Η Οδύσσεια μιας Υπαλλήλου του Δήμου Πειραιά. Μπορείτε να μας απαντήσετε κ. Δήμαρχε;

Πειραιά μέσω ΑΣΕΠ για μια θέση καθηγητού Φυσικής Αγωγής με ειδικότητα στη χιονοδρομία κατέθεσα τα χαρτιά μου γνωρίζοντας ότι έχω σοβαρές ελπίδες πρόσληψης γιατί είχα ιδιαίτερα πολλά τυπικά προσόντα για μια ανάλογη θέση και επειδή οι προσλήψεις θα γίνονταν μέσω ΑΣΕΠ.
Πράγματι μετά από σειρά κρίσεων και διαδοχικών ενστάσεων από τους συνυποψήφιους μου μεταξύ των οποίων ήταν και ο κ. Δημήτρης Αγραπίδης ανιψιός του υπογράφοντα την προκήρυξη τότε Δημάρχου κ. Χρήστου Αγραπίδη διορίστηκα το 2006 στην επίμαχη θέση.
Τρεισήμισι χρόνια αργότερα έχοντας μονιμοποιηθεί πλέον στη θέση αυτή και έχοντας προσαρμόσει ανάλογα τη ζωή μου για να μπορώ να είμαι συνεπής στις υποχρεώσεις μου (μετακόμισα από την Αθήνα όπου έμενα στον Πειραιά, πήγα εδώ το παιδί μου σχολείο, δραστηριοποιήθηκα κοινωνικά…) εντελώς ξαφνικά κλήθηκα να παραλάβω την απόλυσή μου υπογεγραμμένη από την τότε Γενική Διευθύντρια του Δήμου κ. Ρούπα Μιχαλολιάκου εξ αγχιστείας αδελφή του σημερινού Δημάρχου. Σύμπτωση ;
Χωρίς καμία νόμιμη διαδικασία η εν λόγω κυρία με απέλυσε λες και δεν ήμουν ελληνίδα πολίτης διορισμένη με τις πλέον διαυγείς διαδικασίες του κράτους και μόνιμος υπάλληλος εργαζόμενος σε δημόσια υπηρεσία, αλλά παράνομος μετανάστης στη δούλεψή της.
Επικαλείτο προφορικά δικαστική απόφαση και όφειλε να έχει για να απολύσει έναν μόνιμο υπάλληλο, αλλά αρνήθηκε ακόμη και σε εισαγγελική παραγγελία να απαντήσει στην αίτησή μου για το ποια είναι αυτή.
Ενημερώθηκα επίσης ότι δυο μήνες ενωρίτερα και πάντα εν ΚΡΥΠΤΩ από μένα είχε δημοσιευτεί ΦΕΚ με πίνακα διοριστέων της προαναφερόμενης προκήρυξης από την αρμόδια τριμελή επιτροπή του Δήμου, που διόριζε στη θέση μου τον Κ. Δημήτρη Αγραπίδη. Πρόεδρος της επιτροπής η κ. Ρούπα-Μιχαλολιάκου .
Προσέφυγα στις ανώτερες Διοικητικές αρχές και στα αρμόδια Δικαστήρια και επειδή ούτε ο Θεός δεν θέλει μια τέτοια αδικία και βαρβαρότητα ανακλήθηκαν διοικητικά οι παράνομες πράξεις που καταργούσαν το διορισμό μου και παρά τη σθεναρή της αντίδραση (σε μια νύχτα απολύθηκα, σε 8 μήνες επανήλθα) η διοίκηση του Δήμου, υποχρεώθηκε να με επαναπροσλάβει.(2954/2009 Απόφαση ΑΣΕΠ και 11925/438/5-2-2010 απόφαση Δημάρχου Πειραιά).
