Ο ΣΥΡΙΖΑ για τις εκθέσεις ΔΝΤ-Κομισιόν

τρόπο το αδιέξοδο της ασκούμενης πολιτικής και την παράταση του μαρτυρίου και των δοκιμασιών που υπομένει τα τελευταία χρόνια η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών», αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ για τις εκθέσεις του ΔΝΤ και της Κομισιόν για την ελληνική οικονομία και προσθέτει:

««Κίνδυνοι» για τη βιωσιμότητα του χρέους, χρηματοδοτικό κενό 10,9 δις.€ και δημοσιονομικό «άνοιγμα» 4,3 δις.€ συνθέτουν μια ιδιαίτερα αρνητική εικόνα, διαλύοντας οριστικά τη μυθιστορηματική αφήγηση του κυβερνητικού success story και ανοίγοντας το δρόμο για τη λήψη νέων και επέκταση των υφιστάμενων δυσβάχτατων μέτρων που έχουν προκαλέσει ανυπολόγιστη ζημιά στην ελληνική οικονομία και κοινωνία.

Τα πρώτα νέα μέτρα έγιναν ήδη γνωστά και αφορούν την επέκταση της «έκτακτης» εισφοράς μέχρι το 2016, ενώ προοιωνίζεται η παράταση της επιβολής του «χαρατσιού» μέσω της ΔΕΗ και το επόμενο έτος (εφόσον δεν εξασφαλίζεται η «αποδοτικότητα» του στόχου των 2,7 – 2,9 δις €).

Παράλληλα ξεκάθαρη είναι η ταξική προσήλωση και στόχευση κυβέρνησης και τρόικας: Οι Εκθέσεις ΔΝΤ και Κομισιόν ζητούν με ιδεοληπτική εμμονή αύξηση των βαρών στα γνωστά υποζύγια (μισθωτούς, συνταξιούχους, επαγγελματίες, μικροεπιχειρηματίες) με ταυτόχρονη ελάφρυνση στο μεγάλο κεφάλαιο. Συγκεκριμένα από τις Εκθέσεις διαφαίνονται καθαρά:

νέες μειώσεις στις κοινωνικές δαπάνες για την υγεία, με περαιτέρω μείωση του αριθμού των γιατρών του ΕΟΠΥΥ κατά 10% και αυτόματες περικοπές πληρωμών, σε τυχόν υπερβάσεις των προϋπολογισμένων δαπανών,

αύξηση των απολύσεων στον δημόσιο τομέα μέσω της κινητικότητας, ζητώντας 12.500 ονόματα έως το τέλος Σεπτεμβρίου και επιπλέον 12.500 μέχρι το τέλος του έτους,

οροφές δαπανών ανά υπουργείο,

επιτάχυνση των διαδικασιών ξεπουλήματος της κρατικής περιουσίας μέσω των ιδιωτικοποιήσεων,

τιτλοποίηση ή/και πώληση της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου,

αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών,

περαιτέρω ελαστικοποίηση της αγοράς εργασίας ανοίγοντας παράθυρο για αύξηση του ορίου των ομαδικών απολύσεων και περαιτέρω μείωσης του κατώτατου μισθού,

παρεμβάσεις στο ύψος των κύριων και επικουρικών συντάξεων,

μείωση των εργοδοτικών εισφορών κατά 3,9% ως το 2016 και εύρεση δημοσιονομικών ισοδυνάμων για κάλυψη των αντίστοιχων ποσών,

νομοθετικές ρυθμίσεις για φορολογικά ζητήματα, όπως η παροχή δυνατότητας για είσπραξη οφειλών κατευθείαν από τους ιδιωτικούς τραπεζικούς λογαριασμούς,

διαχωρισμός ΑΔΜΗΕ και ΔΕΗ και προώθηση της ιδιωτικοποίησης της επιχείρησης ηλεκτρισμού,

αναδιάρθρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, ασκώντας συγκεκριμένη κριτική στην «πολιτική αντίσταση στην αύξηση των τιμών ρεύματος για τους καταναλωτές στη χαμηλή τάση»,

άνοιγμα δεκάδων επαγγελμάτων,

απαλλαγή των τραπεζών από την υποχρέωση καταβολής του ετήσιου τόκου 10% στο ελληνικό δημόσιο για τις προνομιούχες μετοχές,

διάθεση σημαντικού μεριδίου της Eurobank μόνο σε ξένο επενδυτή,

νομοθετική ρύθμιση «κόκκινων δανείων» και άρση του «παγώματος» πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας από την 1η Ιανουαρίου 2014.

Την ίδια στιγμή η συνοδευτική επιστολή του Πρωθυπουργού δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών σχετικά με τη συμπόρευση της ελληνικής κυβέρνησης στους άξονες αυτής της πολιτικής.

Ο ΣΥΡΙΖΑ όλο το προηγούμενο διάστημα, μέσω των αναλύσεων και των ανακοινώσεών του, προέβλεπε την επερχόμενη αποτυχία των διακηρυσσόμενων στόχων της εφαρμοσμένης οικονομικής πολιτικής, την ύπαρξη σημαντικών χρηματοδοτικών και δημοσιονομικών κενών, τη συνεχή διόγκωση και τη μη βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους και προειδοποιούσε για την λήψη νέων μέτρων.

Οι εκθέσεις ΔΝΤ και Κομισιόν επιβεβαιώνουν το σύνολο των παραπάνω εκτιμήσεων και προβλέψεων. Και προβλέπαμε από την αρχή ότι θα κληθούν να πληρώσουν τον νέο επιβαρυμένο λογαριασμό τα λαϊκά στρώματα, οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι. Αυτή η πρωτοφανής αναδιανομή εισοδήματος και εξουσίας υπέρ των «εχόντων και κατεχόντων» ήταν άλλωστε ο πραγματικός, καίτοι άδηλος, στόχος της ασκούμενης πολιτικής.

Η ανατροπή της πολιτικής της τρόικα και της δικομματικής κυβέρνησης αποτελεί επιτακτική ανάγκη για τη σωτηρία της κοινωνίας και τη διακοπή της ανθρωπιστικής κρίσης.

Οι αντοχές της κοινωνίας έχουν εξαντληθεί, ανεξάρτητα από αυτές των κυβερνητικών κοινοβουλευτικών ομάδων, για τις οποίες ανησυχεί ο κ. Στουρνάρας.

Μονόδρομος, η πτώση της κυβέρνησης που θα επιβάλλει ο λαός, μέσω της δημοκρατικής οδού και της διεξαγωγής εθνικών εκλογών.

Λύση, η κυβέρνηση της Αριστεράς που με την ενεργή συμμετοχή των κινημάτων θα καταργήσει το μνημόνιο της καταστροφής, θα επιβάλει την απαιτούμενη αλλαγή πολιτικής και θα επαναφέρει την ελπίδα και την αισιοδοξία στο σύνολο του ελληνικού λαού».

enikos