στη λίστα Λαγκάρντ).
Οι παραπάνω υπάλληλοι, όπως είχε αποκαλύψει η zougla.gr, εμπλέκονταν στην υπόθεση της εταιρείας φάντασμα V.G.I., η οποία για τρία χρόνια εισέπραττε –παράνομα- δυσθεώρητα ποσά μέσω επιστροφών Φ.Π.Α.
Οι τρεις υπάλληλοι υπηρετούσαν στην ΔΟΥ ΦΑΕ Θεσσαλονίκης το διάστημα 1999-2001, όταν από τα κρατικά ταμεία εκταμιεύθηκαν 1.379.366.691 δραχμές, που δόθηκαν στην εταιρεία φάντασμα V.G.I. «Interantional Φωτογραφικά Α.Ε.», την οποία εκπροσωπούσε ο κ. Γιώργος Οικονομίδης. Για την ιστορία, ο κ. Οικονομίδης σήμερα φυγοδικεί κάπου στη Νότια Αφρική.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η κυρία Στογιάννου έχει πρωτόδικη καταδίκη 15 ετών για ανάμειξη της στην υπόθεση της ΝΗΜΑ Α.Ε., η οποία διαπιστώθηκε ότι σε 27 περιπτώσεις, κατά τη χρήση 1997, προέβη στην αποδοχή και λήψη εικονικών τιμολογίων συνολικής αξίας 189.246.575 δραχμών, με αναλογούντα Φ.Π.Α. 34.064.383 δραχμές.
«Δωράκι» αξίας 160 εκατομμυρίων
Κάθε άλλο παρά νόμιμα όμως, εμφανίστηκαν να λειτουργούν και οι υπάλληλοι τόσο της Β’ ΔΟΥ Θεσσαλονίκης, όσο και αυτοί της Ι’.
Κατά τη χρονική περίοδο 1998-2001 η Β’ ΔΟΥ εμφανίζεται από την αναφορά Κασιμάτη να έχει επιστρέψει παράνομα, αγνώστου ποσού Φ.Π.Α. στην εταιρία «ΑΦΟΙ ΤΣΑΠΟΥΛΙΔΗ Ε.Π.Ε.».
Η εταιρία αυτή εξέδιδε και ελάμβανε εικονικά τιμολόγια, δραστηριότητα την οποία, όπως καταγγέλλει ο Κασιμάτης, γνώριζε το Σ.Δ.Ο.Ε., ωστόσο συγκάλυψε τις ευθύνες των υπαλλήλων.
Και σε αυτή την περίπτωση, αρκετοί είναι οι υπάλληλοι που φέρονται να εμπλέκονται στο «colpo grosso» που είχε στηθεί στην παραπάνω Δ.Ο.Υ. η οποία έκανε εικονικούς και προσυμφωνημένους ελέγχους βρίσκοντας τα πάντα… νόμιμα.
Την περίοδο 1999 – 2001 ένας εκ των ελεγκτών της Δ.Ο.Υ., ήλεγξε την ατομική επιχείρηση του Βασίλη Χαραλαμπίδη, η οποία, σύμφωνα με τον Κασιμάτη, εξέδιδε και ελάμβανε εικονικά τιμολόγια και εισέπραττε παρανόμως Φ.Π.Α. ύψους πολλών εκατομμυρίων δραχμών.
Όσον αφορά την Ι’ ΔΟΥ, σύμφωνα με την αναφορά καταπέλτη, τη χρονική περίοδο 1998 – 2002 υπέπεσε σε ουκ ολίγα αμαρτήματα.
Κατά το έτος 2000, η ανωτέρω Δ.Ο.Υ., καταγγέλλεται ότι επέστρεψε παρανόμως στην εικονική εταιρία του Γιώργου Οικονομίδη, Φ.Π.Α. το οποίο ανήλθε σε 139.225.669 δραχμές.
«Με αυτούς λήστευα το Δημόσιο»
Ενδεικτικός –για τις διαστάσεις του κυκλώματος- είναι άλλωστε ο «απολογισμός καριέρας» της εφοριακού, κυρίας Γεωργίας Γεωργιάδου, η οποία διαβιεί πλέον στις φυλακές Διαβατών.
Μέσω υπομνήματος που κατέθεσε στην Εισαγγελία Εφετών Θεσσαλονίκης, η κυρία Γεωργιάδου έσπασε τη σιωπή της και αποκάλυψε τα ένοχα, επτασφράγιστα, μυστικά της φορολογικής διοίκησης.
Το χρονικό
Η πρώην εφοριακός διορίσθηκε ως υπάλληλος του Υπουργείου Οικονομικών το 1972. Υπηρέτησε στις Α’, Β’, Γ’ και Δ’ Δ.Ο.Υ. Θεσσαλονίκης ενώ κάποιο διάστημα «πέρασε» και από τη Δ.Ο.Υ. Κιλκίς. Σε όλες τις παραπάνω Δ.Ο.Υ. υπηρέτησε ως απλή υπάλληλος, σε τμήματα φορολογίας εισοδήματος, στο τμήμα Δικαστικού και στο τμήμα Ελέγχου μικρών επιχειρήσεων που τηρούσαν βιβλία Α’ και Β’ κατηγορίας.
Κατά τη διάρκεια της πολυετούς θητείας της δεν υπήρξε, σύμφωνα με τα όσα ισχυρίζεται, ούτε μία έκθεση αξιολόγησης από τους, κατά καιρούς, Προϊσταμένους της που να αναφέρει τίποτα μεμπτό ή επιβαρυντικό εις βάρος της. Αντιθέτως, ήταν όλες άριστες όπως λέει.