Παράλληλα της υπόθεσης συνολικά έχει επιληφθεί η Δικαιοσύνη, διαδικασία αναγκαία αλλά ιδιαίτερα επίπονη οικονομικά, ηθικά, οικογενειακά για μένα καθώς ο κ. Αγραπίδης χρησιμοποιώντας τις διευκολύνσεις που του προσφέρει η Ελληνική δημόσια διοίκηση λόγω ..ονόματος καταφέρνει να με σέρνει στα δικαστήρια ως τον πλέον επικίνδυνο καταζητούμενο ανά την υφήλιο(43 παραστάσεις δικηγόρων, 31 δικαστικές –διοικητικές πράξεις, προς προσφυγή 21 δικόγραφα προς αντίκρουση εκ μέρους του κ. Αγραπίδη …. Και … ουκ εστίν τέλος.)
Εκ μέρους μου μόνες δικαστικές προσφυγές είναι μέχρι σήμερα οι υποχρεωτικές ακυρωτικές δίκες κατά των παράνομων αποφάσεων του Γ΄ τμήματος ΑΣΕΠ και του Δήμου Πειραιώς για την απόλυση μου, καθώς και μια ΜΗΝΥΣΗ για απειλές κατά της ζωής που δέχθηκα επανειλημμένα μέσα στο χώρο της δουλειάς μου και αφορούσαν εμένα την ίδια, το παιδί μου και το δικηγόρο μου .
Επανερχόμενη δούλεψα για ενάμιση χρόνο πάλι στη θέση μου ενώ παράλληλα συνεχίζονταν τα δικαστήρια. Οι προσφυγές μου δηλαδή κατά των αποφάσεων που με απέλυαν, οι προσφυγές του Αγραπίδη κατά των αποφάσεων που με δικαίωναν και μια ποινική δίωξη που μου ασκήθηκε περι πλαστότητας των δικαιολογητικών μου που προέκυψε ως εξής:
Η τοπική εφημερίδα « Εν Πειραιεί» τον Ιούλιο του 2009 δημοσίευσε ένα ανώνυμο σχόλιο που μιλούσε για πλαστά δικαιολογητικά προσλήψεων στο δήμο Πειραιά. Παρενέβη «αυτεπάγγελτα» ένας εισαγγελέας του Πειραιά και ζήτησε πληροφορίες από το Δήμο. Η διοίκηση του Δήμου έστειλε χαλκευμένα έγγραφα που αφορούσαν τη δική μου προϋπηρεσία και έτσι η Εισαγγελία Πειραιά μου άσκησε « αυτεπάγγελτα» ποινική δίωξη .
Ενώ λοιπόν η δικαστική διαδικασία βρισκόταν σε εξέλιξη στο Δήμο Πειραιά ανακινήθηκε ξανά το θέμα και απασχόλησε το Δημοτικό Συμβούλιο στην συνεδρίαση της 26/7/2011 με αφορμή την εισήγηση και πάλι της κας Ρούπα Μιχαλολιάκου για συγκρότηση της 3μελους επιτροπής για την υλοποίηση των παράνομων αποφάσεων της διοίκησης του δήμου δηλαδή και του Γ΄τμήματος ΑΣΕΠ. Παρά την δική μου παρέμβαση με υπόμνημα και δια λόγου ,προς το Δ.Σ. να μην συγκροτηθεί η επιτροπή γιατί, του θέματος έχει επιληφθεί η Δικαιοσύνη και πλέον δεν μπορεί η διοίκηση να εκδώσει αποφάσεις η επιτροπή συγκροτήθηκε με απόφαση της πλειοψηφίας .
Ωστόσο την 14-7-2011εκδόθηκε η με αριθμό 1289/2011 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά με την οποία έκανε δεκτές σχετικές παρεμβάσεις μου υπέρ του κύρους των αποφάσεων που με επαναδιορίζουν.
Την απόφαση αυτή γνωστοποίησα στο Δήμο με το υπ΄αριθμ. πρωτ. 31862/2/8/2011 Υπόμνημά μου αν και είναι αυτονόητο ότι ήταν γνωστή ήδη- τουλάχιστον στην νομική υπηρεσία -αφού ο Δήμος Πειραιά ήταν αντίδικος στις συγκεκριμένες δίκες.
Στο τέλος Αυγούστου δεν πληρώθηκα, ζήτησα με αίτηση και εισαγγελική παραγγελία να μάθω τον λόγο ,δεν μου απαντήθηκε η αίτηση αλλά κατεβλήθη η μισθοδοσία μου.
