Κυπριανός Χριστοδουλίδης
Στουρνάρας, διορισμένος πρώην υπ. Οικ. :
«Την κρίσιμη αυτή στιγμή απαιτείται συντεταγμένη εθνική προσπάθεια, σε στενή συνεργασία με τους ευρωπαϊκούς και διεθνείς θεσμούς, για να διασφαλιστούν οι
θυσίες των Ελλήνων πολιτών και να συνεχιστεί η ανασυγκρότηση της οικονομίας με στόχο τη διατηρήσιμη ανάπτυξη.»
Σχολιαστής :
Κι αν οι διεθνείς θεσμοί μας πουν, λέμε τώρα, να “μπουκάρουμε” μαζί τους στην Ουκρανία, για να απελευθερώσουμε τους διορισμένους του Κιέβου από τα αρπακτικά νύχια της Μόσχας, τότε τί κάνουμε κύριε Στουρνάρα ; Θα τα θυσιάσουμε όλα χάριν της οικονομίας με στόχο τη διατηρήσιμη (!) ανάπτυξη ; Το ίδιο δεν κάναμε με τη Γερμανία των χιτλερικών και των άλλων, αλλά μας έκαναν δώρο την αλληλοσφαγή, τους απαγχονισμένους της ΕΟΚΑ, τον Ατίλα στην Κύπρο, τα Ίμια και τώρα τα δανεικά, που μας αποβιομηχάνησαν, για να τα πάρουν στο τέλος όλα.
Υστερόγραφο σχετικά με την αλληλοσφαγή μας.
Μετέωρο παραμένει το ερώτημα, κατά πόσον κάτω εκεί στη Γιάλτα, όταν χώρισαν από συμφώνου τον κόσμο, δεν μας έπαιξαν παιγχνίδι ο Τσώρτσιλ παρέα με τον Στάλιν. Βάλε πλάτες στους αντάρτες, λέμε τώρα, θα είπε ο Τσώρτσιλ κι εμείς θα σου δώσουμε αυτά που ζητάς. Παρένθεση, δεν του έδιναν όσα ζητούσε. Όσοι από τους εδώ κατάλαβαν την πλεκτάνη, άλλοι … αυτοκτόνησαν, έτερους καθάρισαν οι πρώην σύντροφοι και κάποιοι αποβλήθηκαν κακήν κακώς με τη ρετσινιά του ρεβιζιονιστή ή κάτι άλλο.
Σενάριο κατάλληλο για χολυγουντιανό movie, θα πει κανείς και όχι για την Ιστορία. Σύμφωνοι, αλλά πώς να εξηγήσει κανείς το γεγονός ότι, ενώ η μοιρασιά είχε γίνει, ο Στάλιν έβαζε πλάτες στους αντάρτες ; Οι τελευταίοι δεν ήξεραν ότι οι “πλάτες” είχαν φορτωθεί τη συμφωνία της Γιάλτας ; Η οποία, να σημειωθεί κι αυτό, είχε περιορισμένη – 50 χρόνια – διάρκεια .