Προαναγγελθέντες θάνατοι(!)

Του Θανάση Νικολαΐδη
17 Ιαν. 1991 και περιμέναμε, αγωνιώντας, να ξημερώσει. Στημένοι στις οθόνες για το τραγικό «σόου», στημένο και (προ)μελετημένο. Στην ώρα τους οι «πάτριοτ» να εξουδετερώνουν τους «σκουντ», ο Μπους (πατήρ) να θριαμβολογεί, ο Ιρακινός λαός να κοιτάζει έντρομος τον ουρανό και το «κόλπο του Κόλπου» να εξελίσσεται κατά τις «προδιαγραφές» και την…ηθική των «Συμμάχων»…
ΜΠΡΟΣΤΑΡΗΔΕΣ των ΗΠΑ οι τρομεροί πολεμιστές (διάβαζε βόμβες) και μια αρμαθιά κράτη (κι εμείς ανάμεσά τους) «πιστά» ξοπίσω τους. Για να τιμωρήσουν τον Σαντάμ Χουσΐν που εισέβαλε στο Κουβέιτ, λες και οι ΗΠΑ έχασαν τον ύπνο τους για την αδικία…

ΚΙ ύστερα; Η σκυτάλη (2003) στον Μπους (τζούνιορ). Με πρόσχημα το χτύπημα των Πύργων (2001), για τον ίδιο πολύπαθο Ιρακινό λαό και με τον ίδιο (εγκάθετό τους) να κάνει το «χρέος» του. Μέχρι, ξεζουμισμένο και αχρείαστο, να τον κρεμάσουν. Οι ίδιοι που φυτεύουν δικτάτορες, γιατί με δημοκρατίες είναι κάπως (όχι και πολύ) δύσκολα τα παιχνίδια.

ΕΠΕΣΑΝ βόμβες αμερικανικές (με τη σφραγίδα του ΝΑΤΟ) σε κεφάλια αμάχων για «διευθέτηση» στα Βαλκάνια, άδειασαν οι αποθήκες, παρωχημένη η τεχνολογία τους-το προϊόν πρέπει να ανανεώνεται. Φωτιά, λοιπόν, με τον δαυλό του αόρατου εμπρηστή στη Β. Αφρική και, αλυσιδωτά, σε εμφύλιο τα κράτη. Με τη Συρία στη σειρά-και μη…βιάζεσθε-όλοι θα πάρετε.

ΑΣΑΝΤ ο (δήθεν) αντίπαλος των Αμερικανών, με τα δήθεν(;) χημικά του; Αυτό ήταν! Δεν περιμένουν ελέγχους του ΟΗΕ και Συμβούλια Ασφαλείας του οι μοναδικοί αφέντες που στροφάρουν κατά βούληση τον Πλανήτη. Ούτε το ΝΑΤΟ (τους) «εκτίθεται» για ψιλοπράματα.

ΠΑΙΡΝΟΥΝ τη «δουλειά» απάνω τους, προγραμματίζουν πάνω σε σχέδια εκπονημένα από καιρό κι εμείς περιμένουμε. Συντρίμμια και πτώματα αμάχων που θα θυμίζουν το ΝΑΤΟικό «κατά λάθος».

ΚΑΙ μοιάζει με «ιεροτελεστία» εκτέλεσης σε ηλεκτρική καρέκλα. Προαναγγελθέντες θάνατοι, ως…αντίδοτο εκείνων με τα χημικά. Κι αν αύριο δεν βγουν στοιχεία των δολοφόνων με τα χημικά; Θα μείνουν οι δολοφόνοι της άλλης πλευράς. Του Ασάντ και των Αμερικανών-είναι το ίδιο (Αύριο η συνέχεια).