Εν κατακλείδι παρά το ότι η απόφαση του δικαστηρίου ήταν δεσμευτική τόσο για το ΑΣΕΠ όσο και για το Δήμο και παρά την αντίδραση στο Δημοτικό Συμβούλιο σύσωμης της αντιπολίτευσης αλλά και συμβούλων της πλειοψηφίας ο κ. Μιχαλολιάκος προχώρησε στην απόλυσή μου τον Σεπτέβριο του 2011 με την δημοσίευση ενός ΦΕΚ που έφερε την υπογραφή του και χωρίς καμιά διαδικασία υπηρεσιακή όπως προβλέπει ο νόμος για τους δημοσίους υπαλλήλους αφού κανείς φυσικά υπηρεσιακός δεν διακινδύνευε να υπογράψει κάτι τόσο παράνομο που θα μπορούσε εν δυνάμει να του στοιχίσει ακόμα και την θέση του.
Έτσι βρέθηκα άνεργη χωρίς αποφάσεις και χαρτιά απόλυσης με αποτέλεσμα να μην μπορώ να γραφτώ ούτε καν σαν άνεργος στον ΟΑΕΔ –πόσο μάλλον για επίδομα δεν συζητάμε- γιατί οι υπάλληλοι του ΟΑΕΔ με δεδομένο ότι δεν μπορεί να λειτουργεί έτσι μια δημόσια υπηρεσία θεωρούσαν ότι ψεύδομαι και θέλω την ανεργία για να καρπωθω τις ευνοικές ρυθμίσεις των νόμων για τους ανέργους στα οικονομικά μέτρα. Απέκτησα κάρτα ανεργίας όταν μετά από έξωση από το σπίτι μου στεγάστηκα στο πατρικό μου στη Σαλαμίνα και απευθυνόμενη στον ΟΑΕΔ της περιοχής δεν αντιμετώπισα πρόβλημα .

Τελικά σήμερα η κατάσταση έχει ως εξής:
Έχουν τελεσιδικήσει τα δικαστήρια και έχουν γίνει αμετάκλητες οι αποφάσεις που με δικαιώνουν τόσο του Διοικητικού Εφετείου για την ορθότητα του διορισμού μου στην συγκεκριμένη θέση όσο και του Εφετείου πλημμελειοδικών που έκρινε απαράδεκτη τη ποινική δίωξη περί πλαστότητας των χαρτιών μου.
Παρότι όμως οι δικαστικές αποφάσεις είναι υποχρεωτικές για τον δήμο σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 95 παρ.5 του Συντάγματος, «η διοίκηση έχει την υποχρέωση να συμμορφώνεται προς τις δικαστικές αποφάσεις. Η παράβαση της υποχρέωσης αυτής γεννά ευθύνη για κάθε αρμόδιο όργανο, όπως νόμος ορίζει…» ο Δήμος συνεχίζει να με αγνοεί και ο κ. Δήμαρχος δεν δέχεται ούτε καν να με δει.
Επίσης γνωρίζω ότι έχει προσλάβει στην επίμαχη θέση τον κ. Αγραπίδη
Ακόμα αρνούνται να μου καταβάλλουν δύο χρηματικά εντάλματα ύψους 10.000 Ευρώ που αφορούν τη μισθοδοσία μου και τεχνηέντως ακόμη και να μου απαντήσουν οτιδήποτε σε σχέση με αυτό. Προφανώς επιδιώκουν τη φυσική μας εξόντωση προκειμένου να μην διακινδυνεύσουν να βγουν οι παρανομίες τους αυτές στο φως και είναι απολύτως κοντά στο να το πετύχουν.
Είμαστε το παιδί μου και εγώ κυριολεκτικά στο έλεος του Θεού, χωρίς κανένα εισόδημα χωρίς ασφάλεια μετά από 27 χρόνια δουλειάς, με προβλήματα υγείας και τρεφόμενοι από την εκκλησία.
Με απέραντη εκτίμηση .
Μαίρη Μαθεση
neakeratsiniou.blogspot.gr