Ότι νοσεί – βαρέως πάσχουσα είναι – η Υγεία (= το Σύστημα Υγείας) μας είναι γνωστό
Aκόμη και σε περιόδους παχέων (οικονομικών) αγελάδων υπήρχαν ελλείψεις:
χρημάτων – μηχανημάτων, προσωπικού. (Εξαιτίας χρηστής / αμέμπτου διαχείρησης).
Περισσεύουν οι άνεργοι νοσηλευτές, τραυματιοφορείς, ιατρικό και παραϊατρικό
προσωπικό … εκτός Νοσοκομείων:
Στις καφετέριες και -κυρίως – στα Βουλευτικά / Πολιτικά γραφεία ευρέσεως εργασίας.
Όλοι απορούσαμε (Σ.Σ οι αφελείς περισσότερο): Μα γιατί δεν προσλαμβάνουν
ανθρώπους που κάθονται, ενώ, ταυτόχρονα, πλεονάζουν άλλοι, αλλού σε σημείο που
να μην υπάρχουν καρέκλες να καθήσουν, πχ:
Στα γραφεία των Πολιτευτών, Βουλευτών, Υπουργών, Δήμων, ΔΕΚΟ, στη Βουλή κ.ο.κ;
“Θα, θα, θα …….αυξηθούν τα κοντύλια” ήταν η ανέξοδη, απάντηση.
Οι δεκαετίες περνούσαν. Η οικονομία χειροτέρευε. Τα προβλήματα διογκώνονταν.
Οι διαμαρτυρίες πλήθαιναν.
Η “Υγεία” βρέθηκε διασωληνομένη στους …. διαδρόμους (!…) των Νοσηλευτικών
Ιδρυμάτων (επειδή δεν λειτουργούσαν – ελλείψει προσωπικού, μηχανημάτων,
υποδομής, οι μονάδες εντατικής θεραπείας = ΜΕΘ. Ή υπολειτουργούσαν οι ελάχιστες
που απόμειναν!….).
Ακούγεται ήδη ο επιθανάτιος ρόγχος του ΕΣΥ.
Ευτυχώς το Ελληνικό δαιμόνιο – ως “από μηχανής Θεός” (Μηχανόβιος Θεός) –
επενεργεί διασωστικά, ευρηματικά, ευεργετικά ως εξής:
– Υποχρεώνονται οι συγγενείς των ασθενών να φέρνουν, από το σπίτι τους:
οινόπνευμα, γάζες, χαρτί καθαριότητας, μαξιλαροθήκες, κουζινικά, ξηρά τροφή, ορούς,
σύριγγες, νάρθηκες, κ.α είδη οικιακής χρήσης.
– Διανυκτερεύουν – όσοι δεν έχουν χρήματα για αποκλειστικές – εναλλάξ οι άμεσοι
πρώτου ή δευτέρου βαθμού συγγενείς.
– Στους διαδρόμους ηλικιωμένοι, ανήμποροι συνοδοί μετακινούν με κόπο, το καροτσάκι
του προσφιλούς τους ασθενή, φακέλους, καθώς και “φακελάκια” γνωριμίας.
– Πηγαινοέρχονται με ουρά, κόπρανα, εμέσματα αηδίας (δικά τους) , ακτινογραφίες
στα γραφεία και στα εργαστήρια.
-Στρώνουν, ξεστρώνουν, περιποιούνται οι φίλοι και δικοί τους τον άρρωστο. Γιατί δεν
υπάρχει προσωπικό. Ποτέ δεν υπήρχε !!!
– Σοφάδες πέφτουν. Κατσαρίδες εκπαιδευόμενες παρακολουθούν εγχειρήσεις στα
χειρουργεία. Γάντια δεν διατίθενται. A/C δεν δουλεύουν. Συντήρηση δεν γίνεται.
– Τελευταία, δεν λειτουργεί τμήμα (στοιχειώδους) υποδοχής, ασθενών, αξιολόγησης
περιστατικών, κατανομής και κατεύθυνσης στα οικεία τμήματα.
Αναπληρώνεται όμως – ιδίως σε μεγάλα Κρατικά Νοσοκομεία – από …. παρεμφερή
επαγγέλματα: Υδραυλικούς- με κάβουρες,- Ηλεκτρολόγους – με καλώδια-, Κηπουρούς –
με τσάπες- Καθαρίστριες – με σφουγγαρίστρες.
Αθάνατη Ελλάδα.
Ποτέ δεν πεθαίνεις. Η Υγεία / ΕΣΥ όμως;
ΥΓ Υποθέτω πως το επόμενο στάδιο θα παρουσιάσει ιδιαίτερο (από πρακτικής
πλευράς / αμεσότητας) ενδιαφέρον:
Τον ρόλο του χαμογελαστού φιλόξενου οικοδεσπότη θα αναλάβουν καλοντυμένοι,
γαντοφορεμένοι υπάλληλοι – εκπρόσωποι των (συνεργαζόμενων) γραφείων
τελετών!……..
Ίνα πληρωθεί – δικαιωθεί:
α. Το – πολιτικώς – λεχθέν: ” Ο αγώνας (εξυγίανσης του ΕΣΥ) τώρα δικαιώνεται”.
β. Το – θρησκευτικώς – ρηθέν: “Αιωνία αυτού (του ΕΣΥ) η μνήμη”.
(Δύσκολο πάντως, χωρίς υγεία, να ζούμε ώστε να το θυμόμαστε).
Κώστα Δημ.Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου – Σχολιογράφου)