Του Θανάση Νικολαΐδη
ΑΦΗΝΟΥΜΕ (χωρίς να ξεχνάμε) τη ναζιστική θηριωδία. Πάμε στα θηρία της «ημετέρας» Χούντας. Με τις αξίες, τα συνθήματα και τους…βασανιστές της. Όλοι στο πόστο τους περιμένοντας τη «λεία» και στο…Πλυσταριό έκαναν υπερωρίες. Με τη μηχανή να σκεπάζει τις οιμωγές και τους «Έλληνες-Χριστιανούς» επί το έργον…
ΑΠΟ μια ταράτσα είχε ο φοιτητής ξετυλίξει ένα πανό με τη λέξη «δημοκρατία» και το’ βαλε στα πόδια. Τα τσακάλια τον ανακάλυψαν και τον τάραξαν στο ξύλο.
ΜΕΤΑ 3-4 δεκαετίες οι βρικολάκιασαν τα φαντάσματα, καβάλησαν το καλάμι, αλλά δεν ίππευσαν. Φαντάσου τους, λοιπόν, με τα ηνία της εξουσίας και σε πόστα δοτά απ’ την «επανάσταση» που…δημιουργεί δίκαιο. Αφήνουμε τη φαντασία μας να ακροβατεί σε περπατημένα μονοπάτια όπου ο ντόπιος φασισμός έγραψε την ιστορία του. Υπόθεση κάνουμε και θα ξανάρθουμε στα σημερινά. Πάει για δήμαρχος ο κ. Κασιδιάρης, αλλά ας τον φαντασθούμε…Υπουργό μιας κυβέρνησης που ονειρεύεται με τους…συναγωνιστές του. Γρονθοκόπησε γυναίκα «εν ειρήνη», φαντάσου τον αξιωματούχο σε χουντοκαθεστώς.
ΕΙΔΑΜΕ κι άλλους «αγωνιστές». Μελετήσαμε το ήθος, το φρόνημα και την αγωγή τους. Την κόρη του κ. Μιχαλολιάκου, όλο πολιτισμό και…ευγένεια, τους τραμπούκους σαν έξω από σκυλάδικο, παλικαράδες με τα (κρυμμένα) όπλα έτοιμους να στραγγαλίσουν τη δημοκρατία.
ΑΝΤΙΣΤΡΕΦΟΥΜΕ, λοιπόν, τους όρους και ξαναβάζουμε μπρος τη φαντασία. Έστω μια κυβέρνηση της αρεσκείας των ΧΑυγιτών με τους αμέτρητους διάσπαρτους χαφιέδες έξω από δικαζόμενους δημοκράτες. Βγαίνουν οι τελευταίοι απ’ το δικαστήριο βρίζοντας, μοιράζουν γροθιές και απειλές, μπατσίζουν κάμερες. Τι θα’ καναν τα όργανα της χούντας που τόσο νοστάλγησαν; Θα’ πεφταν πάνω τους λυσσασμένοι ΕΣΑτζήδες. Η κακοποίηση θα’ ρχιζε απ’ το δρόμο και, στην είσοδο, θα τους παραλάμβαναν «επαγγελματίες», χαρμάνηδες για ξύλο.
ΜΕ δημοκρατία και σκότωσαν άνθρωπο. Φαντάσου τους «εν δόξη και εξουσία». Γι αυτό, ας «οπλίσει» η δημοκρατία. Πριν την πυροβολήσουν κατάστηθα και τη ρίξουν καταγής.
