Τα αναπάντεχα οφέλη του άγχους στον οργανισμό μας!

Μερικά μικρά και σύντομα επεισόδια άγχους μπορεί να αποβούν ευεργετικά για την γυεία μας, καθώς έχουν τη δυνατότητα να μας προστατεύσουν από τις επιπτώσεις της γήρανσης. Πρόκειται για ένα εύρημα- έκπληξη που προέρχεται από μία μελέτη για τη μέτρηση του στρες και τις βλάβες στο εσωτερικό των κυττάρων που σχετίζονται με αυτό.

Ενώ, λοιπόν, το χρόνιο άγχος προκαλεί φθορά στους ιστούς του σώματος αυξάνοντας τον κίνδυνο –μαζί με τον παράγοντα της ηλικίας- για εμφάνιση ασθενειών όπως ο καρκίνος, ο διαβήτης και η άνοια, φαίνεται πως δεν συμβαίνει το ίδιο και με το παροδικό στρες. Ένας λόγος γι αυτό είναι ότι το σώμα αντιδρά στο στρες «καίγοντας» καύσιμα για την απελευθέρωση ενέργειας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μακροπρόθεσμα ζημιές στο DNA, το RNA και σε άλλα μόρια.

Η καθηγτήτρια Kirstin Aschbacher του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια και οι συνάδελφοί της ήθελαν να εξετάσουν εάν μια σύντομη περίοδος έντονου στρες είναι πιο επιζήμια, αν ζούμε ήδη μια μακρά αγχωτική περίοδο. Για το σκοπό αυτό, μελέτησαν μια ομάδα γυναικών που είχαν χρόνιο άγχος φροντίζοντας συγγενείς με άνοια και της έκαναν να μιλήσουν μπροστά σε μία ομάδα κριτών. Μία ομάδα γυναικών οι οποίες δήλωναν γενικά χαλαρές στη ζωή του ανέλαβαν την ίδια “αποστολή”.Οι ερευνητές ζήτησαν στη συνέχεια από τις γυναίκες να πουν πόσο αγχωτική βρήκαν τη δοκιμή. Παράλληλα, μέτρησαν τα επίπεδα της κορτιζόλης, της ορμόνης του στρες δηλαδή, καθώς και των βιοχημικών δεικτών των ζημιών στο εσωτερικό των κυττάρων τους.

Για τις γυναίκες που βίωναν ήδη μία αγχωτική περίοδο , η επιπλέον πρόκληση αποδείχθηκε πράγματι ιδιαίτερα επιβλαβής: η απειλή της δοκιμής προκάλεσε μεγαλύτερη κυτταρική βλάβη από ό, τι σε εκείνες που δεν βίωναν περίοδο άγχους. Το πιο ενδιαφέρον, όμως, ήταν ένα αναπάντεχο αποτέλεσμα στο πλαίσιο της ομάδας ελέγχου. Οι γυναίκες που δήλωσαν πως ήταν συνήθως χαλαρές και βρήκαν τη δοκιμασία μετρίως αγχωτική, είχαν χαμηλότερα επίπεδα κυτταρικής βλάβης. Με άλλα λόγια, ενώ το χρόνιο στρες μπορεί να έχει αλυσιδωτές επιπτώσεις που βλάπτουν τις κυτταρικές δομές, οι σύντομες εκρήξεις του στρες μπορούν να μειώσουν τη ζημιά και να προστατεύσουν την υγεία μας σε ορισμένες περιπτώσεις.

Η ιδέα του να είναι κανείς υπό πίεση βοηθά στο να εστιάζουμε την προσοχή μας και βελτιώνει την απόδοσή μας σε γνωστικά έργα. Η μελέτη αυτή είναι ένα πρώτο βήμα που μας δείχνει πώς μπορεί μερικές φορές το στρες να μας κάνει σωματικά υγιείς, ενώ παράλληλα μας βοηθάει να καταλάβουμε τι συμβαίνει σε κυτταρικό επίπεδο για να εξηγηθεί το αποτέλεσμα αυτό, πράγμα που είναι ακόμη ασαφές. «Είναι δηλαδή σαν την άρση βαρών που χτίζει τους μύες με την πάροδο του χρόνου», υποστηρίζει η καθηγήτρια Aschbacher και προσθέτει: «εφόσον υπάρχει χρόνος στο μεταξύ για να ανακάμψει το άτομο από τις σύντομες εκρήξεις ψυχολογικής πίεσης».

Ο Bruce McEwen, ο οποίος μελετά τη φυσιολογία του στρες στο Πανεπιστήμιο Rockefeller της Νέας Υόρκης, περιγράφει την έρευνα ως «τομή» στον τομέα αυτό της επιστήμης, καθώς υποστηρίζει πως αρχίζουν να ξεδιαλύνονται οι μηχανισμοί μέσω των οποίων το με τ άγχος μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα. «Η Μητέρα Φύση», λέει «θέτει τα πράγματα με τέτοιο τρόπο ώστε να μας βοηθά να προσαρμοζόμαστε και να επιβιώνουμε».