Το αδιέξοδο των μνημονίων και η κατάρρευση της κυβέρνησης

Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος

Οι τελευταίες εξελίξεις και εν όψει των νέων επικείμενων μέτρων «για την…

πατρίδα» που εκβιαστικά αξιώνει η δυσώνυμη τρόικα, πείθουν ακόμα και τον πιο δύσπιστο για τον αδιέξοδο δρόμο της «μετρολογίας» στον οποίο εκών άκων έχει συρθεί απο τις παραλυμένες πολιτικές του ηγεσίες, ο ελληνικός λαός. Αυστηρά προσηλωμένος στους δανειστές ο άλλοτε κήνσορας του αντιμνημονιακού αγώνα Αντώνης Σαμαράς, με σθένος ζητά, απαρέγκλιτη εφαρμογή των Μνημονίων, με νέα φρέσκα μέτρα, αλλά και νέο σωτήριο μνημόνιο, προκειμένου να επιτευχθεί η βιωσιμότητα του χρέους και να αποσοβηθεί κατά την
κρίση του, η κατάρρευση της ήδη ημιθανούς εθνικής μας οικονομίας. Αλλά και αν κατόρθωνε να πείσει τους δανειστές μας ο πρωθυπουργός για ένα γενναίο κούρεμα, που θα
έδινε βάσιμες προσδοκίες για την επιβίωση του χρέους μας, είναι απολύτως βέβαιον ότι
μέσα στο πολιτικό και οικονομικό πλαίσιο που οριοθετεί η τρόικα, δεν θα μπορούσε να έχει
καμιά τύχη ο δύσμοιρος τόπος. Είτε υιοθετηθεί η σκληρή γραμμά του κ-ου Σόιμπλε για
επιμήκυνση του χρέους, είτε η πιο «ευοίωνη» για την Ελλάδα γραμμή του κουρέματος και
πάλι το χρέος μας θα παραμείνει θεόρατο σε σχέση με το φθίνον ακαθάριστο εθνικό μας
πρϊόν. Παγκοσμίως μόνον η Ιαπωνία έχει ένα τόσο πελώριο χρέος της τάξης του 170% του
ΑΕΠ. Αλλά εκεί μιλάμε για μια χώρα με ακμαία και σφύζουσα απο καινοτομίες εθνική
οικονομία και μια πολύ στέρεα διαρθρωμένη παραγωγική βάση.

Η εθνική μας οικονομία για να επιβιώσει πλέον έχει ανάγκη απο μια δραστική διαγραφή
του χρέους, εν παραλλήλω με ένα γιγάντιο και ταχείας αποτελεσματικότητας πρόγραμμα,
παραγωγικής ανάσυγκρότησης της χώρας. Τούτο απαιτεί εμπνευσμένες μεταρρυθμιστικές
παρεμβάσεις στον δημόσιο τομέα, δραστική πάταξη της φοροδιαφυγής – όταν η κυβέρνηση
για λόγους ψηφοθηρίας και κομματικής ιδιοτέλειας, ψιλοκοσκινίζει δυο χρόνια πια την
λιστα lagard – και γιγάντιες ενέσεις ρευστότητας στην αγορά, προκειμένου να αναπνεύσει
απο την πιστωτική ασφυξία των τραπεζών και να επανεκκινήσει η λιπόθυμη απο τα
τροϊκανά χαστούκια ιδιωτική μας οικονομία. Αντίθετα σε όλα αυτά – τα παγκοσμίως πια
διατυπωμένα και απο τα πιο έγκυρα οικονομικά think tanks στο πεδίο της οικονομικής
σκέψης – η κυβέρνηση έχει σαν παπαγάλος βάλει τον αυτόματο πιλότο του μνημονίου,
προξενώντας με την θανατηφόρο μείωση του ΑΕΠ κατά 25% και την γιγάντωση της
ανεργίας, αλλεπάλληλα σοκ στην εθνική οικονομία. Είναι αυτό το ΚΕΠΕ μάλιστα
κυβερνητικού ελέγχου, που προβλέπει για το 2014, ανεργία 30% και μηδενική ανάπτυξη !!!

