Τραυματισμένη, γονατισμένη, αλλά και με ζωντανή την ελπίδα για έξοδο από την περιπέτεια γιορτάζει φέτος η πατρίδα μας την…….
επέτειο της Παλιγγενεσίας.
Την ίδια ώρα, εκείνες οι πολιτικές δυνάμεις που είτε μάχονται την Ευρώπη, είτε υποστηρίζουν πως θα την… μεταλλάξουν με την… διαπραγματευτική τους ορμή, συνεχίζουν το φθοροποιό έργο τους.
Σ’ αυτό το πλαίσιο, μέσα στην απόλυτη σιωπή πέρασε η τελευταία (προ δεκαημέρου) Έκθεση Προόδου της Τουρκίας από την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Αν η έκθεση εξυμνούσε την Τουρκία και αποσιωπούσε τα ελληνικά θέματα, είναι βέβαιο ότι θα ελάμβανε τεράστια δημοσιότητα – προφανώς για να πληγεί η Ευρώπη.
Τώρα, όμως, που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (αυτό το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο της «συντήρησης» και του «νεοφιλελευθερισμού») εξέδωσε την πιο επικριτική έκθεση που έχει ποτέ εκδώσει για τη γείτονα – κάτι σαν «δώρο» για τους δικούς μας εορτασμούς για την 25η Μαρτίου 1821 – ο βαθμός δημοσιότητας στην Ελλάδα της υπερπληροφόρησης, υπήρξε μηδενικός.
Θυσιάστηκε στο βωμό ενός αλλόκοτου «αγώνα» κατά της Ευρώπης των «τοκογλύφων δανειστών» – και αυτό αποτελεί ύποπτη αποσιώπηση, προκειμένου να πάψουν εντελώς οι Έλληνες να πιστεύουν στο γεγονός ότι Ελλάδα εκτός Ευρώπης απλά δεν υπάρχει.
Εισηγήτρια της έκθεσης ήταν ευρωβουλευτής μέλος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, το οποίο όλοι πολεμούν μετά μανίας. Και μπορεί για άλλη μια φορά το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο να καλεί σε έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων, αλλά το κείμενο είναι τόσο σκληρό, που ουσιαστικά το αίτημα αυτοαναιρείται.
Στην έκθεση δεν γίνονται αναφορές μόνο στα όσα συμβαίνουν στο εσωτερικό της Τουρκίας – καταστολή διαδηλώσεων και εκτεταμένη χρήση βίας, απαγορεύσεις, περιορισμός της ελευθερίας του διαδικτύου, της διάκρισης των εξουσιών ως προς τη λειτουργία της Δικαιοσύνης και τις εξελίξεις όσον αφορά στο πολιτικό χρήμα και στη διαφθορά.
Γίνεται και πάλι αναφορά στην επιμονή της Τουρκίας να διατηρεί το casus belli έναντι της Ελλάδας, ενώ εγκρίθηκε και ενσωματώθηκε τροπολογία της Μαριέττας Γιαννάκου με την οποία η Άγκυρα καλείται να σταματήσει τις παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου και τις υπερπτήσεις τουρκικών μαχητικών πάνω από τα ελληνικά νησιά.
Σύμφωνα με την έκθεση, η Τουρκία έχει την ρητή υποχρέωση να υπογράψει και να κυρώσει, χωρίς άλλες καθυστερήσεις, την Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας.
Επίσης, η Άγκυρα καλείται να σεβαστεί τα κυριαρχικά δικαιώματα όλων των κρατών μελών της ΕΕ, με ρητή αναφορά στο δικαίωμα εξόρυξης και εκμετάλλευσης των φυσικών τους πόρων.
Κι’ ακόμη, η τουρκική κυβέρνηση καλείται να αναλάβει περαιτέρω δράσεις για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα μέλη της ελληνικής μειονότητας στην Ίμβρο και την Τένεδο, ιδίως σε σχέση με τα δικαιώματα ιδιοκτησίας τους, και να ενθαρρύνει και να διευκολύνει τις εκπατρισμένες οικογένειες της μειονότητας που επιθυμούν να επιστρέψουν στο νησί.
Όσον αφορά στο Κυπριακό, η έκθεση καλεί την Τουρκία για πολλοστή φορά να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία, προχωρώντας άμεσα στην πλήρη εφαρμογή του Πρωτοκόλλου της Άγκυρας, ενώ υπεραμύνεται των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου και των συμφωνιών που συνάπτει εντός της Αποκλειστικής της Οικονομικής Ζώνης.
Με το Κυπριακό ασχολήθηκε και η τελευταία Σύνοδος Κορυφής, κάνοντας αναφορά στην επανέναρξη των συνομιλιών με σκοπό την επανένωση του νησιού.
Όπως αναφέρθηκε στα συμπεράσματα, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο υποστηρίζει μια συνολική και βιώσιμη διευθέτηση του Κυπριακού προβλήματος υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, σύμφωνα με τις σχετικές αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και τηρουμένων των αρχών στις οποίες εδράζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο υπογραμμίζει ότι η διαίρεση της Κύπρου έχει διαρκέσει πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα και τονίζει τη σημασία της διατήρησης της συγκεκριμένης δυναμικής, ενώ διακηρύσσεται πως είναι έτοιμο να επιτελέσει το ρόλο του συμβάλλοντας στη στήριξη των διαπραγματεύσεων.
Ανάλογη στάση κρατά η ΕΕ και έναντι των Σκοπίων.
Και δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι αν η χώρα μας είχε απομακρυνθεί από την Ευρώπη, η μία μετά την άλλη οι ευρωπαϊκές χώρες θα αναγνώριζαν τα Σκόπια ως «Μακεδονία», όπως έχουν πράξει δεκάδες χώρες εκτός ΕΕ – αλλά κανένα κράτος-μέλος της ΕΕ.
Πριν από λίγες μέρες μάλιστα, η Ομάδα Κρατών κατά της Διαφθοράς του Συμβουλίου της Ευρώπης (GRECO), εξέδωσε έκθεση-καταπέλτη, σύμφωνα με την οποία είναι ανεπαρκής ο έλεγχος της διαφθοράς σε ό,τι αφορά τους βουλευτές, τους εισαγγελείς και τους δικαστές στην ΠΓΔΜ, διαπιστώνοντας παράλληλα «αδικαιολόγητες παρεμβάσεις στο έργο των δικαστών που διερευνούν υποθέσεις διαφθοράς στην χώρα».
Επιτέλους, ας το κατανοήσουμε: Όσοι επιτίθενται στην Ευρώπη ενδιαφέρονται να αποκομίσουν κομματικά και μικροκομματικά οφέλη, προβάλλοντας έναν ψευδεπίγραφο υπερπατριωτισμό που μόνο σε εθνικά δεινά μπορεί να οδηγήσει.
Λόγοι εθνικής επιβίωσης επιβάλλουν την προσήλωσή μας στην Ευρώπη. Γιατί εκτός από τα δανεικά, υπάρχουν και τα εθνικά…