Η «αμαρτωλή» Δ.Ο.Υ.
Στην Α’ Δ.Ο.Υ. Θεσσαλονίκης μετατέθηκε το 1995 και υπηρέτησε στην αρχή ως υπάλληλος γενικών καθηκόντων. Δηλαδή, εξυπηρετούσε διαφορετικά τμήματα, ανάλογα με τον φόρτο εργασίας που υπήρχε.
Με το αντικείμενο του Φ.Π.Α. δεν είχε ασχοληθεί ποτέ μέχρι τότε, έτσι ο τότε Προϊστάμενός της, Πρίαμος Τσάκουρης, μαζί με κάποιους υπαλλήλους που εργαζόντουσαν στο τμήμα Φ.Π.Α., της έδειξαν τη διαδικασία επιστροφής την οποία τηρούσαν, όπως αναφέρει στο υπόμνημα, από το 1987.
«Τα βιβλία του τμήματος τα τηρούσε ο Προϊστάμενος, ο οποίος παρελάμβανε και τις αιτήσεις επιστροφής Φ.Π.Α. τις οποίες χρέωνε εκ περιτροπής στους υπαλλήλους του τμήματος. Όταν απουσίαζε αυτός, παραλαμβάναμε και εμείς αιτήσεις» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Το 1997 έγινε διαχωρισμός της Α’ Δ.Ο.Υ. με αποτέλεσμα πολλοί υπάλληλοι να μεταφερθούν στη Δ.Ο.Υ. Ιωνίας. Το Μάρτιο το1998, ο Προϊστάμενος του τμήματος Φ.Π.Α. μεταφέρθηκε στη Δ.Ο.Υ. Νεάπολης Θεσσαλονίκης με την κυρία Γεωργίαδου να αναλαμβάνει πλέον ως επικεφαλής του τμήματος.
Τα δωράκια και το 70%
Το τμήμα, το 2000, ήταν στελεχωμένο από τρείς υπαλλήλους, οι οποίοι όμως, σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στο υπόμνημα, δεν γνώριζαν το αντικείμενο. Η κυρία Γεωργιάδου, κατ’ εντολή του Εφόρου κ. Ευστράτιου Βουργαζάκη, ανέλαβε να διεκπεραιώνει τις επιστροφές Φ.Π.Α.
«Οι επιστροφές Φ.Π.Α. γίνονταν από εμένα ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που τις έκαναν κα οι προηγούμενοι από μένα υπάλληλοι και Προϊστάμενοι. Δηλαδή, συνέχισα να τηρώ όσα βιβλία τηρούσαν οι προηγούμενοι στο τμήμα και να παίρνω όλα τα δικαιολογητικά που έπαιρναν και αυτοί» σημειώνει.
Όλα κυλούσαν κανονικά έως ότου που κάποια στιγμή ο Έφορος κ. Βουργαζάκης την κάλεσε στο γραφείο του και της είπε ότι στο τμήμα Φ.Π.Α., θα φέρνουν κάποιοι επιχειρηματίες χρήματα εν είδη ευγνωμοσύνης. Επειδή δεν καθυστερούν οι επιστροφές…
«Αυτά τα χρήματα εγώ έπρεπε να τα παίρνω, να του δίνω το 70% και αυτός θα το μοιραζόταν με τον Επόπτη Ελέγχου, τον Διευθυντή του Ταμείου, με τον Επιθεωρητή, συνδικαλιστές και άλλους ανώτερους. Τα υπόλοιπα 30%, θα τα έδιναν στους υπαλλήλους του τμήματος Φ.Π.Α.» αναφέρει η κυρία Γεωργιάδου.
Απόντες οι Οικονομικοί Επιθεωρητές
Το δίλλημα, μεγάλο. Η εφοριακός θα έπρεπε να διαλέξει είτε να παραιτηθεί από την Υπηρεσία είτε να πράξει όπως της είπε ο Προϊστάμενός της. Παράλληλα, την εμφάνισή τους έκαναν και κάποιες απειλές, οι οποίες στρέφονταν τόσο κατά της ίδιας όσο και της οικογένειά της, με αφορμή την καθυστέρηση κάποιων αιτούμενων επιστροφών.
Αυτό όπως λέει ήταν το μεγαλύτερο λάθος της, καθώς δέχτηκε να «γίνει κρίκος της παράνομης αλυσίδας». Την ίδια ακριβώς στάση, με τον κ. Βουργαζάκη, κράτησαν, όπως λέει, και οι επόμενοι έφοροι.
Τόσο ο κ. Ιωάννης Πεχλιβανίδης, ο κ. Λάζαρος Σουμελίδης όσο και η κυρία Αντωνία Καρακουλάκη, ζητούσαν ακριβώς τα ίδια πράγματα. Το περίφημο 70%…
Και σε αυτή την περίπτωση οι Οικονομικοί Επιθεωρητές έλαμψαν δια της απουσίας τους. Η εφοριακός επισημαίνει πως οι αρμόδιοι επιθεωρητές δεν μπήκαν ποτέ στον κόπο να ελέγξουν τον τρόπο που γίνονταν οι επιστροφές.
«Δεν ήρθε ποτέ ο αρμόδιος Επιθεωρητής να κάνει έστω και μια παρατήρηση σχετικά με το πώς γίνονταν ή έπρεπε να γίνεται η επιστροφή Φ.Π.Α. Ποτέ δεν έγινε κανένας σχετικός έλεγχος», καταλήγει.
Πηγή: zougla.gr