Το πρωτογενές πλεόνασμα για το οποίο θριαμβολογεί η κυβέρνηση δεν είναι παρά ένας
μύθος. Διότι αφενός μεν είναι οριακό – με το κράτος συνάμα να μην έχει εκπληρώσει τις
οικονομικές του υποχρεώσεις πρός τους ιδιώτες, ήτοι χρέος ΕΟΠΠΥ κ.λ.π. – αφετέρου για
να επιτευχθεί έστω και αυτός ο μύθος, ισοπεδώθηκε ο κοινωνικός και οικονομικός μας ιστός
με τον αρμαγεδδώνα τον θανατηφόρων μέτρων και μετατράπηκε η ελληνική κοινωνία,
σε κρανίου τόπο. Εξ αυτού του λόγου άλλωστε φαντάζει όνειρο της θερινής νυκτός, η
προσδοκία της κυβέρνησης να έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα 4,5% το 2016, όταν η Ελλάδα
και το 2014 θα παραμείνει στην ύφεση.

Ο Αντώνης Σαμαράς έχει εγκλωβιστεί στην μέγγενη του μνημονίου και όσο θα αποζητά
λύσεις εντός του πλαισίου του, τόσο θα βυθίζεται στην ύφεση, προβαίνοντας και σε νέα
ανεφάρμοστα μέτρα – στράγγιξε ο ελληνικός λαός – μέχρι να καταρρεύσει απο την δυναμική
των πραγμάτων. Ο όψιμος πολιτικός του εταίρος και άλλοτε διαπρύσσιος υβριστής του το
ΠΑΣΟΚ, βρίσκεται σε ακατάσχετη πολιτική αιμοραγία και αναμένεται η εκπνοή του. Και η

ημιθανής απο τα «μέσα έξω» κεντροαριστερά του Φώτη Κουβέλη, αδυνατεί να καταθέσει
πειστικές λύσεις στην ελληνική κοινωνία. Άλλωστε και δημοσκοπικά τόσο το ΠΑΣΟΚ, όσο
και η ΔΗΜΑΡ ακολουθούν πορεία πρός την αχερουσία λίμνη !!! Την ίδια ώρα ο Αντώνης
Σαμαράς, που πρόσφερε τείχος προστασίας, στον Ευάγγελο Βενιζέλο τόσο για την λίστα
Λαγκάρντ, όσο και το όζον σκάνδαλο της Siemens, καλείται τώρα να τον διασώσει απο το
σκάνδαλο των ναυπηγείων Σκαραμαγκά. Όμως όταν ένα κυβερνητικό κόμμα – το ΠΑΣΟΚ
κατηγορείται για οργιώδη σκάνδαλα, χάνει και τα όποια εναπομείνατα ερείσματα πολιτικής
του νομιμοποίησης. Συνεπώς όσο και αν του βάλει πλάτη ο Αντώνης Σαμαράς, το ΠΑΣΟΚ δεν
θα μπορέσει να αποφύγει απο το σκάνδαλα των υποβρυχίων, τον πολιτικό διασυρμό και την
εκλογική του κατάρρευση.

Αλλά και ό ίδιος ο πρωθυπουργός απο μια τέτοια μεθόδευση στήριξης του ΠΑΣΟΚ, θα
υποστεί διπλό πολιτικό κάταγμα. Απο την μια θα απομειωθεί ηθικά έναντι της ελληνικής
κοινωνίας που παρακολουθεί αηδιασμένη μια ακόμα σκαναδαλώδη εμπλοκή του ΠΑΣΟΚ.

Και απο την άλλη θα διασυρθεί στα μάτια και αυτών των τροϊκανών που συνεργάζεται, οι
οποίοι διαπιστώνουν το πελώριο μέγεθος διαφθοράς των πολιτικών μας ελίτ. Αλλά και οι
όποιες λίγες ιδιωτικοποιήσεις έγιναν πρός όφελος των υποστηρικτών του Αντώνη Σαμαρά,
συνάδουν με αυτή την διαπίστωση. Εν κατακλείδι και με το θνήσκον ΠΑΣΟΚ και χωρίς αυτό,
ο Αντώνης Σαμαράς οδεύει πρός την πολιτική του κατάρρευση. Είναι καιρός να επιστρέψει
την πολιτική εντολή στον ελληνικό λαό, χωρίς να διευρύνει επιπλέον την πολιτικά ανήκεστο
βλάβη που του προκάλεσε.