ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ … ΤΟ (ΚΑΤΑ)ΓΕΛΑΣΤΟ ΠΑΙΔΙ!

Γράφει ο Γιάννης Δ. Πρεβενιός
email: johnpreve@gmail.com

Η είδηση……

Αναφορά στο τραγούδι «Το Γελαστό Παιδί», το οποίο έχει γραφτεί για τον Μάικλ Κόλινς, ένας από τους σημαντικότερους ηγέτες του Ιρλανδικού αελευθερωτικού κινήματος, και έχει μελοποιηθεί από τον Μίκη Θεοδωράκη, έκανε το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, Στέλιος Παππάς, λέγοντας για τον κ. Τσίπρα «Το γελαστό παιδί δεν θα επιτρέψω να το σκοτώσουν οι δικοί μας».

Ο σχολιασμός …
κ. Παππά οφείλω να ομολογήσω ότι για μένα είναι επιτυχημένη η αναφορά σας ως προς την ομοιότητα (πέρα από το χαμόγελο) του κ. Τσίπρα με το Γελαστό παιδί.
Βέβαια θα πρέπει να επισημάνω στους αναγνώστες μας ότι το συγκεκριμένο τραγούδι χρησιμοποιήθηκε από την Αριστερά κατά την διάρκεια της δικτατορίας με την βασική διπλή αλλαγή μίας λέξης στην φράση σκοτώσαν οι “δικοί μας” η οποία έγινε “οι εχθροί μας” και μετά “οι φασίστες” …. το γελαστό παιδί.
Πάμε τώρα στην πραγματική ιστορία του Μάικλ Κόλινς ο οποίος όπως είναι γνωστό διαπραγματεύτηκε με τους Εγγλέζους για την ανεξαρτησία της Ιρλανδίας.
Όμως το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης θεωρήθηκε προδοτικό από τους συντρόφους του (εδώ ταυτίζεται για μένα με το κ. Τσίπρα) και ξεκίνησε ένας εμφύλιος ο οποίος κατέληξε στην δολοφονία του σε ενέδρα από αυτούς.
Φυσικά οι τότε (αλλά και μεταγενέστερα αφού τον έκαναν ακόμα και ταινία) ευνοημένοι από την συμφωνία δηλ. οι αποικιοκράτες Εγγλέζοι προσπάθησαν να τον παρουσιάσουν ως ήρωα αλλά ο ίδιος ο Ιρλανδικός λαός στο διάβα του χρόνου τον απέρριψε αφού ο τότε πολιτικός του αντίπαλος ο Ντε Βαλέρα συνέχισε τον αγώνα εναντίον των Εγγλέζων και δικαιώθηκε κερδίζοντας την πλήρη ανεξαρτησία της πατρίδας του με αποτέλεσμα να εκλέγεται από το 1937 και επί μία εικοσαετία Πρωθυπουργός της χώρας και κατόπι Πρόεδρος έως και το 1975 όπου παραιτήθηκε με δική του πρωτοβουλία (προς λύπη όλων) σε ηλικία 90 ετών!!!
κ. Παππά οι καιροί έχουν αλλάξει και σίγουρα ο κ. Τσίπρας δεν πρέπει και δεν θα έχει την τύχη του Γελαστού Παιδιού της Ιρλανδίας αλλά πραγματικά εύχομαι η ιστορία να τον κρίνει όσο πιο ανώδυνα γίνεται πρώτον για την ασυνέπεια των λόγων του και δεύτερον για τα αποτελέσματα των αποφάσεων και των έργων του!